زنان ، زایمان و نازایی
2.5
نوشته شده توسط زوپ

زمان مطالعه 10 دقیقه
سرطان پستان

سرطان پستان به سرطانی که در سلول‌های پستان پدید می‌آید، سرطان پستان می‌گویند. بعد از سرطان پوست،  رایج‌ترین سرطان بین خانم‌ها در آمریکاست.  می‌تواند هم در آقایان و هم در خانم‌ها رخ بدهد ولی در خانم‌ها بسیار رایج‎تر است. حمایت‌های قابل ملاحظه‎ای برای آگاهی دادن در مورد سرطان پستان و بودجه‌های تحقیقاتی در این زمینه به بهبود و پیشرفت عکس‌برداری و تشخیص درمان نوع سرطان پستان منجر شده است. آمار موفقیت درمان سرطان پستان بالا رفته و آمار مرگ ناشی از این سرطان کاهش یافته که علت عمده آن مواردی نظیر تشخیص اولیه، رویکرد جدید شخصی در درمان یا درک بهتری از بیماری می‌تواند باشد.

علائم سرطان پستان

  • یک توده سینه‌ای یا ضخیم‎شد‌گی که حس متفاوتی از بافت‌های اطراف دارد.
  • ترشح خونین از نوک پستان
  • تغییر اندازه و شکل و ظاهر پستان
  • تغییرات پوستی پستان نظیر گودشدگی
  • برعکس شدن نوک پستان
  • قرمز شدگی و پوست پوست شدن قسمت رنگی اطراف نوک پستان(هاله پستانی) یا پوست پستان
  • سرخ شدگی یا سوراخ‌سوراخ شدن پوست پستان مثل پوست پرتقال

زمان مراجعه به پزشک اگر برآمدگی یا دیگر تغییراتی را در سینه خود احساس کردید حتی اگر نتیجه ماموگرامی عادی بوده باشد برای بررسی فوری از پزشک خود وقت بگیرید.

علت ایجاد سرطان پستان

دقیقا مشخص نیست چه چیز باعث سرطان پستان می‌شود. پزشکان می‌دانند که سرطان پستان وقتی پدید می‌آید که برخی سلول‌های پستان رشد غیرعادی داشته باشند. این سلول‌ها سریع‌تر از حالت عادی رشد کرده و تکثیر می‌شوند و با انباشته شدن خود یک توده یا برآمدگی را ایجاد می‌کنند. سپس این سلول‌ها از پستان به غدد لنفاوی و سایر بخش‌های بدن سرایت می‎کنند. بیشتر در سلول‌های مجرای شیر(سرطان گسترده مجرایی) آغاز می‎شود. سرطان پستان ممکن است در غده‎ای که به آن دال بر (سرطان گسترده دال بر) می‎گویند یا سایر سلول‌ها و بافت‌های داخلی پستان آغاز گردد. محققان، عوامل هورمونی, محیطی و مرتبط با سبک زندگی را یافته‌اند که می‌توانند خطر ابتلای شما به سرطان سینه را بالا ببرند. اما معلوم نیست چرا افرادی که عوامل خطری ندارند به سرطان مبتلا شده و یا آنهایی که دارای عوامل خطراند، از سرطان در امان هستند. شاید به این دلیل که سرطان پستان ناشی از ارتباط پیچیده‌ای بین ساختار ژنتیکی و محیط شماست.

سرطان پستان ارثی

پزشکان تخمین زدند که فقط پنج تا 10% از سرطان پستان ناشی از جهش‌های ژنی است که به صورت ارثی وجود دارد. تعدادی از ژن‌های جهش یافته ارثی که ممکن است باعث سرطان پستان شوند مشخص گردیدند که رایج‌ترین آنها ژن‌های سرطان پستانی  BRCA1,2 بوده‌اند که هر دو خطر احتمال سرطان تخمدان و پستان را بالا می‌برند. اگر سابقه خانوادگی سرطان پستان یا سایر سرطان‌ها را دارید، پزشک یک آزمایش خون توصیه کرده تا جهش‌های خاص BRCA یا دیگر ژن‌ها که ارثی هستند را مشخص کند. از پزشک پرسید که آیا لازم است به یک مشاوره ژنتیکی رجوع کرده تا سابقه خانوادگی شما را بررسی کند. متخصص ژنتیک همچنین می‌تواند درباره مزایا، خطرها و محدودیت‌های آزمایش ژنتیک صحبت کرده و شما را در این زمینه راهنمایی کند.

عوامل خطرساز

عامل خطر سرطان پستان یعنی آنچه که خطر ابتلای شما به این سرطان را بالا می‌برد. اما اگر یک یا چند مورد از عوامل خطر را داشته باشید به این معنی نیست که حتماً سرطان بگیرید. بسیاری از بانوانی که به این سرطان دچار می‌شوند، عوامل خطر خاصی به جز مؤنث بودن ندارند. عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان می‌شود عبارتند از:

  • مؤنث بودن. خطر ابتلای بانوان به سرطان پستان نسبت به آقایان بسیار بیشتر است.
  • سالخوردگی. با سال‌خوردگی خطر ابتلای شما بیشتر می‌شود
  • سابقه شخصی. اگر یکی از پستان‎هایتان دچار سرطان شده باشد، احتمال بروز سرطان در پستان دیگر هم وجود دارد
  • سابقه خانوادگی. اگر مادر، خواهر و دختر شما سرطان پستان داشته باشند، خطر ابتلای شما به این سرطان در دوران جوانی بیشتر است. با این حال، اکثریت افرادی که به سرطان پستان دچار می‌شوند، سابقه خانوادگی ندارند.
  • قرارگیری در معرض اشعات. اگر تحت درمان پرتویی سینه در دوران کودکی و جوانی قرار گرفته باشید خطر ابتلای شما بیشتر است.
  • چاقی. چاقی از افزاینده‎های خطر سرطان پستان است.
  • آغاز عادت ماهانه زنان در سن پایین. آغاز عادت ماهانه قبل از دوازده‌سالگی خطر سرطان را بالا می‌برد.
  • آغاز یائسگی در سنین سال‌خوردگی. اگر در سنین سال‌خوردگی یائسه شدید، خطر سرطان بیشتر است.
  • فرزنددار شدن در سال‌خوردگی. بانوانی که پس از 35 سالگی فرزنددار می‌شوند، خطر ابتلای به سرطان بیشتری دارند.
  • هرگز باردار نشدن. بانوانی که هرگز باردار نشده‌اند احتمال ابتلایشان به سرطان نسبت به بانوانی که یکبار  یا بیشتر حاملگی را تجربه کردند بیشتر است.
  • درمان هورمونی پس از یائسگی. بانوانی که از داروهای درمان هورمونی ترکیبی استروژن و پروژسترون برای درمان علائم و نشانه‌های یائسگی، استعمال می کنند، خطر ابتلایشان به سرطان بالاتر است. اگر مصرف این داروها را متوقف کنید، خطر ابتلا نیز کاهش می‌یابد.
  • مصرف الکل. نوشیدن الکل, خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر می‌کند.

تشخیص سرطان پستان

آزمایشات و فرایندهایی که به تشخیص سرطان پستان کمک می‌کند عبارتند از:

  • آزمایش پستان. پزشک هر دو پستان و غدد لنفاوی زیر بغل را کنترل کرده تا برآمدگی‌ها و سایر اختلالات مشخص شود .
  • ماموگرام. ماموگرام همان اشعه ایکس است که از پستان به عمل می‌آید. از ماموگرافی برای بررسی وجود سرطان پستان استفاده می‌شود. اگر اختلالی در عکس‌برداری مشخص شود، پزشک یک ماموگرافی تشخیصی را برای ارزیابی بیشتر اختلال توصیه می‌کند.
  • فراصوت پستانی. در فراصوت، از امواج صوتی جهت عکس‌برداری از ساخت‎های درون بدن استفاده می‌شود. فراصوت یک توده سفت را از یک کیست پر از مایع تمیز خواهد داد. معمولاً در آزمایش یک برآمدگی جدید، از فراصوت استفاده می‌کنند.
  • برداشت نمونه‌ای از سلول پستان برای آزمایش (بیوپسی). نشانه‌های بیوپسی را به آزمایشگاه فرستاده تا در انجام متخصصین با تحلیل نمونه, سرطانی بودن آنها را مشخص کنند. نمونه بیوپسی را همچنین برای تعیین نوع سلول‌های سرطانی در سرطان، شدت (مرحله) سرطان، وجود هورمون‌های دریافت‌کننده و سایر دریافت‌کننده‌هایی که روش‌های درمانی را متأثر می‌کنند، مورد تحلیل و آزمایش قرار می‌دهند.
  • ام‌آرآی. دستگاه ام‌آرآی با استفاده از یک آهن‌ربا و امواج رادیویی، تصاویری را از درون پستان ارائه می‌دهد. بررسی قبل از ام‎آرآی پستان، یک رنگینه به شما تزریق می‌شود. ممکن است با توجه به شرایط شما, تحت آزمایشات دیگری هم قرار بگیرید.

مرحله بندی

وقتی که وجود سرطان پستان در شما تأیید شد، پزشک سعی می‌کند تا شدت (مرحله) سرطان شما را نیز تعیین کند. این کار به تعیین پیشرفت بیماری و انتخاب بهترین روش درمانی کمک می‌کند. اطلاعات کاملی از مرحله سرطان شمار تا وقتی که تحت جراحی پستان قرار نگیرید وجود ندارد. آزمایشاتی که برای مرحله بندی سرطان پستان به کار می‌روند این موارداند:

  • آزمایش خون نظیر آزمایش کامل خون
  • ماموگرامی از پستان دیگر برای یافتن علائم سرطان
  • MRI از پستان
  • اسکن استخوانی
  • سی‌تی‌اسکن
  • اسکن PET (پوزیترونی)

همه بانوان به آزمایشات فوق نیاز نخواهند داشت. پزشک با توجه به شرایط شما و علائمی که اخیراً داشته‌اید، آزمایشات مناسب شما را تعیین می‌کند. مراحل سرطان پستان از صفر تا چهار است که نشان دهنده سرطان خفیف و سرطان موجود در مجرای شیری است. مرحله چهارم که به آن سرطان پستان متحرک می‌گویند به این معنی است که سرطان به سایر نقاط بدن هم سرایت کرده است.

درمان سرطان پستان

پزشک شما با توجه به عواملی نظیر نوع سرطان پستان، شدت و مرحله آن، اندازه و حساسیت آن نسبت به هورمون ها, روش درمانی مناسب را تعیین خواهد کرد. بیشتر بانوان تحت جراحی پستان قرار گرفته و همچنین قبل از عمل فرآیندهای دیگری نظیر شیمی درمانی، هورمون درمانی و پرتودرمانی را تجربه می‌کنند. روش‌های زیادی برای درمان سرطان پستان وجود دارد و شاید نتوانید به درستی درباره انتخاب روش مناسب تصمیم بگیرید. از متخصص درمانی خود یا درمانگاه، تقاضای روش ثانویه نیز نمایید. با دیگر خانم‌هایی که همین تصمیمات را اتخاذ کرده‌اند هم صحبت کنید.

جراحی سرطان پستان

انواع جراحی پستان عبارت است از: برداشت سرطان پستان. در این عمل، که به آن عمل نجات پستان یا برش موضعی گسترده می‎گویند، جراحان، تومور و اندکی از بافت سالم مجاور را برمی‌دارند. این عمل را برای تومورهای کوچک انجام میدهند. برداشت کل پستان. در این عمل، کل بافت سینه را برمی‌دارند. بیشتر انواع این نوع جراحی, کل سینه شامل دال بر، مجاری، بافت‌های چربی و قسمتی از پوست، نوک پستان و هاله پستانی را جدا می‌کند. ممکن است در این عمل، پوست سینه را دست نخورده گذاشته تا به بازسازی مجدد آن و بهبود ظاهر کمک کند. با توجه به محل و اندازه تومور، شاید نوک پستان را هم جاگذارند. برداشت تعداد محدودی از غدد لنفاوی (بیوپسی غده نگهبان). برای بررسی سرایت سرطان به غدد لنفاوی, پزشک درباره نقش برداشت غدد لنفاوی در تغذیه تومور با شما صحبت می‌کند. اگر آن غده های لنفاوی سرطانی باشند، احتمال وجود سرطان در سایر غدد کم بوده و نیازی به برداشت آنها نیست. برداشت هر دو پستان. برخی از بانوانی که مبتلا به سرطان در یک پستان هستند، شاید بخواهند تا پستان دیگر که سالم است را نیز بردارند چرا که ممکن است به خاطر مسائل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی، خطر بالایی برای ابتلا به سرطان داشته باشند. بیشتر بانوان که در یک پستان سرطان دارند هرگز به سرطان پستان دیگر مبتلا نمی‌شوند. درباره خطر ابتلا به سرطان پستان و مزایا و معایب این عمل با پزشک صحبت کنید. شرایط دشواری که جراحی سرطان پستان به دنبال دارد، به عملی وابسته است که برمی‌گزینید. جراحی خطراتی نظیر خونریزی و عفونت را به دنبال دارد.  برخی بانوان تمایل دارند تا پس از دوران جراحی، عمل کاشت پستان انجام دهند. درباره تمایلات و گزینه‌های درمانی با پزشک صحبت کنید. قبل از جراحی پستان، به جراح پلاستیک مراجعه کنید. گزینه‌هایی نظیر کاشت پستان ( پستان سیلیکونی یا آبی) و یا بازسازی پستان با استفاده از بافت بدنتان وجود دارد. این اعمال را می‌توان حین جراحی و یا بعد از آن انجام داد.

پرتو درمانی

در پرتو درمانی از اشعات فشارقوی نظیر اشعه ایکس برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. در پرتو درمانی معمولاً از یک دستگاه بزرگ بهره برده که اشعات انرژی را بر روی بدن متمرکز می‌کند (پرتو اشعه خارجی). می‌توان پرتودرمانی را با قرار دادن ماده رادیو اکتیوی در داخل بدن انجام داد (براشی درمانی). معمولاً از این روش پس از برداشت تومور پستان استفاده شده تا سرطان پستان در مراحل اولیه درمان شود. شاید پزشکان پرتودرمانی را پس از جراحی پستان سرطانی یا سرطانی که به غدد لنفاوی سرایت کرده نیز توصیه کنند. اثرات جانبی پرتودرمانی خستگی و به‌ وجود آمدن جوش شبیه به آفتاب سوختگی در محل متمرکز شدن اشعه می‌باشد. ممکن است بافت پستان سفت‎تر یا متورم شود. به ندرت مشکلات حاد دیگری نظیر آسیب قلبی و شش‌ها و نادر تر از این, سرطان ثانویه در محل درمان پدید می‎آید.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. اگر احتمال بازگشت سرطان و یا سرایت آن به دیگر نقاط بدن زیاد باشد، برای پایین آوردن احتمال این خطر، پزشک به شیمی‌درمانی توصیه می‌کند. به این روش، شیمی درمانی کمک‌کننده سیستمی می‌گویند. بانوانی که تومورهای بزرگ سرطانی دارند، قبل از عمل تحت شیمی‌درمانی قرار می‌گیرند. هدف این کار، آسان‌تر کردن عمل با کوچک نمودن اندازه تومور است. در افرادی که سرطان به سایر نقاط بدن سرایت کرده هم شیمی‌درمانی کاربرد دارد. شیمی درمانی باعث کنترل سرطان و کاهش علائم آن می‌شود. اثرات جانبی شیمی درمانی به داروهایی بستگی دارد که استعمال می‌کنید. اثرات جانبی رایج آن ریزش مو, تهوع, استفراغ خستگی و افزایش احتمال مبتلا شدن به عفونت است. اثرات جانبی کمتر رایج آن شامل یائسگی زودرس، ناباروری، صدمه وارده به قلب و کلیه‌ها، آسیب عصبی و یا شاید سرطان سلول خونی باشد.

هورمون درمانی

هورمون درمانی یا بهتر است بگوییم متوقف کردن هورمونی وقتی کاربرد دارد که سرطان پستان به هورمون‌ها حساسیت داشته باشد. پزشکان معمولاً این سرطان‌ها را به عنوان estrogen receptor positive (ER positive) and progesterone receptor positive (PR positive) می‎شناسند. می‌توان از هورمون درمانی پس از جراحی یا به‌ کارگیری سایر روش‌های درمانی استفاده کرد تا خطر بازگشت سرطان کاهش یابد. اگر سرطان گسترده شده باشد، هورمون درمانی، آن را کنترل و کوچک می‌کند. درمان‌هایی که در هورمون درمانی مورد استفاده قرار می‎گیرند عبارتند از:

  • داروهایی که از چسبیدن هورمون‌ها به سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند. داروهای SERM، با جلوگیری از چسبیدن استروژن به دریافت‌کننده‌های استروژن در سلول‎های سرطانی عمل می‌کند. آنها همچنین رشد تومورها را کاهش داده و سلول‎های تومور را از بین می‌برند. SERM ها شامل tamoxifen, raloxifene (Evista) and toremifene (Fareston) می‌شوند. اثرات جانبی آن شاید تعرق شبانه, خشکی واژن و گرگرفتگی باشد. خطرات جدی‌تر آن هم لختگی خون، سکته، سرطان مجرای ادراری و آب مروارید هستند.
  • داروهایی که از تولید استروژن پس از یائسگی پیشگیری می‌کند. این داروها که به بازدارنده‌های آروماتاز معروفند, فعالیت آنزیم تعدیل‌کننده آندروژن به استروژن را متوقف می‎کنند. این داروها فقط برای دوره‌های پس از یائسگی در بانوان مؤثرست. شامل داروهایی نظیر anastrozole (Arimidex), letrozole (Femara) and exemestane (Aromasin) می‌شوند . اثرات جانبی آن گرگرفتگی، تعرق شبانه، خشکی واژن، درد عضلانی و مفصلی و افزایش خطر پوکی استخوان است.
  • دارویی که دریافت‌کننده‌های استروژن را هدف حمله قرار داده تا آنها را نابود کند. داروی fulvestrant (Faslodex) دریافت‌کننده‌های استروژن در سلول‌های سرطانی را متوقف کرده و به سلول سیگنال داده تا دریافت کننده‌ها را از بین ببرد. این دارو نیز در دوره پس از یائسگی مؤثرست. اثرات جانبی آن تهوع، درد مفصل و گرگرفتگی است.
  • جراحی یا داروهایی که تولید هورمون در تخمدان را متوقف می‌کند. در بانوان یائسه نشده، جراحی برداشت تخمدان یا داروهایی برای جلوگیری از تولید استروژن را می‌توان درمان هورمونی مؤثر تلقی کرد.

داروهای هدفمند

داروهای هدفمند، به اختلالات خاص هورمون‎های سرطانی حمله می‌کنند. داروهای هدفمندی که برای درمان سرطان به کار می‌روند این مواردند:

  • Trastuzumab (Herceptin). برخی سرطان‌های پستان، میزان اضافی از پروتئینی به نام گیرنده عامل رشد انسانی 2 (HER2 ) تولید کرده که به تولید و بقای سلول‌های سرطانی کمک می‌کند. اگر سرطان پستان HER2 زیادی تولید کند , دارو، تولید آن را متوقف کرده و باعث مرگ سلول‌های سرطانی می‌شود. اثرات جانبی آن سردرد، اسهال و مشکلات قلبی است.
  • Pertuzumab (Perjeta). این دارو HER2 را هدف قرار داده و در درمان سرطان پستان متحرک در ترکیب Trastuzumab و شیمی‌درمانی می‌تواند مؤثر واقع شود. این ترکیب را معمولاً برای درمان بانوانی به کار می‌گیرند که هنوز سایر داروها را استعمال نکردند. اثرات جانبی آن شامل اسهال، ریزش مو و مشکلات قلبی است.
  • Ado-trastuzumab (Kadcyla). این دارو، Trastuzumab  را با یک داروی کشنده سلول سرطانی ترکیب می‌کند. وقتی این داروی ترکیبی وارد بدن می‌شود، Trastuzumab  کمککرده و سلول‌های سرطانی را پیدا می‌کند زیرا جذب HER2 می‎شود. پس از آن، داروی کشنده سلول سرطانی به داخل سلول‌های سرطانی آزاد می‌شود. این دارو را می‌توان به‌عنوان گزینه‌ای درمانی برای بانوانی که سرطان پستان متحرک دارند و قبلاً Trastuzumab  و شیمی درمانی را امتحان کردند استعمال کرد.
  • Lapatinib (Tykerb). این دارو، HER2 را هدف قرار داده و برای درمان سرطان پستان متحرک و پیشرفته قابل استفاده است. این دارو را می‌توان همراه با شیمی‌درمانی یا هورمون درمانی استعمال نمود. اثرات جانبی محتمل آن اسهال، درد دست و پا، تهوع و مشکلات قلبی است.
  • Bevacizumab (Avastin) . این دارو دیگر برای درمان سرطان پستان در آمریکا مورد تأیید نیست. تحقیقات حاکی از اینست که هر چند این دارو، سرعت رشد سرطان سینه را کاهش می‌دهد اما باعث از بین رفتن آن نمی‌شود.

داروی جایگزین

داروی جایگزین که بتواند سرطان سینه را درمان کند وجود ندارد. اما روش‌های جایگزین و مکمل به شما کمک می‌کند تا با اثرات جانبی درمان هنگام مراقبت پزشکی کنار بیایید. داروی جایگزین برای رفع خستگی بسیاری از افرادی که سرطان پستان آن‎ها با موفقیت انجام شده است، پس از درمان، خستگی را تجربه کرده که ممکن است سال‌ها طول بکشد. وقتی که اقدامات جایگزین و مکمل درمانی را همراه با مراقبت پزشکی انجام می‌دهید، می‌تواند خستگی را کاهش دهد. درباره موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید:

  • ورزش نرم. اگر پزشک تأیید کرد، چند دفعه در هفته ورزش نرم انجام دهید و یا اگر مشکلی ندارید, آن را بیشتر کنید. با ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی, شنا, یوگا و تایچی شروع کنید.
  • کنترل استرس. استرس را در زندگی روزمره خود کنترل کنید. از تکنیک‌های کاهنده استرس مثل آزادسازی عضلانی، تمرکز و گذراندن اوقات با خانواده و دوستان بهره ببرید.
  • بیان احساسات. فعالیتی را پیدا کنید که به شما این امکان را بدهد تا درباره احساسات خود صحبت کرده‌ و آن‌ها را بنویسید. مثل روزنامه‌نگاری، شرکت در گروه‌های حمایتی و صحبت کردن با مشاور.

پیشگیری سرطان پستان

ایجاد تغییراتی در سبک زندگی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. موارد زیر را انجام دهید:

  • درباره عکس‌برداری از سرطان سینه, از پزشک خود سؤال کنید. از پزشک بپرسید که چه موقع آزمایشات عکس‌برداری از قبیل آزمایشات پستانی درمانگاهی و ماموگرامی را باید شروع کنید. درباره مزایا و معایب آن هم کسب اطلاع کنید. با این کار می‌توانید بفهمید که چه روش های عکس برداری از سرطان پستان برایتان مناسب‌تر است.
  • با سازوکار و ساختار سینه‌های خود از طریق آزمایش کردن آنها آشنا شوید. بانوان می‎توانند با مشاهده و بررسی پستان‌های خود، از آنها و ساختارشان آگاه شوند. اگر تغییر و یا توده‌های جدیدی مشاهده کردید یا علائمی که غیر عادی هستند، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. بررسی ساختار پستان‌ها، از سرطان پستان پیشگیری نکرده اما به شما این امکان را می‌دهد تا از تغییرات معمول آن‌ها و علایم و نشانه‌های غیر معمول آگاه شوید.
  • اگر الکل می‌نوشید، زیاده‌روی نکنید. اگر الکل مصرف می‌کنید، مقدار آن را به یک نوشیدنی در روز کاهش دهید.
  • بیشتر ایام هفته را ورزش کنید. حداقل به مدت 30 دقیقه در بیشتر ایام هفته ورزش کنید. اگر تا به حال فعالیتی نداشته‌اید، از پزشک مشاوره گرفته تا کم کم شروع کنید.
  • هورمون های درمانی پس از یائسگی را محدود کنید. هورمون درمانی ترکیبی، خطر سرطان پستان را بالا می‌برد. درباره معایب و مزایای هورمون درمانی با پزشک گفتگو کنید. برخی بانوان، علایم و نشانه‌های آزاردهنده ای را حین یائسگی تجربه کرده که برای این بانوان، احتمال افزایش خطر سرطان پستان وجود داشته تا علائم و نشانه‌های یائسگی تسکین یابد. برای کاهش خطر سرطان از کمترین دوز هورمون درمانی و در کوتاه‎ترین زمان ممکن استفاده کنید.
  • وزن مناسبی داشته باشید. اگر وزن مناسبی دارید، آن را ثابت نگه دارید. اگر به کم کردن آن نیاز دارید، با پزشک درباره راهکارهای کاهش وزن صحبت کنید. میزان کالری مصرفی روزانه خود را پایین آورده و کم کم میزان ورزش خود را بیشتر کنید.

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در خانم‌هایی که خطر بالایی دارند

اگر پزشک سابقه خانوادگی و دیگر عوامل را بررسی کرد و تشخیص داد که خطر بالایی برای ابتلا به سرطان پستان دارید، موارد زیر را امتحان کنید

  • داروهای پیشگیرانه ( پیشگیری شیمیایی). داروهای مسدودکننده استروژن باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان می‌شود که شامل داروهایی نظیر tamoxifen and raloxifene (Evista) است. بازدارنده‌های آروماتاز نشان داده‌اند که می‌توانند خطر ابتلا را در بانوانی که خطر ابتلای بالایی دارند پایین بیاورند. این داروها هم خطرات جانبی داشته و لذا پزشکان فقط برای بانوانی که خطر بالایی دارند آنها را تجویز می‌کنند. درباره معایب و مزایای آنها با پزشک صحبت کنید.
  • جراحی پیشگیرانه. بانوانی که خطر ابتلای بالایی به این نوع سرطان دارند, شاید تصمیم بگیرند تا پستان‎های سالم خود را بردارند. حتی شاید بخواهند تخمدان‌های سالم خود را هم برداشته تا خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را کاهش دهند.

آمادگی جهت دیدن پزشک

بانوانی که به سرطان پستان مبتلا می‌شوند، معمولاً ملاقات‌های متعددی را با پزشکان خود, درمانگرها و سایر متخصصین از جمله موارد زیر خواهند داشت:

  • متخصصین سلامت پستان
  • جراحان پستان
  • متخصصین آزمایشات تشخیصی مثل ماموگرام‎ها( رادیولوژیست)
  • متخصصین درمان سرطان
  • پرتو درمانگرها
  • مشاوران ژنتیک
  • جراحان پلاستیک

آنچه که می‌توانید جهت آمادگی انجام دهید

  • تمام علایمی که دارید را یادداشت کنید از جمله آنهایی که نامرتبط با بیماری به نظر می‎رسند.
  • اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید از قبیل فشارهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی
  • سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان را یادداشت کنید. هر کدام از اعضای خانواده که سرطان داشته‌اند را مدنظر قرار داده مثلاً اینکه چه نسبتی با شما دارند، نوع سرطان، سنی که در آن تشخیص به عمل آمده و اینکه آیا آن فرد توانسته زنده بماند یا خیر.
  • لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید آماده نمایید.
  • تمام سوابق خود در رابطه با تشخیص و درمان سرطان را نگه دارید. آن‌ها را در یک پوشه قرار داده تا بتوانید با خود به مطب پزشک ببرید.
  • یک دوست و یا یکی از اعضای خانواده خود را همراه ببرید. وی به شما کمک می‌کند تا آنچه را که حین ملاقات فراموش کرده‌اید به خاطر آورید.
  • سوالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

سوالاتی که می‌توانید از پزشک بپرسید

زمان ملاقات با پزشک محدود است بنابراین آماده کردن لیستی از سؤالاتی که می‌خواهید بپرسید، به شما کمک می‌کند تا از زمان ملاقات حداکثر بهره را ببرید. سؤالات خود را از مهم‌ترین تا کم‌اهمیت‌ترین مرتب نمایید این مهم کمک کرده تا وقت کم نیاورید. برخی سؤالات مرتبط با سرطان پستان این مواردند:

  • چه نوع سرطانی پستانی دارم؟
  • سرطان من در چه مرحله‌ای است؟
  • می‌توانید نتیجه پاتولوژی را برایم توضیح دهید؟ می‌توانم یک نسخه از آن را داشته باشم؟
  • آیا به آزمایشات بیشتری نیاز دارم؟
  • چه گزینه‌های درمانی برای من وجود دارد؟
  • مزایا و و اثرات جانبی هر روش چیست؟
  • آیا درمان باعث یائسگی می‌شود؟
  • چگونه هر روش درمانی زندگی روزمره مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ آیا می‌توانم به کار کردن ادامه دهم؟
  • آیا هیچ کدام از روش‌ها بر دیگری برتری دارد؟
  • چطور ممکن است این درمان‌ها برایم مؤثر باشد؟
  • چه توصیه‌ای به دوستان یا اعضای خانواده من در این شرایط دارید؟
  • چقدر زمان دارم تا در مورد درمان سرطان تصمیم بگیرم؟
  • اگر درمان نکنم چه می‌شود؟
  • درمان سرطان چقدر هزینه دارد؟ آیا بیمه، درمان و آزمایشات توصیه‎ای شما را تحت پوشش دارد؟
  • آیا باید به دنبال گزینه ثانویه‌ای باشم؟ آیا آن هم تحت پوشش بیمه است؟
  • آیا بروشور و یا کاتالوگی که بتوانم با خود ببرم در اختیار دارید؟ چه سایت‌هایی را توصیه می‌کنید؟
  • آیا رویه‌های درمانگاهی یا درمان‌های جدیدی که بتوانم طی کنم وجود دارد؟

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده‌اید اگر حین ملاقات با سؤالاتی مواجه شدید، حتماً بپرسید . آنچه که باید از پزشک انتظار داشت احتمالاً پزشک سؤالاتی را از شما بپرسد. آمادگی جهت پاسخ دادن به آنها، وقت بیشتری را به شما داده تا در مورد مواردی که می‌خواهید، بیشتر صحبت کنید.

احتمالاً پزشک این موارد را سوال کند.

  • کی برای اولین بار متوجه علائم شدید؟
  • علائمتان چقدر جدی هستند؟
  • آیا علایمتان دائمی بوده اند و یا موقت؟
  • چه چیز باعث وخامت و بهبودی علائم شما می‌شود؟