آلرژی به نور خورشید

از اصطلاح حساسیت به نور خورشید اغلب برای توصیف شرایطی استفاده می شود که در آن پوستی که در معرض نور خورشید قرار گرفته است، دچار خارش و قرمزی می ­شود.نیز گفته می ­شود.برخی از افراد نوعی حساسیت ژنتیکی به آن دارند. برخی دیگر پس از تحریک با عامل دیگری همچون یک دارو یا تماس با گیاهانی مثل زردک وحشی یا انواع لیمو ترش ، علائم را بروز می­دهند.موارد خفیف حساسیت ممکن است بدون درمان برطرف شوند . موارد شدیدتر ممکن است با کرم ­ها یا قرص های استروئیدی درمان شوند. افرادی که حساسیت دارند، شاید لازم باشد اقدامات پیشگیرانه انجام دهند و لباس های محافظ در برابر نور خورشید بپوشند.

آشنایی با علائم آلرژی به نور خورشید

تغییر ظاهر پوست در اثر حساسیت بسته به عامل ایجادکننده آن، می تواند بسیار متنوع باشد.

علائم و نشانه ها عبارتند از :

قرمزی
خارش یا درد
برآمدگی های ریزی که ممکن است یکی شوند و به تکه های بزرگتری تبدیل شوند
تاول یا کهیر
علائم و نشانه ها معمولاً پس از قرار گرفتن پوست در معرض آن دیده می ­شوند .
این علائم به طور معمول، چند دقیقه تا چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می ­شوند.

دلایل ایجاد : داروها، مواد شیمیایی و شرایط پزشکی خاص باعث افزایش حساسیت پوست می ­شوند. مشخص نیست که چرا برخی از افراد حساسیت دارند و برخی دیگر به آن حساس نیستند. ممکن است صفات ژنتیکی در این امر نقش داشته باشد.

عوامل خطرساز آلرژی به نور خورشید

نژاد: هر کسی ممکن است به نور خورشید حساس باشد اما برخی از انواع حساسیت ها در افراد دارای پوست روشن­تر، شایع­تر است.
قرار گرفتن در معرض ماده­ای خاص : برخی از علائم حساسیت پس از تماس پوست با یک ماده ­ خالص و سپس نور ، تحریک می ­شوند.
مواد رایج عامل این نوع واکنش شامل عطرها، ضدعفونی کننده ها و حتی برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده در ضدآفتاب ­ها می ­شود.

مصرف داروی خاص : برخی از داروها از جمله آنتی بیوتیک های تتراسایکلین، داروهای با پایه سولفونامید و تسکین دهنده های درد همچون کتوپروفن می توانند سرعت آفتاب سوختگی پوست را بالا ببرند.

داشتن ناراحتی پوستی دیگر : داشتن درماتیت خطر حساسیت پوست به نور خورشید را بالا می برد.

داشتن سابقه خانوادگی : در صورتی که خواهر یا برادر یا والدین­ شما به نور خورشید حساس باشند، احتمال حساسیت شما نیز بیشتر است.

پیشگیری از آلرژی به نور خورشید

در ساعات اوج تابش ، بیرون نروید : سعی کنید از 10 صبح تا 4 بعدازظهر در معرض نور نباشید.
از قرار گرفتن ناگهانی در معرض نور شدید خودداری کنید : بسیاری از افراد پس از قرار گرفتن در معرض نور بیشتر در بهار و تابستان دچار حساسیت به نور می ­شوند. به تدریج زمان بیشتری را در بیرون از خانه بگذرانید تا سلول­های پوست به نور خورشید عادت کنند.

از عینک آفتابی و لباس­ های محافظ مناسب استفاده کنید: پیراهن­ های آستین بلند و کلاه های لبه­ پهن به حفاظت پوست از تابش نور خورشید کمک می­ کند. از پارچه های نازک یا دارای تار و پود شل استفاده نکنید. پرتوهای فرابنفش می ­توانند از این پارچه ها عبور کنند.

از ضدآفتاب استفاده کنید: از ضدآفتابی با طیف گسترده با SPF حداقل 30 استفاده کنید. ضدآفتاب زیادی به پوست خود بزنید و هر دو ساعت یک بار آن را تجدید کنید . اگر شنا می­ کنید یا زیاد عرق می کنید، ضدآفتاب را زود به زودتر تجدید کنید.

از تحریک کننده های شناخته شده اجتناب کنید: اگر می ­دانید که ماده­ خاصی همچون یک دارو یا تماس با گیاهانی همچون زردک وحشی یا لیموها باعث واکنش نشان دادن پوست شما می ­شود، از این تحریک کننده ها دوری کنید.

تشخیص آلرژی به نور خورشید

در بسیاری از موارد، پزشک می ­تواند حساسیت به نور را به سادگی با دیدن پوست تشخیص دهد. اما در صورت آسان نبودن تشخیص، ممکن است به آزمایش نیاز داشته باشید. این آزمایش­ ها می توانند شامل موارد زیر باشد:

آزمایش نور فرابنفش: از این آزمایش که به آن آزمایش نوری نیز گفته می ­شود، برای دیدن نحوه­ واکنش پوست به طول موج­ های مختلف، نوع خاصی لامپ با نور فرابنفش استفاده می ­شود.مشخص کردن نوع خاص نور فرابنفشی که باعث واکنش پوست می ­شود، می ­تواند به تشخیص دقیق نوع حساسیت به نور خورشید کمک کند.

آزمایش فوتوپچ : این آزمایش نشان می ­دهد که آیا حساسیت شما ناشی از ماده حساسیت زایی است که قبل از قرار گرفتن در معرض نور به پوستتان زده­ اید. در این آزمایش، مقادیر برابری از تحریک کننده های رایج حساسیت به نور خورشید به طور مستقیم روی پوست و به طور خاص روی کمر، زده می­شود. یک روز بعد، دوز مشخصی از پرتوی فرابنفش از یک لامپ خورشیدی، روی یکی از قسمت­ها تابانده می­شود. در صورتی که فقط قسمتی که در معرض نور قرار داده شده بود، واکنش نشان دهد، احتمالاً حساسیت مربوط به ماده ی آزمایش شده است.

آزمایش­ خون و نمونه ­های پوست: معمولاً به این آزمایش­ ها نیازی نیست. با این حال، ممکن است پزشک در صورت مشکوک بودن به ارتباط علائم با بیماری مهمی همچون لوپوس به جای حساسیت به نور خورشید، یکی از این آزمایش ­ها را تجویز کند.در این آزمایش­ ها، نمونه ­ی خونی یا نمونه ­ی پوستی (بیوپسی) برای بررسی بیشتر در آزمایشگاه، از شما گرفته می­شود.

آشنایی با نحوه درمان آلرژی به نور خورشید

درمان به نوع حساسیت بستگی دارد. برای موارد خفیف، تنها چند روز دور بودن از نور خورشید برای رفع نشانه­ ها و علائم کافی است. کرم­ های حاوی کورتیکواستروئیدها به صورت بدون نسخه موجود است و انواع قوی ­تر آن را نیز پزشک باید تجویز کند. برای درمان واکنش حساسیتی شدید پوست، ممکن است پزشک مصرف دوره کوتاه مدتی از قرص های کورتیکواستروئیدی همچون پردنیزون را تجویز کند. داروی مالاریا هیدروکسی کلروکین (با نام تجاری پلاکوئنیل) ممکن است علائم برخی از انواع حساسیت به نور خورشید را برطرف کند.

درمان غیردارویی آلرژی به نور خورشید

در صورتی که حساسیت شدیدی داشته باشید، ممکن است پزشک پیشنهاد دهد که هر بهار، پوست­ خود را به تدریج به نور عادت دهید. در نوردرمانی، از لامپ خاصی برای تاباندن نور فرابنفش روی نواحی از بدن که اغلب در معرض نور خورشید قرار دارند، استفاده می ­شود. این کار معمولاً چند بار در هفته و به مدت چند هفته انجام می­شود.

درمان­ های خانگی آلرژی به نور خورشید

دوری از نور خورشید : در صورت دور نگه داشتن محل تحت تأثیر قرار گرفته، بسیاری از علائم حساسیت به نور خورشید کمتر از یک یا دور روز برطرف می ­شود.

از داروهایی که باعث حساسیت به نور می ­شوند، استفاده نکنید: در صورت استفاده از دارو برای بیماری ­های دیگر و در صورتی که حساسیت­تان را به نور افزایش می­دهند، از پزشک خود بپرسید که آیا می ­توانید مصرف آنها را متوقف کنید.

از مرطوب کننده استفاده کنید: لوسیون ­های مرطوب کننده می ­توانند به تسکین سوزش ناشی از خشکی و زبری پوست کمک کند.

از درمان­ های تسکین دهنده پوست استفاده کنید: برای تسکین علائم خود، از لوسیون کالامین دی یا لوسیون حاوی آلوئه ورا استفاده کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت داشتن واکنش ­های پوستی غیرمعمول و آزاردهنده پس از قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید، به پزشک مراجعه کنید. توصیه می شود به پزشک متخصص آلرژی تشخیص و درمان اختلال­ های پوستی مراجعه کنید.

مشاوره با دکتر آلرژی

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

زمانی که می ­خواهید وقت بگیرید، حتماً بپرسید که آیا لازم است پیشاپیش کاری انجام دهید یا خیر. برای مثال، اگر قرار  آزمایش هایی بدهید که واکنش پوست را به نور فرابنفش می سنجد (آزمایش نوری)، ممکن است پزشک از شما بخواهد که قبل از آزمایش، مصرف بعضی از داروها را متوقف کنید.

کارهایی که می توانید انجام دهید

قبل از رفتن پیش پزشک، می توانید پاسخ سوالات زیر را آماده کنید:

از چه زمانی بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، علائم شروع شد؟
چه نوع علائمی دارید؟
علائم ­تان بهتر یا بدتر شده است؟
آیا قبلاً چنین علائمی داشته اید؟
اغلب از چه داروها و مکمل هایی استفاده می ­کنید؟

سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد

پزشک احتمالاً سوالاتی از شما می­ پرسد. نمونه هایی از این پرسش­ ها به این شرح است:

چه قسمت­هایی از بدن تحت تاثیر قرار گرفته است؟

قسمت ­های تحت تأثیر قرار گرفته دقیقاً چه شکلی شده است؟

علائم شما چقدر شدید است؟

واکنش پوستی­ چقدر طول می­کشد؟

خارش یا درد دارید؟

پوست­ شما فقط به نور مستقیم واکنش نشان می دهد یا به نور تابیده از پشت شیشه ی پنجره نیز حساس است؟

فرد دیگری در خانواده شما نسبت به نور خورشید واکنش پوستی یا ناراحتی­ های حساسیتی پوستی دیگری دارد؟

از چه محصولاتی روی پوست­ استفاده می­کنید؟