مشکلات خانوادگی

با سلام 36 ساله هستم و 11 ساله با پسر عمه خودم زدواج کردم که قبل از ازدواج روابط بسیار محدودی داشتیم . در هنگام خواستگاری عمه ام خودشون رو زن منطقی و مهربان و با گذشت نشان دادن و بلافاصله بعد از عقد چهره ایشون تبدیل شد به زنی که مدام پشت سر آدم حرف میزنه و از هیچ غیبت و تهمتی برای عروس ها مضایقه نمیکنه حتی تهمت به داشتن روابط نامشروع .. ایشون 4 پسر و یک دختر دارن که 11 سال پیش سه پسر اول ازدواج کرده بودن و یک پسر و دختر دبستانی داشتن .. مشکلات طوری رقم میخورد که به هیچ عنوان روزی رو بدون حرف و حدیث نداشتیم و برای من و دو عروس دیگه فضای خفقان وجود داشت و ما جرات ابراز ناراحتی نداشتیم .من چون به اصرار همسرم در دوران عقد اغلب منزل اونا بودم بیشتر متوجه فضای مسموم خونه بودم و البته بگم که ایشون بین بچه ها بسیار فرق قائل بوده و هستن به طوری که دو تای آخری رو تحت هر شرایطی تحت حمایت دارن و هر پسری که تو شرایط مالی بهتری باشه رو عنوان میکنن دوست دارن چون بهشون از لحاظ مالی رسیدگی میکنه در صورتی که تمکن مالی دارن و همسرشون هم در قید حیات هستن .بعد از عروسی من از شهرستان به تهران و نزدیک منزل مادر همسرم رفتم اما دریغ از یه روی خوش از سمت اونا و البته بگم که بعد از عروسی بیماری اعتیاد همسرم خودش رو نشون داد و من با وجودی که پدرم به شدت اصرار به جدایی داشت با همسرم صحبت کردم و ایشون رو به کمپ بردم و ترک کردن که زیاد دوامی نداشت و در ضمن من از زمان عقد به بعد خودم هم کار میکردم و بیکاری همسرم رو با کار و فروختن طلاها جبران میکردم اما در تمام این زمان ها جز سخن سردو طلب خواهی از سمت مادرش هیچ چیزی ندیدم ..حتی یه بار که بهشون گله کردم که چرا پسرت اینطوری رفتار میکنه من و پسرش رو با فحاشی از منزلش بیرون کرد . بعد از اینکه ما به صورت نا خواسته بچه دار شدیم و همسرم هم خیلی خیلی زیاد در دام اعتیاد گرفتار شده بود با روی خوش خانواده من به شهرستان امدیم و ایشون اقدام به ترک کردن و الان نزدیک به 5 سال هست که اعتیاد ندارن و نزدیک به 4 ماه هم هست که سیگار رو ترک کردن . مشکل من الان دو تاست . اول اینکه شوهرم با وجودی که بدون من حتی لحظه ای نمیتونه زندگی کنه و کاملا به من وابسته اس و از لحاظ حیثیتی و راست گویی کاملا منو قبول داره اما برخورد مناسبی باهام نداره . با داد باهام حرف میزنه اغلب طرز صحبت کردنش همراه با متلک هست و به شدت زیاد بهانه گیر و باج بگیر هستن .البته بگم که من چون ایشون در زمان آشنایی بسیار پرخاشگر بودن و خانواده خودشون و اقوام پدریشون بارها اذعان کردن که من تونستم به ایشون آرامش بدم و از اون انسان خشمگین سرکش تبدیل بشه به آدم آروم و مودب اما باز هم در برخورد با خودم اصلن جنبه خانم بودن و زن بودن منو در نظر نمیگیره و دقیقا شبیه یه مرد باهام برخورد میکنه و البته بگم که بعد از اینکه امدیم شهرستان یه سوپر مارکت باز کردیم که چند ساعت من به عنوان همکار در کنار ایشون کار میکنم