ضعف دهانه رحم

ضعف دهانه رحم که نارسایی دهانه رحم نیز نامیده می شود، وقتی رخ می دهد که بافت ضعیف دهانه رحم باعث زایمان زودرس یا از دست دادن بارداری شود که از جهات دیگر سالم است، یا به این اتفاق کمک کند.پیش از بارداری، دهانه رحم شما بخش پایینی رحم که به واژن باز می شود معمولاً بسته و سفت است. با پیشرفت بارداری و آماده شدن شما برای زایمان، دهانه رحم به تدریج نرم شده، طول آن کاهش می یابد (افاسمان پیدا می کند) و باز می شود (اتساع پیدا می کند). اگر شما ضعف دهانه رحم دارید، ممکن است دهانه رحم شما زودتر از موعد شروع به باز شدن کند، و باعث شود شما زودتر از موعد زایمان کنید.

ممکن است این بیماری به سختی قابل تشخیص و درمان باشد. اگر دهانه رحم شما به طور زودهنگام شروع به باز شدن کند، یا شما سابقه نارسایی دهانه رحم داشته باشید، پزشک شما ممکن است داروهای پیشگیرانه حین بارداری، سونوگرافی های مکرر یا اقدامی که دهانه رحم را با بخیه های قوی ببندد (سرکلاژ دهانه رحم) را توصیه کند.

آشنایی با علائم ضعف دهانه رحم

اگر شما ضعف دهانه رحم دارید، ممکن است هیچ علامت و نشانه ای در اوایل بارداری نداشته باشید. برخی زنان در طول چند روز یا هفته بین هفته 14 تا 20 بارداری ناراحتی خفیف یا لکه بینی دارند.

مراقب این علایم باشید:

 احساس فشار در لگن

 کمردرد جدید

 دلپیچه های خفیف

 تغییر در ترشحات واژن

خونریزی خفیف از واژن

عوامل خطرساز ضعف دهانه رحم

بسیاری از زنان عامل خطر شناخته شده ای ندارند. عوامل خطر نارسایی دهانه رحم شامل موارد زیر هستند:

ترومای دهانه رحم: برخی اقدامات جراحی که برای درمان ناهنجاری های دهانه رحم همراه با تست پاپ اسمیر غیرطبیعی به کار می روند، می توانند باعث نارسایی دهانه رحم شوند. سایر اقدامات جراحی مانند دیلاتاسیون و کورتاژ نیز می تواند با نارسایی دهانه رحم همراهی داشته باشد. به ندرت پارگی دهانه رحم حین زایمان قبلی می تواند با ضعف دهانه رحم همراهی داشته باشد.

 نژاد: به نظر می رسد که زنان سیاه پوست در خطر بیشتری برای ایجاد نارسایی دهانه رحم هستند. دلیل آن مشخص نیست.

مشکلات مادرزادی: ناهنجاری های رحمی و اختلالات ژنتیکی که یک نوع پروتئین فیبروزی که بافت پیوندی بدن شما را تشکیل می دهد (کلاژن) را مبتلا می کنند، ممکن است باعث این بیماری شوند. قرارگیری پیش از تولد در معرض دی اتیل استیل بسترول (DES)، یک نوع صناعی هورمون استروژن نیز با نارسایی دهانه رحم همراهی داشته است.

این بیماری خطراتی برای بارداری شما دارد به خصوص حین سه ماهه دوم که شامل موارد زیر هستند:

 زایمان زودرس

از دست دادن بارداری

پیشگیری از ضعف دهانه رحم

شما نمی توانید از ضعف دهانه رحم پیشگیری کنید اما کارهای زیادی هست که می توانید انجام دهید تا یک بارداری سالم و ترم داشته باشید. برای مثال:

به دنبال مراقبت بارداری منظم باشید: ویزیت های بارداری می توانند به پزشک شما در کنترل سلامتی خود و نوزاد شما کمک کنند. هر نشانه و علامتی که شما را نگران می کند ذکر کنید، حتی اگر احمقانه و بی اهمیت به نظر برسند.

از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنی: حین بارداری، شما به مقدار بیشتری به فولیک اسید، کلسیم، آهن و سایر مواد مغذی ضروری نیاز دارید. مصرف یک مکمل ویتامین بارداری به طور روزانه، که به طور ایده آل بهتر است چند ماه قبل از لقاح آغاز شود، می تواند به رفع هر گونه کمبود تغذیه ای کمک کند.

 افزایش وزن معقول داشته باشید: افزایش وزن به اندازه درست می تواند به سلامت نوزاد شما کمک کند. برای زنانی که قبل از بارداری وزن مناسبی داشته اند، اغلب افزایش وزن 11 تا 16 کیلوگرم توصیه می شود.

 از مواد خطرناک دوری کنید: اگر سیگار می کشید، آن را متوقف کنید. الکل و مواد غیر قانونی نیز ممنوع هستند. به علاوه، قبل از مصرف هرگونه دارو یا مکمل، حتی در مورد داروهای بدون نسخه، رضایت پزشک خود را کسب کنید.

اگر در یک بارداری ضعف دهانه رحم داشته اید، در بارداری های بعدی در خطر زایمان زودرس یا از دست دادن بارداری هستید. اگر در نظر دارید دوباره باردار شوید، با پزشک صحبت کنید تا خطرات و هر کاری که می توان برای کمک به بارداری سالم انجام داد را بدانید.

تشخیص ضعف دهانه رحم

این بیماری تنها حین بارداری قابل تشخیص است. حتی آن موقع هم تشخیص می تواند دشوار باشد، به خصوص حین بارداری اول.

پزشک شما در مورد داشتن هر گونه علامت و سابقه پزشکی شما خواهد پرسید. اگر از دست دادن بارداری در سه ماهه دوم داشته اید یا اقدامی روی دهانه رحم شما انجام شده است، مطمئن شوید که پزشک می داند.

آزمایشات و روش ها برای کمک به تشخیص ضعف دهانه رحم حین سه ماهه دوم شامل این موارد هستند:

 سونوگرافی واژینال: پزشک شما ممکن است برای ارزیابی طول دهانه رحم و بررسی بیرون زدگی پرده ها از دهانه رحم از سونوگرافی واژینال استفاده کند. در طول این نوع سونوگرافی، برای ارسال موج های صوتی که تصاویر را روی یک مانیتور ایجاد می کنند، یک مبدل باریک در واژن شما قرار داده می شود.

معاینه لگن: پزشک شما دهانه رحم شما را معاینه خواهد کرد تا ببیند آیا کیسه آمنیوتیک شروع به بیرون زدن از سوراخ دهانه رحم کرده است یا خیر (پرولاپس پرده های جنینی). اگر پرده های جنینی در کانال دهانه رحم یا واژن شما باشند، این نشانگر نارسایی دهانه رحم است. همچنین پزشک شما را از نظر انقباضات بررسی کرده و در صورت ضرورت انقباضات را پایش می کند.

تست های آزمایشگاهی: اگر پرده های جنینی قابل مشاهده باشند و سونوگرافی نشانه های التهاب را نشان دهد اما شما علایم عفونت نداشته باشید، پزشک شما ممکن است نمونه ای از مایع آمنیوتیک را برای تشخیص یا رد عفونت کیسه یا مایع آمنیوتیک (کوریوآمنیونیت) آزمایش کند (آمنیوسنتز).

آزمایشی نیست که بتوان پیش از بارداری انجام داد تا به طور قابل اعتمادی ضعف دهانه رحم را پیشبینی کرد. با این وجود، آزمایش های خاصی که قبل از بارداری انجام می شوند، مانند MRI یا سونوگرافی، می توانند به شناسایی ناهنجاری های رحمی کمک کنند که ممکن است باعث این بیماری شوند.

آشنایی با درمان ضعف دهانه رحم

درمان ها یا رویکردها برای مدیریت ضعف دهانه رحم ممکن است شامل این موارد باشند:

تجویز پروژسترون مکمل: اگر شما سابقه زایمان زودرس دارید، پزشک شما ممکن است پیشنهاد تزریق هفتگی یک شکل هورمون پروژسترون به نام هیدروکسی پروژسترون کاپروات (Makena) را حین سه ماهه دوم و سوم بدهد. با این وجود، به تحقیقات بیشتری برای مشخص کردن بهترین کاربرد پروژسترون در نارسایی دهانه رحم نیاز است.

 سونوگرافی های مکرر: اگر شما سابقه زایمان زودرس زودهنگام دارید، یا شرح حالی دارید که ممکن است خطر نارسایی دهانه رحم را در شما بالا ببرد، پزشک شما ممکن است با انجام سونوگرافی هر دو هفته از هفته 16 تا هفته 24 بارداری، شروع به کنترل دقیق طول دهانه رحم شما کند. اگر دهانه رحم شما شروع به باز شدن کرده یا از طول خاصی کوتاه تر شود، پزشک شما ممکن است سرکلاژ دهانه رحم را توصیه کند.

 سرکلاژ دهانه رحم: اگر بارداری شما کمتر از 24 هفته است یا سابقه زایمان زودرس زودهنگام را دارید و سونوگرافی نشان می دهد که دهانه رحم شما در حال باز شدن است، یک اقدام جراحی به نام سرکلاژ دهانه رحم ممکن است به پیشگیری از زایمان زودرس کمک کند: حین این اقدام، دهانه رحم با بخیه های قوی بسته می شود. بخیه ها در ماه آخر بارداری یا حین زایمان برداشته می شوند.

اگر شما سابقه زایمان زودرسی دارید که احتمالاً به دلیل نارسایی دهانه رحم است، پزشک شما ممکن است سرکلاژ دهانه رحم را پیش از این که دهانه رحم شما شروع به باز شدن کند، توصیه کند (سرکلاژ پیشگیرانه). این اقدام به طور معمول پیش از هفته 14 بارداری انجام می شود.

سرکلاژ دهانه رحم برای هر فرد در خطر زایمان زودرس مناسب نیست. این اقدام برای زنانی که دوقلو یا بیشتر باردار هستند توصیه نمی شود. اطمینان حاصل کنید که در مورد خطرات و فواید سرکلاژ دهانه رحم با پزشک صحبت می کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر باردار هستید و عامل خطری مربوط به این بیماری دارید یا هر گونه علایمی را در سه ماهه دوم تجربه کرده اید که نشانگر این هستند که شما ممکن است ضعف دهانه رحم داشته باشید، همین حالا با پزشک مشورت کنید. بسته به شرایط، شما ممکن است به مراقبت پزشکی فوری احتیاج داشته باشید.

در این جا اطلاعاتی به شما ارائه می دهیم که به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آماده شوید، علاوه بر آن چه انتظاری از پزشک داشته باشید.

 در مورد محدودیت های پیش از ملاقات بپرسید: در بیشتر موارد شما فوراً ویزیت می شوید. اگر این طور نباشد، بپرسید که آیا باید فعالیت های خود را وقتی منتظر ملاقات هستید محدود کنید.

یک فرد مورد علاقه یا دوست پیدا کنید که بتواند برای ملاقات به شما ملحق شود. ترس و اضطراب ممکن است تمرکز بر آنچه پزشک می گوید را دشوار کند. کسی را با خود ببرید که بتواند در یادآوری همه اطلاعات به شما کمک کند.

سوالات را برای پرسش از پزشک یادداشت کنید: در این صورت شما هیچ چیزی مهمی را که می خواهید از پزشک بپرسید فراموش نمی کنید، و می توانید بیشترین استفاده را از وقت خود با پزشک ببرید.

سوالاتی که باید از پزشک بپرسید

  آیا دهانه رحم من شروع به باز شدن کرده است؟ اگر این طور باشد، تا چه مقدار؟

  آیا کاری هست که من بتوانم برای افزایش مدت بارداری انجام دهم؟

آیا هیچ درمانی هست که بتواند طول بارداری مرا برای کمک به نوزاد افزایش دهد؟

آیا من نیاز به استراحت در بستر دارم؟ اگر این طور باشد، تا چه مقدار؟ قادر به انجام چه نوع فعالیت هایی هستم؟ آیا من نیاز به بستری در بیمارستان دارم؟

  چه نشانه ها و علائمی باید باعث شود من با شما تماس بگیرم؟

  چه نشانه ها و علائمی باید باعث شود من به بیمارستان بروم؟

 چه اتفاقی برای نوزاد من می افتد اگر الان به دنیا بیاید؟ انتظار چه چیزی را می توانم داشته باشم؟

سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد

احتمال دارد پزشک از شما سوالاتی بپرسد، شامل:

چه زمان برای اولین بار متوجه نشانه ها یا علایم خود شدید؟

 آیا انقباض یا تغییر در ترشحات واژن داشته اید؟

 آیا بارداری قبلی، سقط یا جراحی دهانه رحم که من از آن آگاه نباشم داشته اید؟

 در شرایط اورژانسی چه مدت طول می کشد که به بیمارستان برسید، با احتساب زمان لازم برای ترتیب دادن مراقبت برای کودک خود، در راه بودن و غیره؟

 آیا دوست یا افراد مورد علاقه ای در فاصله نزدیک دارید که اگر نیاز به استراحت در بستر داشته باشید، از شما مراقبت کنند؟

مواجهه و حمایت

فهمیدن این که شما ضعف دهانه رحم دارید می تواند دشوار باشد. این موضوع ممکن است شما را در مورد بارداری شما مضطرب کند و از فکر کردن در مورد آینده بترسید. در مورد پیشنهادهای پزشک خود برای روش های ایمن آرامش یافتن بپرسید.

اگر زایمان زودرس دارید، ممکن است این احساس را داشته باشید که شما کاری کردید که باعث زایمان زودرس شده یا این که می توانستید بیشتر برای جلوگیری از آن تلاش کنید. اگر احساس گناه می کنید، با شریک جنسی و افراد مورد علاقه، به علاوه پزشک صحبت کنید. سعی کنید انرژی خود را روی مراقبت از فرزند خود و شناخت او متمرکز کنید.