هایپرهیدروزیس به تعریق غیرعادی و شدیدی اشاره دارد که لزوماً نتیجه ی فعالیت بدنی یا گرما نیست. ممکن است آن قدر عرق کنید که از لباس هایتان به بیرون تراوش کرده یا از دستانتان چکه کند. علاوه بر مختل کردن فعالیت های روزانه ی معمول، این نوع تعریق شدید می تواند باعث اضطراب اجتماعی و خجالت فرد شود.
درمان هایپرهیدروزیس معمولاً به کاهش تعریق کمک می کند و با تجویز داروهای ضدتعریق آغاز می شود. در صورتی که این داروها موثر نباشند، ممکن است به داروها و درمان های متفاوتی نیاز داشته باشید. در موارد شدید، پزشکتان ممکن است جراحی برداشتن غدد عرق یا قطع اعصابی که مسئول تعریق شدید هستند را پیشنهاد کند. گاهی اوقات علت زیربنایی تعریق شدید شناسایی و درمان می شود.
اکثر مردم هنگامی که ورزش یا فعالیت می کنند، در محیط گرم هستند، یا نگران و تحت استرس هستند، عرق می کنند. تعریق شدید در افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس بسیار بیشتر از عرق کردن طبیعی در چنین شرایطی است. نوعی از هایپرهیدروزیس که معمولاً دست ها، پاها، زیر بغل، یا صورت را درگیر می کند، حداقل یک دوره در طول هفته و در ساعات بیداری بروز می کند و تعریق هم معمولاً در هر دو طرف بدن رخ می دهد.
عرق کردن سازوکاری است که بدنتان به وسیله ی آن خود را سرد می کند. زمانی که دمای بدنتان بالا می رود، دستگاه عصبی به صورت خودکار غدد عرق را تحریک می کند. علاوه بر این، زمانی که نگران هستید، عرق کردن، خصوصاً در کف دست ها، عادی است.
رایج ترین نوع هایپرهیدروزیس، هایپرهیدروزیس اولیه ی منطقه ای نامیده می شود. در این حالت، اعصابی که مسئولیت پیام دهی به غدد عرق را بر عهده دارند، با وجود اینکه توسط فعالیت جسمانی یا بالا رفتن دمای محیط فعال شده اند، بیش فعال شده و پیام های بسیار زیادی به غدد عرق می فرستند. هنگامی که فرد استرس دارد یا نگران است، مشکل بدتر می شود. این نوع هایپرهیدروزیس معمولاً کف دست و پا و گاهی اوقات صورت را درگیر می کند.
این نوع هایپرهیدروزیس هیچ علت پزشکی ای ندارد و از آنجایی که در خانواده و نزدیکان فرد دیده می شود، ممکن است ارثی باشد.
هایپرهیدروزیس ثانویه زمانی رخ می دهد که علت تعریق شدید، وجود یک بیماری زیربنایی است. این نوع هایپرهیدروزیس شیوع کمتری دارد و به احتمال زیاد باعث تعریق در سراسر بدنتان می شود. بیماری هایی که ممکن است باعث تعریق شدید شوند شامل موارد ذیل هستند:
برخی از داروها می توانند باعث تعریق شدید شوند. ترک مواد افیونی (داروهایی که مشتقات تریاک دارند) نیز می تواند تعریق شدید در پی داشته باشد.
برخی از عوارض هایپرهیدروزیس عبارت اند از:
عفونت ها. افرادی که زیاد عرق می کنند بیشتر در معرض عفونت های پوستی هستند.
اثرات اجتماعی و هیجانی. خیس بودن دست یا چکه کردن عرق از آن و لباس هایی که خیس عرق هستند می توانند باعث خجالت و شرمساری فرد شوند. این اختلال ممکن است مسیر شغلی و اهداف تحصیلی تان را تحت تاثیر قرار دهد.
تشخیص هایپر هیدروزیس
هنگام مراجعه به مطب، پزشک سوالاتی در مورد سابقه ی پزشکی و نشانه هایتان خواهد پرسید. پزشک ممکن است برای ارزیابی دقیق تر علت مشکل، شما را معاینه کند یا آزمایش هایی را بنویسد.
آزمایش های پزشکی
پزشک ممکن است آزمایش خون، ادرار یا آزمایش های دیگری را بنویسید تا مشخص شود تعریق شدیدتان به علت بیماری دیگری مانند پرکاری غده تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) یا پایین بودن قند خون (هیپوگلیسمی) است یا خیر.
آزمایش های تعریق
برای مشخص کردن نواحی تعریق و تخمین شدت آن چند آزمایش وجود دارد. تست ید نشاسته ، هدایت الکتریکی پوست و تست ترمورگولاتوری عرق از جمله این آزمایش ها هستند.
اگر یک بیماری زیربنایی علت تعریق شدید باشد، اول باید این بیماری درمان شود. درصورتی که علت واضحی برای تعریق شدید یافت نشود، درمان بر کنترل تعریق شدید متمرکز خواهد شد. گاهی اوقات، باید ترکیبی از درمان ها را دریافت کنید و حتی در صورت کاهش تعریق در نتیجه ی درمان، ممکن است مجدداً به آن دچار شوید.
پیشنهادات زیر ممکن است برای مقابله با تعریق و بوی بدن مفید واقع شوند.
گاهی اوقات تعریق شدید می تواند نشانه ی یک بیماری خطرناک باشد.
درصورتی که تعریق شدیدتان با سبکی سر، درد قفسه سینه یا حالت تهوع همراه است، سریع به اورژانس یا مرکز درمانی مراجعه کنید.
در صورت بروز موارد زیر به پزشکتان مراجعه کنید:
اول به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. او شاید شما را به متخصص پوست ارجاع دهد. درصورتی که بیماری تان به درمان های اولیه پاسخ ندهد، می توانید به متخصص مغز و اعصاب یا جراح مراجعه کنید.
اطلاعات ارائه شده در زیر به شما کمک خواهد کرد برای جلسه ملاقات با پزشک آماده شود.
چه کارهایی می توانید انجام دهید
قبل از ملاقات با پزشک، به سوالات زیر پاسخ دهید:
پزشک احتمالاً از شما چند سؤال خواهید پرسید، سؤالاتی مانند:
هایپرهیدروزیس می تواند باعث ناراحتی و شرمساری فرد شود. ممکن است به خاطر خیس بودن دست یا پا یا لکه های عرق روی لباس تان در کار دچار مشکل شوید یا نتوانید از فعالیت های تفریحی لذت ببرید. علاوه بر نگرانی، ممکن است در اثر تعریق زیاد بیش ازحد خودآگاه (وقتی فردی متوجه می شود که توسط دیگران دیده می شود، این حس که «همه دارند نگاه می کنند» به فرد رخ دهد) شوید و از جمع دوری کنید. واکنش های دیگران نسبت به مشکل تان ممکن است باعث ناراحتی یا رنج شما شود. جدا از صحبت کردن با پزشکتان، می توانید با مشاور یا مددکار اجتماعی پزشکی صحبت کنید. صحبت کردن با دیگر افرادی که از این مشکل رنج می برند نیز مفید خواهد بود.