کلیه و مجاری ادراری و تناسلی
3.78
نوشته شده توسط زوپ

زمان مطالعه 5 دقیقه
هیپوسپادیاس

یکی از انواع بیماری‎های مربوط به اندام تناسلی مردان بیماری هیپوسپادیاس است. این بیماری مادرزادی بوده و نوزاد پسر بیمار در هنگام جنینی به آن مبتلا می‎شود. در هنگاه بارداری روند رشد جنین باید به صورت کامل طی شود در غیر این صورت بیماری و یا عوارضی برای جنین ایجاد می‎شود. یکی از قسمت‎های اندام تناسلی مردان مجاری ادرار است. این مجرا در صورتی که هورمون‎های مربوطه با نواقصی روبه‎رو شود به درستی شکل نمی‎گیرد. در بیمار مبتلا ، مجرای ادرار در محلی که باید قرار داشته باشد (نوک آلت تناسلی) ایجاد نمی‎شود و در زیر آلت قرار می‎گیرد. بسته به نوع بیماری و وخامت آن محل قرار گیری این مجرا می‎تواند از قسمت پرینه تا نزدیک محل اصلی متفاوت باشد. در صورتی که نوزاد شما با این بیماری متولد شد نیازی به نگرانی وجود ندارد زیرا به انجام جراحی این اختلال قابل رفع است.

انواع بیماری هیپوسپادیاس

این بیماری انواع مختلفی دارد که براساس محل قرارگیری مجرای خروجی تعیین می‎شود. انواع بیماری هیپوسپادیاس عبارت است از:

  • قدامی

خفیف ‎ترین نوع این بیماری قدامی است. در حالت مجرای ادرا نزدیک به نوک آلت تناسلی قرار دارد. افراد مبتلا به این نوع بیماری اغلب مشکلی در باروری نخواهند داشت و صرفا ظاهر اندام تناسلی آن‎ها اندکی از حالت طبیعی خارج می‎شود.

  • میانی

اگر مجرای خروجی در قسمت میانی آلت تناسلی قرار داشته باشد فرد مبتلا به این نوع از بیماری است.

  • خلفی

در هیپوسپادیاس خلفی که نوع شدید بیماری است مجرای ادرار در قاعده‎ی آلت یا در بیضه و یا حتی در قسمت پرینه (نشیمنگاه) قرار می‎گیرد.

علائم هیپوسپادیاس چیست

تشخیص بیماری در هنگام تولد توسط پزشک انجام می‎شود. این بیماری اغلب با مشخصه‎های زیر ظهور می‎یابد:

  • مجرای خروجی ادرار در محلی به جز نوک آلت قرار می‎گیرد. این مجرا اغلب نزدیک سر آلت تناسلی قرار می‎گیرد و در موارد نادر در زیر بیضه است. اما در برخی موارد ممکن است در مثانه و یا ابتدای تنه‎ی آلت تناسلی قرار گیرد.
  • قوس رو به پایین آلت تناسلی در هنگام نعوظ کامل
  • ریزش غیر طبیعی ادرار

علل بروز بیماری هیپوسپادیاس

بیماری مادرزادی است و فرد از هنگام تولد به آن مبتلا می‎باشد. این عارضه در هنگام تکمیل فرایند رشد جنین ایجاد می‎شود. به نحوی که اگر در فرایند رشد آلت تناسلی جنین پسر در رحم، هورمون مورد نظر برای تشکیل مجرای پیشابراه دچار نقص شود این مجرای خروجی تشکیل نشده و بیماری هیپوسپادیاس به وجود می‎آید. در برخی موارد این بیماری ژنتیکی است اما عوامل محیطی نیز از دلایل ایجاد آن به حساب می‎آیند. از دیگر دلایل بروز این بیماری می‎توان به سن بالای 40 سال مادر اشاره نمود.

چگونگی درمان هیپوسپادیاس

این بیماری نیاز به درمان دارد و در غیر این صورت می‎تواند مشکلاتی چون ظاهر غیر طبیعی آلت تناسلی، قوس غیر طبیعی آن در هنگام نعوظ، تخلیه‎ی غیر طبیعی مایع منی و مشکلات باروری را برای فرد ایجاد کند. بهترین زمان نجام جراحی بین 12 تا 18 ماهگی نوزاد می‎باشد. اگرچه درمان این بیمار در سن بزرگسالی نیز امکان پذیر است اما اغلب پیشنهاد می‎شود در کودکی هیپوسپادیاس درمان شود زیرا انجام عمل جراحی در سن پایین‎تر صدمات احتمالی بسیار کمتری را برای فرد ایجاد می‎کند. این جراحی که تحت بی‎هوشی عمومی انجام می‎شود بین یک تا سه ساعت بنابر شرایط فرد زمان می‎برد. در طول عمل، جراح اورولوژی با کمک پوست ختنه‎گاه و پیوند بافت آن به بازسازس مجرای ادرار می‎‎پردازد و بیماری را اصلاح می‎نماید. در صورت لزوم تنه‎ی آلت تناسلی نیز در این جاحی اصلاح شده و به حالت نرمال برمی‎گردد. اگر در سن کودکی قصد درمان بیماری هیپوسپادیاس را دارید نباید فرزند خود را ختنه نمایید زیرا این جراحی به پوست اضافه نیاز دارد. در مواردی که فرد پیش از جراحی ختنه شده باشد میزان موفقیت عمل کاهش می‎یابد. در اغلب موارد نیازی به جراحی ترمیمی وجود ندارد و با یک جراحی بیماری به طور کامل درمان می‎شود. اما در برخی موارد ممکن است بنا به شرایط فرد، میزان بیماری و یا نحوه‎ی درمان نیاز به جراحی دوم و سوم ایجاد شود.

هزینه‎ درمان هیپوسپادیاس

هزینه‎ی درمان بیماری‎ هیپوسپادیاس توسط پزشک پس از معاینه و بررسی شرایط تعیین می‎شود. این مبلغ تحت تاثیر مواردی همچون شدت بیماری، سن بیمار، شرایط درمان، دستمزد پزشک، هزینه‎های بیمارستان، مدت زمان بستری بیمار و... تعیین می‎شود. شرکت بیمه اغلب هزینه‎ی جراحی‎های زیبایی را تحت پوشش خود قرار نمی‎دهد. اما اگر این جراحی جنبه‎ی درمانی داشته باشد می‎تواند از مزایای بیمه بهره‎مند شود. بنابراین لازم است پیش از درمان با مشاور بیمه‎ی خود مشورت نمایید.

مزایای درمان هیپوسپادیاس

همانطور که بیان شد این بیماری مادرزادی است و در صورتی که در سن پایین‎تر درمان شود فرد مشکلات کمتری را تجربه می‎کند. اما درمان آن در سن بزرگسالی نیز مزایایی برای فرد به ارمغان می‎آید. از جمله‎ی این موارد می‎توان به گزینه‎های زیر اشاره کرد:

  • از بین رفتن حالت نامطلوب و نازیبای آلت تناسلی
  • اصلاح تنه‎ی آلت تناسلی و از بین رفتن کج بودن آن
  • درمان ناباروری
  • درمان اختلالات ادرار
  • افزایش اعتماد به نفس

عوارض ناشی از درمان هیپوسپادیاس

انجام هر عمل جراحی در کنار مزایایی که برای فرد به ارمغان می‎آورد می‎تواند عوارضی نیز ایجاد کند. این عوارض در برخی موارد بسیار خفیف است اما در صورتی که روند جراحی به درستی انجام نگیرد ممکن است عوارض طولانی مدت نیز برای فرد ایجاد شود. برخی از عوارض درمان هیپوسپادیاس به کمک جراحی عبارت است از:

  • ورم و کبودی که تا 6 ماه پس از بین می‎رود.
  • تغییر رنگ آلت تناسلی که به مرور زمان به حالت طبیعی باز می‎گردد.
  • ترشحات خونی آلت از عوارض کوتاه مدت جراحی است و برطرف می‎شود.
  • درد که با مصرف مسکن قابل کنترل است. اما اگر درد بیش از اندازه بود نیاز است به پزشک مراجعه نمایید.
  • حالت تهوع و سرگیجه که تا یک روز پس از جراحی طبیعی است اما در صورت تداوم آن لازم است به پزشک مراجعه نمایید.

چه نکاتی پیش از درمان باید انجام شود

از عوامل تاثیرگذار در روند جراحی و کسب نتیجه‎ی مطلوب از آن نیازمند رعایت برخی نکات پیش از عمل است. این نکات بنابر شرایط فرد و میزان بیماری می‎تواند متفاوت باشد. برخی از نکات عبارت است از:

  • برای جلوگیری از خون‎ریزی در حین جراحی و پس از آن لازم است از دو هفته قبل از جراحی مصرف داروهای رقیق کننده‎ی خون مانند آسپرین متوقف شود.
  • از استعمال دخانیات و مصرف الکل دو هفته قبل از جراحی بپرهیزید. این مهم روند بهبودی را افزایش می‎دهد.
  • محل مورد نظر را تمیز کنید.
  • چند ساهت پیش از جراحی غذای سبک بخورید.

نکاتی که پس از درمان باید رعایت شود

همانطور که لازم است برخی نکات پیش از جراحی انجام شود رعایت برخی موارد پس از آن نیز به افزایش روند بهبودی و ماندگاری بیشتر نتیجه‎ی جراحی کمک می‎کند. این موارد بنابر شرایط فرد و سن بیمار در هنگام عمل متفاوت است. در ادامه به بیان برخی از این موارد می‎پردازیم:

  • زمان بستری فرد در بیمارستان پس از جراحی بنا به شرایط فرد تعیین می‎شود. براساس نظر پزشک ممکن است از 8 تا 14 روز بیمار را در بیمارستان نگه‎دارند.
  • 7 تا 14 روز پس از جراحی برای بیمار از سند استفاده می‎‎شود.
  • تا بهبود کامل از انجام فعالیت‎های سنگین خودداری نمایید.
  • استراحت مناسب پس از جراحی روند بهبودی را افزایش می‎دهد.
  • رژیم غذایی مناسب می‎تواند دوره‎ی نقاهت را کاهش دهد.
  • از بروز یبوست جلوگیری نمایید.
  • در صورتی که بیمار در نوزادی اقدام به جراحی می‎نماید از پوشک کردن او تا بهبودی کامل بپرهیزید.
  • رعایت بهداشت و تمییز نگه‎‎داشتن محل مورد نظر از بروز عفونت جلوگیری می‎نماید.
  • کیسه ادرار هر سه ساعت باید تخلیه شود.
  • ممکن است پزشک داروهایی همچون آنتی‎بیوتیک برای بیمار نجویز نماید توجه داشته باشید در زمان مقرر مصرف نمایید.

چگونه پزشک مناسب برای درمان انتخاب نماییم

اولین اقدام پس از تصمیم‎گیری برای درمان هیپوسپادیاس انتخاب پزشک مناسب است. این انتخاب به دلیل نقش تعیین کننده‎ای که در نتیجه‎ی جراحی دارد بسیار حائز اهمیت است. در صورتی که پزشک دقت و مهارت کافی برای انجام این جراحی را نداشته باشد ممکن است عوارض بعضاً جبران ناپذیری برای فرد ایجاد شود. آلت تناسلی اندامی بسیار حساس است بنابراین جراحی آن نیز نیاز به دانش و تجربه‎ی بالایی دارد. از معیارهای بسیار مهمی که در انتخاب پزشک مناسب باید مورد توجه قرار گیرد می‎توان به مواردی چون تجربه، مهارت، علم و دانش، مدارک پزشکی معتبر و مرتبط، دقت بالا و تجربه‎ی جراحی‎های مشابه اشاره نمود.

چه سوالاتی در هنگام مراجعه به پزشک باید بپرسیم

پس از انتخاب پزشک مناسب لازم است جلساتی برای معاینه و مشاوره با پزشک برگزار شود. در این جلسات علاوه بر آن که پزشک سوالات خود برای تشخیص و درمان بهتر را می‎پرسد شما نیز می‎توانید سوالات خود را بپرسید تا با اطلاع کامل از زوایای بیماری به درمان آن اقدام نمایید. برخی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارت است از:

  • آیا نیاز به جراحی وجوود دارد؟
  • نوع بیماری چیست؟ آیا خیفیف و یا شدید است؟
  • بهترین زمان برای درمان و انجام عمل جراحی چه زمانی است؟
  • در صورت عدم انجام جراحی آیا عوارض و خطراتی ایجاد می‎شود؟
  • آیا بر عملکرد جنسی تاثیری می‎گذارد؟
  • احتمال ارثی بودن این بیماری چه مقدار است؟
  • و...

میزان ماندگاری نتایج هیپوسپادیاس

درمان بیماری مادرزاد هیپوسپادیاس اغلب در یک جراحی انجام می‎شود و نیازی به جراحی‎های دوم و سوم نیست. اما اگر سن بیمار بالا باشد ممکن است نتیجه‎ی مطلوب در یک جراحی حاصل نشود و نیاز به جراحی‎های دیگر احساس گردد. اما اگر در پی این جراحی‎ها بیمار به نتیجه‎ی دلخواه برسد و بیماری به طور کامل درمان شود ماندگاری نتایج آن دائمی است.