زنان ، زایمان و نازایی
هیپرپلازی سینه نوعی بیماری پیش سرطانی است که بر روی سلول های پستان تأثیر می گذارد. این بیماری را می توان انباشت سلول های غیرطبیعی در پستان توصیف کرد.هیپرپلازی نابهنجار سرطان نیست اما می تواند در ایجاد سرطان پستان پیشرو باشد. در طول دوران عمر خود، اگر سلول های هیپرپلازی نابهنجار به صورت غیرطبیعی تکثیر و تقسیم شوند، به سرطان غیر تهاجمی پستان (کارسینوم درجا) و یا سرطان تهاجمی پستان تبدیل می شوند.
اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید، خطر ابتلای شما به سرطان پستان در آینده زیاد است. به همین علت، پزشکان اغلب غربالگری فشردهٔ سرطان پستان و مصرف دارو را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان توصیه می کنند.
علت ایجاد هیپرپلازی سینه
هیپرپلازی هنگامی ایجاد می شود که سلول های پستان از لحاظ تعداد، اندازه، شکل، الگوی رشد و ظاهر غیرطبیعی می شوند. پیدایش سلول های غیرطبیعی نوع این بیماری را تعیین می کنند:
- هیپرپلازی نابهنجار مجاری موجب می شود تا سلول های غیرطبیعی شبیه سلول های مجاری سینه شوند.
- هیپرپلازی نابهنجار لوبولار موجب می شود تا سلول های غیرطبیعی شبیه سلول های لوبول سینه شوند.
به نظر می رسد این بیماری بخشی از انتقال پیچیده سلول هایی است که ممکن است به سرطان سینه تبدیل شوند.
پیشرفت این بیماری به سرطان پستان معمولاً شامل موارد زیر است:
- هیپرپلازی: این روند زمانی آغاز می شود که رشد و تکثیر سلول طبیعی مختل و منجر به تولید بیش ازحد سلول های به ظاهر طبیعی می شود
- هیپرپلازی نابهنجار: سلول های اضافی روی یکدیگر قرار می گیرند و ظاهرشان کم کم غیرطبیعی می شود. در این مرحله، سلول ها برخی از تغییرات لازم برای تبدیل شدن به سرطان را دارند.
- سرطان غیر تهاجمی (درجا): سلول های غیرطبیعی همچنان به ظاهر غیرطبیعی خود ادامه می دهند و تکثیر می شوند تا به سرطان غیر تهاجمی تبدیل شوند. در این نوع سرطان، سلول های سرطانی تنها در محدوده ای قرار دارند که در آن شروع به رشد کرده اند.
- سرطان تهاجمی: سلول های سرطانی، در صورت عدم درمان، ممکن است در نهایت تبدیل به سرطان تهاجمی شوند و به بافت های اطراف، رگ های خونی یا کانال های لنفاوی حمله کنند.
عوارض هیپرپلازی سینه
اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید، خطر ابتلای شما به سرطان پستان در آینده زیاد است.
زنان مبتلا به این بیماری به صورت مادام العمر در خطر ابتلا به سرطان پستان هستند یعنی حدود چهار برابر بیشتر از زنانی که به این بیماری مبتلا نیستند. خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان مبتلا به این بیماری و زنان مبتلا به هیپرپلازی لوبولار نابهنجار نیز مشابه است.
پژوهش های اخیر نشان داده است که خطر ابتلا به سرطان پستان در سال های پس از تشخیص هیپرپلازی به صورت زیر افزایش می یابد:
- 5 سال بعد از تشخیص، حدود 7 درصد از زنان مبتلا به هیپرپلازی نابهنجار ممکن است دچار سرطان سینه شوند؛ به عبارت دیگر، انتظار می رود که از هر 100 زن مبتلا به این بیماری، 7 نفر آن ها در 5 سال بعد از تشخیص به سرطان پستان مبتلا شوند. 93 نفر نیز به سرطان مبتلا نخواهند شد.
- 10 سال بعد از تشخیص، حدود 13 درصد از زنان مبتلا به هیپرپلازی نابهنجار ممکن است دچار سرطان سینه شوند. به عبارت دیگر، انتظار می رود که از هر 100 زن مبتلا به این بیماری، 13 نفر آن ها در 10 سال بعد از تشخیص به سرطان پستان مبتلا شوند. 87 نفر نیز به سرطان مبتلا نخواهند شد.
- 25 سال بعد از تشخیص، حدود 30 درصد از زنان مبتلا به هیپرپلازی نابهنجار ممکن است دچار سرطان سینه شوند؛ به عبارت دیگر، انتظار می رود که از هر 100 زن مبتلا به این بیماری 30 نفر آن ها در 25 سال بعد از تشخیص به سرطان پستان مبتلا شوند. 70 نفر نیز به سرطان مبتلا نخواهند شد.
تشخیص این بیماری در جوانی ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را حتی بیشتر کند. به عنوان مثال، زنان مبتلا به این بیماری که زیر 45 سال هستند، به نظر می رسد بیشتر در خطر ابتلا به سرطان سینه در طول عمر خود باشند.
تشخیص هیپرپلازی سینه
هیپرپلازی نابهنجار معمولاً پس از بیوپسی مشخص می شود. بیوپسی برای ارزیابی نواحی مشکوک یافت شده در ماموگرافی یا حین معاینات بالینی سینه انجام می شود. در طی عمل بیوپسی، پزشک متخصص نمونه ای از بافت را برای تجزیه وتحلیل برمی دارد. نمونه های بافت زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرند و پاتولوژیست می تواند هیپرپلازی غیرطبیعی را، در صورت وجود، تشخیص دهد.
برای ارزیابی بیشتر این بیماری، پزشک ممکن است عمل جراحی را انجام دهد تا نمونه ای بزرگ تر از بافت را برای تشخیص سرطان پستان بردارد. تشخیص این بیماری ممکن است منجر به بیوپسی جراحی (برداشتن بافت از محل به صورت موضعی یا لومپلکتومی) و برداشتن تمام بافت آسیب دیده شود. سپس، پاتولوژیست نمونه بزرگ تر را برای شواهد سرطان در محل یا سرطان تهاجمی بررسی می کند.
آشنایی با درمان هیپرپلازی سینه
هیپرپلازی نابهنجار به طورکلی با جراحی درمان می شود تا سلول های غیرطبیعی برداشته شوند و اطمینان حاصل شود که هیچ سرطان درجا یا تهاجمی ای در محل باقی نمانده است. پزشکان معمولاً غربالگری خاص تری را برای سرطان سینه و داروهایی را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه توصیه می کنند.
آزمایش های پیگیری برای نظارت بر سرطان پستان
پزشک ممکن است به شما توصیه کند تا آزمایش هایی را برای غربالگری سرطان پستان انجام دهید. این کار ممکن است احتمال تشخیص زودهنگام سرطان پستان، و بالتبع درمان محتمل تر، را افزایش دهد. در مورد گزینه های غربالگری سرطان پستان با پزشک خود صحبت کنید. گزینه های پیش روی شما ممکن است شامل موارد زیر شوند:
- خودآزمایی برای آگاهی از پستان به منظور ایجاد آشنایی با پستان و تشخیص هرگونه تغییر غیرمعمول در پستان
- معاینات بالینی سینه توسط پزشک به صورت سالانه
- انجام غربالگری سالانه ماموگرافی
- غربالگری MRI پستان، بسته به سایر ریسک فاکتورها، مانند پستان متراکم، داشتن سابقه خانوادگی قوی یا داشتن زمینهٔ ژنتیکی برای ابتلا به سرطان پستان
راه های کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
- مصرف داروهای پیشگیری از بارداری: درمان با تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن، مانند تاموکسیفن یا رالوکسیفن (Evista)، به مدت پنج سال ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد.
این داروها مانع از اتصال استروژن به گیرنده های استروژن در بافت پستان می شوند. تصور می شود که استروژن باعث رشد برخی از سرطان های سینه می شود.
تاموکسیفن تنها داروی تایید شده برای استفاده زنان قبل از دوران یائسگی است.
- اجتناب از هورمون درمانی در یائسگی: پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که هورمون درمانی ترکیبی برای درمان علائم یائسگی استروژن و پروژستین باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان یائسه می شود. بسیاری از سرطان های پستان برای رشد به هورمون ها وابسته هستند.
- شرکت در کارآزمایی بالینی. کارآزمایی های بالینی درمان های جدیدی که هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته اند را آزمایش می کنند. این درمان ها ممکن است در کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط با هیپرپلازی نابهنجار کمک کننده باشند. از پزشک خود بپرسید آیا برای کارآزمایی های بالینی انتخاب شده اید یا خیر.
- به ماستکتومی (پیشگیری کننده) کاهنده خطر فکر کنید. برای زنانی با خطر بالای ابتلا به سرطان سینه، ماستکتومی کاهنده خطر موجب کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در آینده می شود.
اگر در یکی از ژن های سرطان پستان دچار جهش ژنتیکی باشید و یا سابقه خانوادگی سرطان پستان را دارید که احتمال ابتلا به چنین جهش ژنتیکی را نشان می دهد، ممکن است در معرض خطر بالای سرطان سینه قرار داشته باشید.
هرچند این جراحی برای همه مناسب نیست. با توجه به شرایط شخصی خود، در مورد خطرات، مزایا و محدودیت های این عمل جراحی با پزشک خود صحبت کنید.
اگر سابقه خانوادگی سرطان سینه دارید، ممکن است ملاقات با مشاور ژنتیک برای ارزیابی خطر ابتلا به جهش ژنتیکی و نقش آزمایش ژنتیکی در وضعیت شما مفید باشد.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
چنانچه در ماموگرافی بخشی از سینه مشکوک باشد، پزشک شما را به متخصص سلامت پستان یا مرکز تخصصی سینه ارجاع می دهد.
از آنجائی که ملاقات ها معمولاً کوتاه هستند و اغلب زمینه های زیادی برای پوشش وجود دارد، بهتر است خود را برای ملاقات با پزشک کاملاً آماده کنید. برای آمادگی جهت ملاقات با پزشک کارهای زیر را انجام دهید:
- از محدودیت های پیش از ملاقات با پزشک آگاه باشید. زمانی که قرار ملاقات خود را با پزشک تعیین می کنید، حتماً سؤال کنید که آیا لازم است کاری را از قبل انجام دهید، مثلا رژیم خود را محدود کنید یا خیر.
- تمام علائم خود را بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است به دلایل مربوط به قرار ملاقات شما بی ربط به نظر برسد.
- اطلاعات شخصی مهم را بنویسید، از جمله تنش های عمده یا تغییرات اخیر زندگی خود.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی خود تهیه کنید.
- یکی از دوستان یا اعضای خانواده را با خود ببرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده از سوی پزشک می تواند مشکل باشد. شخص همراه شما می توانند چیز هایی را که فراموش کرده اید برایتان بازگو کند.
سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید
مدت زمان ملاقات شما با پزشک محدود است، بنابراین قبل از مراجعه به پزشک لیستی از تمام سؤالات خود تهیه کنید. سؤالات خود را به ترتیب اهمیت لیست کنید تا در صورت اتمام وقت مهم ترین سؤالات پاسخ داده شده باشند. برخی از سؤالات اساسی که در مورد هیپرپلازی نابهنجار مطرح می شوند عبارت اند از:
- آیا ممکن است گزارش پاتولوژی را برایم توضیح دهید؟
- آیا به آزمایش های بیشتری نیاز است؟
- آیا برای هیپرپلازی نابهنجار به جراحی نیاز است؟
- آیا دارویی وجود دارد که بتواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد؟
- برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه چه کارهایی می توانم انجام دهم؟
- حواسم به چه علائم و نشانه هایی از سرطان سینه باید باشد؟
- هرچند وقت یک بار باید برای غربالگری سرطان سینه ماموگرافی انجام دهم؟
- آیا برای غربالگری سرطان سینه به MRI نیز نیاز است؟
- به دوستان و اعضای خانواده در شرایط من چه توصیه ای می کنید؟
- آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید آن ها را رعایت کنم؟
- آیا نیاز است به متخصص سلامت پستان مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه این هزینه را پوشش می دهد یا خیر؟
- آیا مشاوره ژنتیک لازم است؟
علاوه بر سؤال هایی که از پیش تعیین کرده اید تا از پزشک خود بپرسید، برای پرسیدن سؤالاتی دیگر در حین ملاقات خود با پزشک تأمل نکنید.
سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد
پزشک احتمالاً سؤال های زیادی از شما می پرسد. آمادگی برای پاسخگویی به این سؤالات می تواند زمان بیشتری را برایتان فراهم کند تا سایر موارد مورد نظر خود را نیز از پزشک بپرسید. پزشک ممکن است بپرسد:
- آیا در خانواده خود سابقه سرطان سینه دارید؟
- آیا در خانواده خود سابقه انواعی دیگر از سرطان را دارید؟
- آیا قبلاً بیوپسی سینه انجام داده اید؟ آیا نتیجه بیوپسی قبلی خود را به خاطر دارید؟
مقابله با بیماری
تشخیص هیپرپلازی نابهنجار می تواند استرس زا باشد زیرا این بیماری خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. عدم اطلاع از آینده می تواند شما را نگران سلامتی تان کند.
هر زنی، با گذشت زمان، راه مقابله با هیپرپلازی نابهنجار و افزایش خطر ابتلای وی به سرطان سینه را پیدا می کند. تا زمانی که راه مقابله با این بیماری را پیدا کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:
- خطر فردی سرطان سینه خود را بشناسید. آمارهای مربوط به خطر ابتلا به سرطان سینه می تواند ترسناک و مضمحل کننده باشد. این آمارها با دنبال کردن بسیاری از زنان مبتلا به این بیماری و زیرنظرگرفتن آن ها از لحاظ سرطان سینه به دست می آیند. درحالی که این آمارها می توانند ایده ای از تشخیص بیماری به شما بدهند، قادر نیستند در مورد خطر ابتلای خودتان به سرطان سینه چیزی بگویند.
- در تمام جلسات پیگیری خود حاضر شوید. اگر مبتلا به هیپرپلازی نابهنجار تشخیص داده شده اید، پزشک ممکن است به صورت مکرر از شما بخواهد تا آزمایش ها و معاینات غربالگری سرطان سینه را انجام دهید. ممکن است قبل از هر معاینه از شدت نگرانی پریشان شوید زیرا نگرانید که مبادا پزشک تشخیص سرطان سینه بدهد.
اجازه ندهید ترستان مانع از حضور در جلسات ملاقات با پزشک شود. در عوض، این ترس را طبیعی بدانید و راهی برای مقابله با آن پیدا کنید. آرام باشید، احساسات خود را در دفتری یادداشت کنید و یا زمانی را با یکی از دوستان نزدیکتان که می تواند روحیهٔ شما را تقویت کند سپری کنید.
- سلامتی خود را حفظ کنید. برای حفظ سلامتی خود، سبک زندگی سالمی را انتخاب کنید. به عنوان مثال، وزن سالم خود را حفظ کنید، رژیم غذایی سالم و پر از میوه و سبزیجات بخورید، به اندازه کافی بخوابید تا احساس آرامش کنید و در صورت انتخاب نوشیدن الکل، میزان الکل مصرفی خود را محدود کنید.
