آلرژی به لاتکس

آلرژی به لاتکس واکنش به پروتئین های خاصی است که در لاستیک لاتکس طبیعی، محصولی که از درخت کائوچو بدست می آید، وجود دارد. در این نوع ، بدن را با یک ماده مضر اشتباه می گیرد. ممکن است خارش پوست ، کهیر و یا حتی آنافیلاکسی به همراه داشته باشد. پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا شما به آن آلرژی دارید یا اینکه در معرض خطر ابتلا به این حساسیت هستید یا خیر.مطلع شدن از این و دانستن منابع متداول می تواند به جلوگیری از واکنش های آلرژیک کمک کند.

آشنایی با علائم : اگر حساسیت دارید، ممکن است پس از دست زدن به محصولات لاستیکی لاتکس، مانند دستکش یا بادکنک علائمی بروز دهید. همچنین اگر ذرات لاتکسی که هنگام در آوردن دستکش وارد هوا می شوند را تنفس کنید ممکن است علائم رخ دهد. علائم از خفیف تا شدید متغیر است و میزان واکنش به این که شما چقدر به این آلرژی حساس هستید و مقدار که لمس یا استنشاق می کنید بستگی دارد. واکنش شما می تواند با هر بار قرار گرفتن در معرض لاتکس شدید تر شود.

علائم خفیف آلرژی به لاتکس عبارتند از

خارش

قرمزی پوست

کهیر یا جوش

علائم شدید ترشامل:

عطسه

آبریزش بینی

سوزش و آبریزش چشم ها

خارش گلو

تنگی نفس

خس خس سینه

سرفه

دلایل ایجاد آلرژی لاتکس

در این حساسیت ، سیستم ایمنی بدن شما آن را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند و بعضی پادتن ها را به مبارزه با آن تحریک می کند. دفعه بعد که در معرض آن قرار بگیرید، این پادتن ها باعث می شوند سیستم ایمنی بدن شما هیستامین و برخی مواد شیمیایی دیگر را به جریان خون آزاد کند که باعث ایجاد علائم و نشانه ها می شود. هر چه بیشتر در معرض آن قرار بگیرید، پاسخ سیستم ایمنی بدن شما شدید تر خواهد بود. 

آلرژی لاتکس می تواند از طرق زیر رخ دهد 

تماس مستقیم: شایع ترین علت آلرژی شامل دست زدن به محصولات حاوی لاتکس ، از جمله دستکش آن ، کاندوم و بادکنک است.

استنشاق: محصولات ، به ویژه دستکش ها، باعث آزاد شدن ذرات در هوا می شوند که این ذرات معلق ممکن است در هنگام تنفس استنشاق شوند. مقدار ذرات معلق لاتکس دستکش ها بسته به مارک دستکش هایی که استفاده می شوند متفاوت است.

ممکن است در هنگام استفاده از آن واکنش های پوستی دیگری داشته باشید. از جمله:

درماتیت تماسی آلرژیک :این واکنش از مواد افزودنی شیمیایی مورد استفاده در هنگام تولید ناشی می شود. علامت اصلی آن یک بثور پوستی به همراه ایجاد تاول از 24 تا 48 ساعت پس از در معرض قرار گرفتن، همانند راش پیچک سمی، است.

درماتیت تماسی محرک :این یک حساسیت نیست، این سوزش پوست ناشی از پوشیدن دستکش لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر داخل آن است. علائم و نشانه ها شامل نقاط خشک، خارش دار و تحریک شده، معمولا بر روی پوست دست است.

تمامی محصولات  از مواد طبیعی درست نشده اند. محصولات حاوی لاتکس مصنوعی (دست ساز) مانند رنگ ، بعید است باعث واکنش شود.

عوامل خطرساز آلرژی به لاتکس

افرادی که مبتلا به شکاف مادر زادی مهره ها (اسپینا بیفیدا) هستند: خطر ابتلا به آلرژی در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا( نقص مادرزادی که بر رشد ستون فقرات تاثیر می گذارد) بیشتر است . افراد مبتلا به این اختلال اغلب از طریق مراقبت های بهداشتی اولیه و مکرر در معرض محصولات لاتکس قرار می گیرند. افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا همیشه باید از محصولات آن اجتناب کنند.

افرادی که تحت عمل های جراحی یا مداوا های پزشکی متعدد قرار می گیرند: قرار گرفتن مکرر در معرض دستکش های لاتکس و محصولات دارویی باعث افزایش خطر ابتلا به لاتکس می شود.

کارکنان صنایع لاستیکی: قرار گرفتن مکرر در معرض لاتکس ممکن است خطر ابتلا به حساسیت را افزایش دهد.

افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی این مشکل را دارند : اگر حساسیت دیگری مانند تب یونجه یا آلرژی غذایی دارید یا حساسیت در خانواده شما رایج است، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به حساسیت لاتکس هستید.

ارتباط بین حساسیت غذایی و حساسیت به لاتکس

برخی از میوه ها حاوی آلرژن موجود در لاتکس هستند از جمله:

آووکادو

موز

فندق

کیوی

میوه ی گل ساعتی

اگر شما به این حساسیت دارید ، احتمال بیشتری برای آلرژی به این خوراکی ها دارید.

پیشگیری از آلرژی به لاتکس

بسیاری از محصولات متداول حاوی لاتکس هستند، اما معمولا می توانید یک گزینه مناسب پیدا کنید. با اجتناب از این محصولات از واکنش آلرژیک جلوگیری کنید:

دستکش ظرفشویی

برخی از انواع موکت

بادکنک

عروسک های لاستیکی

بطری های آب داغ

شیشه شیر بچه

برخی پوشک های بچه 

نوار های لاستیکی

پاک کن

کاندوم

عینک شنا

دسته راکت تنیس

دسته موتور سیکلت و دوچرخه

دستبند های فشار سنج

گوشی پزشکی

لوله داخل وریدی (مانند سرم)

سرنگ

دستگاه تنفس مصنوعی

پد الکترود

ماسک های جراحی

لاستیک رابردم

بسیاری از مراکز بهداشتی و درمانی از دستکش های غیر لاتکس استفاده می کنند. با این وجود، به دلیل اینکه سایر محصولات پزشکی ممکن است حاوی لاتکس یا لاستیک باشند، قبل از هر آزمایش یا مداخله پزشکی،  پزشکان، پرستاران، دندانپزشکان و سایر کارکنان خدمات درمانی را از آلرژی خود مطلع کنید. استفاده از دستبند هشدار پزشکی می تواند دیگران را از حساسیت شما آگاه کند.

نحوه تشخیص حساسیت به لاتکس

تشخیص گاهی اوقات یک چالش است. پزشک شما ابتدا پوست را بررسی می کند و سوالاتی راجع  به علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد. اگر واکنشی به لاتکس داشته اید و یا اگر علائم و نشانه های آلرژیک دیگری داشته اید به پزشک اطلاع دهید. 

آزمایش پوست می تواند تعیین کند که آیا پوست شما به پروتئین لاتکس واکنش نشان می دهد یا نه. پزشک از یک سوزن کوچک برای قرار دادن مقدار کمی ازآن زیر سطح پوست ساعد و یا پشت آن استفاده می کند. اگر به لاتکس حساسیت داشته باشید، یک برآمدگی ایجاد می شود. تنها یک متخصص آلرژی یا پزشک دیگری که در آزمایش پوست تجربه دارد می تواند این آزمایش را انجام دهد.برای بررسی حساسیت به آن ممکن است آزمایش خون نیز انجام شود.

آشنایی با نحوه درمان حساسیت به لاتکس

اگرچه داروهایی برای کاهش علائم آلرژی در دسترس هستند، اما هیچ درمانی وجود ندارد. تنها راه پیشگیری از واکنش آلرژیک این است که از محصولات حاوی لاتکس اجتناب شود.با وجود تلاش برای اجتناب از لاتکس ، باز هم ممکن است در معرض آن قرار بگیرید. اگر یک واکنش آلرژیک جدی به لاتکس داشته اید، ممکن است نیاز باشد همیشه اپی نفرین تزریقی همراه خود داشته باشید. اگر یک واکنش آنافیلاکتیک داشته باشید، باید برای تزریق فوری آدرنالین (اپی نفرین) به اورژانس مراجعه کنید.

برای واکنش های خفیف تر، ممکن است پزشک داروهای آنتی هیستامین یا کورتیکواستروئید تجویز کند که می توانید بعد از قرار گرفتن در معرض آن ، برای کنترل واکنش خود و رفع ناخوشی، از آن استفاده کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

در صورت داشتن علائم واکنش آنافیلاکتیک و یا احتمال بروز آن، به مراقبت های پزشکی فوری نیاز خواهید داشت.اگر پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس علائم خفیف تری داشتید، با پزشک صحبت کنید.در صورت امکان در حین بروز واکنش به پزشک مراجعه کنید، این امر به تشخیص کمک می کند.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

این اطلاعات به شما کمک می کند که برای ملاقات با پزشک آماده باشید.

علائم خود را بنویسید(حتی مواردی که ممکن است بی ربط به نظر برسند.)

هر نوع قرار گرفتن در معرض لاتکس را یادداشت کنید، از جمله زمان رخ دادن و نوع واکنش .

اطلاعات شخصی مهم را بنویسید، از جمله تنش های عمده یا تغییرات اخیر زندگی

فهرستی از تمام دارو هایی که مصرف می کنید تهیه کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را به عنوان همراه ببرید. آن ها می توانند چیز هایی که شما فراموش کرده اید را به خاطر داشته باشند.

تهیه فهرست سوال قبل از ملاقات با دکتر به شما کمک می کند تا بیشترین استفاده را از وقت خود ببرید. 

مشاوره با متخصص آلرژی

برخی از سوالاتی که باید از پزشک بپرسید  

دلیل احتمالی علائم و بیماری من چیست؟

علت های احتمالی دیگر برای علائم و بیماری من چه می تواند باشد؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

بهترین درمان چیست؟

جایگزین روش اصلی پیشنهادی شما چیست؟

چگونه می توانم از لاتکس اجتناب کنم؟

سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد

علائم شما چگونه آغاز شدند؟

آیا این علائم مداوم بوده اند؟

شدت علائم چقدر است؟

آیا آلرژی هایی مانند تب یونجه یا حساسیت غذایی خاصی دارید؟

آیا سابقه آلرژی در خانواده شما وجود دارد؟

آیا در معرض محصولات آن قرار گرفته اید؟

اگر پس از پوشیدن دستکش لاتکس علائمی داشته اید، چه مدت طول کشید تا علائم ظاهر شوند؟

چه عمل های جراحی ای داشته اید و چه زمانی؟

اگر مشکوک به حساسیت به لاتکس هستید، سعی کنید از هر چیزی که حاوی آن است اجتناب کنید.