پلی هیدرآمنیوس

پلی هیدرآمنیوس به معنی تجمع بیش از حد مایع آمنیوتیک است. مایع آمنیوتیک مایعی است که دردوران بارداری جنین را درون رحم احاطه می کند که در حدود 1 الی 2 درصدازبارداری ها رخ می دهد.این عارضه در بیشتر موارد خفیف بوده و ناشی ازتجمع تدریجی مایع آمنیوتیک در نیمه دوم بارداری است. اگر شدید باشد ممکن است باعث تنگی نفس، زایمان زودرس یاعلائم مشابهی شود.اگر به این بیماری مبتلا هستید به منظور جلوگیری عوارض آن باید تحت نظر پزشک قرار بگیرید. درمان این عارضه بستگی به شدت آن دارد. اگر خفیف باشد ممکن است به صورت خود به خودی برطرف شود. اما پلی هیدرامنیوس شدید احتمالاً به نظارت دقیق تری نیاز خواهد داشت.

آشنایی با علائم پلی هیدرآمنیوس

علائم ناشی از فشار ایجاد شده در داخل رحم، فشار روی اندام های مجاور است.

پلی هیدرآمنیوس خفیف معمولاً هیچ نشانه ­ای ندارد یا علائم آن اندک است. این علائم عبارتند از:

 تنگی نفس

 تورم دراندام های تحت ان و دیواره شکم

 درد یا انقباض رحم

 قرارگیری غیر طبیعی جنین در رحم مانند وضعیت بریچ (در این وضعیت پاهای جنین در پایین رحم قرار دارند)

اگررحم شما بیش ازحدبزرگ شده باشد یا پزشکان نتواند جنین را حس کند ممکن است به پلی هیدرامنیوس مشکوک شود.

علت ایجاد پلی هیدرآمنیوس

برخی از علل شناخته شده عبارتند از:

 نقص مادرزادی در دستگاه گوارشی سیستم عصبی مرکزی کودک

 دیابت مادر

 انتقال خون دوقلو به دوقلو: این سندرم ممکن است در دوقلوهای همسان مشاهده شود که درآن یکی از دوقلوها بیش از حد خون دریافت می کند و به دیگری خون خیلی کمی می رسد.

 کمبود گلبول های قرمزدرکودک (کم خونی جنین)

  ناسازگاری خونی بین مادر و کودک

عفونت در دوران بارداری

عوارض پلی هیدرآمنیوس

  زایمان زودرس

 پارگی زودرس غشاها: هنگامی ­که کیسه ی آب پیش از موعد پاره شود.

 جدا شدن زودرس جفت: هنگامی ­که جفت قبل از زایمان از دیواره داخلی رحم جدا شود.

  فرو افتادگی یا پرولاپس بند ناف: هنگامی که بند ناف جلوتر از جنین به داخل واژن می افتد.

 زایمان سزارین

مرده ­زایی

خونریزی شدید از زایمان به دلیل عدم سفتی و قوام عضله رحم

هرچه پلی هیدرآمنیوس زودتر در دوران بارداری رخ دهد و هر چه مقدار مایع آمنیوتیک تجمع یافته بیشتر باشد خطر عوارض آن بیشتر خواهد بود.

تشخیص پلی هیدرآمنیوس

اگر پزشکتان به پلی هیدرامنیوس مشکوک باشد دستور انجام سونوگرافی جنینی را خواهد داد. در این آزمایش با استفاده از امواج صوتی فرکانس بالا، تصاویرازجنین تهیه می شود.

اگر سونوگرافی اولیه نشان دهنده علائم پلی هیدرامنیوس باشد تکنسین ممکن است بار دیگر سونوگرافی دقیق تری را انجام دهد. اوبا اندازه گیری بزرگ تروعمیق تری بخش مایعات اطراف جنین،حجم مایع آمنیوتیک را تخمین می زند. در صورتی که اندازه ی AFV 8 سانتی متر یا بیشتر باشد فرد مبتلا به این بیماری است.

یک روش دیگر برای اندازه گیری مایع آمنیوتیک اندازه گیری بزرگ ترین بخش مایع در چهار قسمت خاص از رحم است. مجموع این اندازه گیری ها شاخص مایع آمنیوتیک را تشکیل می­دهد.شاخص 25 سانتیمتر بیشتر نشان ­دهنده ی پلی هیدرآمنیوس است. پزشک شما همچنین برای تشخیص نقایص مادرزادی و عوارض دیگر از سونوگرافی دقیق استفاده خواهد کرد.

 آزمایش خون: ممکن است پزشکان به منظور تشخیص بیماری های عفونی مرتبط آزمایش خون تجویز کند.

آمنیوسنتز: آمنیوسنتز روشی است که طی آن نمونه ای ازمایع آمنیوتیک، که شامل سلول های جنین و مواد شیمیایی مختلف تولید شده توسط جنین است، از رحم خارج شده و بررسی می شود. این آزمایش ممکن است شامل تجزیه وتحلیل کاری و تیپ نیز باشد که روشی برای غربالگری کروموزوم کودک برای یافتن ناهنجاری های ژنتیکی است.

 تست بدون استرس جنین : در این آزمایش واکنش ضربان قلب کودک تحرکش بررسی می شود. در طی آزمایش برای اندازه گیری ضربان قلب کودک دستگاه خاصی روی شکمش بسته می شود. ممکن است از شما درخواست شود که چیزی بخورید یا بنوشید تا کودک شما فعال شده و حرکت کند. همچنین ممکن است برای بیدار کردن کودک تشویقا و به حرکت کردن از وسیله ای که صدای زنگ ایجاد می کند استفاده شود.

 پروفایل بیوفیزیکی : دراینتلست با انجام سونوگرافی،اطلاعات بیشتری در مورد تنفس و حرکت کودک و همچنین میزان مایع آمنیوتیک درون رحم شما جمع آوری می شود. این آزمایش ممکن است به همراه تست استرس انجام شود.

آشنایی با درمان پلی هیدرآمنیوس

موارد خفیف به ندرت نیاز به درمان داشته ممکن است به صورت خود به خودی برطرف شوند. حتی مواردی که باعث درد و ناخوشی شما می شوند نیزمعمولاً بدون مداخله قابل کنترل هستند.

در موارد شدیدتر،درمان بیماری زمینه ای مانند دیابت می تواند به درمان این بیماری کمک کند.

اگر علائمی مانند زایمان زودرس، تنگی نفس یا درد شکم را تجربه می کنید ممکن است لازم باشد برای درمان در بیمارستان بستری شوید. درمان میتواند شامل موارد زیر باشد:

 تخلیه مایع آمنیوتیک اضافی:ممکن است پزشک شما از روش آمنیوسنتز برای خارج کردن مایع آمنیوتیک اضافی از رحم استفاده کند. این روش ریسک اندکی از عوارض احتمالی از جمله زایمان زودرس، جدا شدن زودرس جفت و پارگی زودرس غشاها را به همراه دارد.

 دارو: ممکن است پزشکتان برای کاهش تولید ادرار جنین و حجم مایع آمنیوتیک، داروی خوراکی ایندومتاسین (ایندوکین) را تجویز کند. ایندومتاسین برای خانم هایی که بیشتر از 31 هفته باردار هستند توصیه نمی شود. به دلیل خطر مشکلات قلبی جنین ممکن است نیاز باشد که قلب کودکتان با استفاده از اکوکاردیوگرام جنین و سونوگرافی داپلر تحت نظارت قرار بگیرد. سایر عوارض جانبی ممکن است شامل تهوع، استفراغ، رفلاکس معده و التهاب مخاط معده (گاستریت) باشد.

پس از اتمام درمان، پزشک سطح مایع آمنیوتیک شما را هر یک الی سه هفته کنترل خواهد کرد.

اگر به پلی هیدرآمنیوس خفیف تا متوسط​​ مبتلا باشید احتمالاً قادر خواهید بود فرزند خود را به موقع و در هفته 39 یا 40 زایمان کنید. اگر به پلی هیدرامنیوس شدید مبتلا باشید پزشک زمان مناسب زایمان به منظور جلوگیری از عوارض احتمالی برای شما و کودک را به شما اطلاع خواهد داد.

ممکن است ابتلا به این بیماری در دوران بارداری موجب نگرانی شما شود. برای دریافت بهترین مراقبت های بهداشتی در این مدت با پزشکتان حداکثر همکاری را داشته باشید.

مراجعه به پزشک

برای درمان پلی هیدرامنیوس شدید باید به پزشک مراجعه کنید.در اینجا به اطلاعاتی که باید قبل از مراجعه به پزشک داشته باشید وانتظاراتی که باید از پزشک خود داشته باشید اشاره می­شود.

آنچه می توانید انجام دهید

علائمتان، زمانی که برای اولین بار آنها را تجربه کردید وچگونگی تغییرآن ها در طول زمان را یادداشت کنید.

 اطلاعات شخصی کلیدی از جمله بیماری هایی دیگری که برای آن ها تحت درمان هستید را یادداشت کنید.

 فهرستی از تمام داروها، ویتامین ­ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه نمایید.

 از یکی از دوستان خود بخواهید که در صورت امکان شما را تا مطب پزشک همراهی کند. داشتن همراه ممکن است به شما کمک کند که چیزی را از قلم نینداخته یا فراموش نکنید.

تهیه فهرستی از سوالاتی که می­خواهید بپرسید به شما کمک می کند تا از مراجعه به پزشک بیشترین بهره را ببرید.

سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید

برخی ازسؤال ها ی اساسی که باید در این مورد مطرح شوند عبارتند از:

به چه نوع آزمایش ها یی نیاز دارم؟ چه زمانی باید آزمایش ها را انجام دهم؟

 چه روش درمانی را توصیه می کنید؟

 آیا من محدودیت فعالیتی دارم؟

 باید به دنبال چه علائم ونشانه هایی باشم؟

 این عارضه چه تأثیری می تواند بر کودک من بگذارد؟

 اگر یک دفعه دیگر باردار شوم آیا این اتفاق دوباره می افتد؟

آیا اطلاعات مکتوب دارید که بتوانم همراه خود ببرم؟ برای کسب اطلاعات بیشتر چه وب سایت هایی راپیشنهاد می کنید؟