آلرژی و ایمنی شناسی بالینی
آلرژی به نیکل دلیل شایع درماتیت پوستی است. درماتیت راشهای خارشداری است که معمولاً هنگام تماس پوست با مواد بی ضرر ایجاد میشود. غالباً از طریق گوشواره و سایر جواهرات بوجود میآید ولی در بسیاری از مواردی که روزانه با آنها سروکار داریم نیکل وجود دارد. مواردی همچون سکه ها، زیپ لباس، موبایل و قاب عینک دارای نیکل هستند. قرارگیری طولانی مدت و مداوم در معرض مواد حاوی نیکل باعث ابتلا به این مشکل میشود. درمانهای مناسب میتوانند علائم حساسیت به نیکل را کاهش دهند. ولی، بهخاطر داشته باشید که افزایش آلرژی به نیکل باعث افزایش حساسیت شما به فلزات میشود و باید از تماس با آنها خودداری کنید.
آشنایی با علائم آلرژی به نیکل
معمولاً یک واکنش آلرژیک (درماتیت تماسی) در طول چند ساعت تا چند روز بعد از تماس با نیکل آغاز میشود. ممکن است واکنش 2 تا 4 هفته طول بکشد. این نوع واکنش تنها در محل تماس پوست اتفاق میافتد ولی گاهی ممکن است در سایر نقاط بدن نیز ظاهر شود.
علائم و نشانه ها
راشها، دانهها یا جوشهای پوستی
خارش پوست که ممکن است شدید باشد
قرمز شدن پوست یا تغییر رنگ آن
ایجاد خشکی روی پوست به صورتی که ممکن است شبیه سوختگی باشد
در موارد شدید ایجاد تاول های آبدار
دلایل ایجاد آلرژی به نیکل
علت دقیق آلرژی به نیکل ناشناخته است و همانند انواع دیگر حساسیت ، زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن آن را بهعنوان یک ماده مضر به حساب آورد. معمولاً سیستم ایمنی، بدن را در برابر باکتریها، ویروسها یا مواد سمّی حفظ میکند.وقتی بدن به یک عامل خاص واکنش نشان میدهد، سیستم ایمنی نسبت به آن حساس میشود. این بدان معنی است که هر زمان در تماس با این مشکل قرار بگیرید سیستم ایمنی بدن با پاسخی آلرژیک به مقابله با آن عامل میپردازد.ممکن است حساسیت سیستم ایمنی بدن شما به نیکل بعد از اولین مواجهه یا در طول مواجهات مکرر و طولانیمدت افزایش یابد. امکان دارد حساسیت تا حدودی ارثی باشد.
جواهرات شامل حلقه، دستبند، النگو، گردنبند ، قلابها و قزنهای تزئینی
بند ساعت
زیپ لباس، گیره لباس و قلابهای لباس زیر
قلاب کمربند
قاب عینک
سکه
وسایل فلزی
تلفن همراه
کلیدها
پلاک هویتی نظامیان
گچ
لوازم پزشکی
صفحه لپتاپ یا کامپیوتر
سیگارهای الکترونیکی
عوامل خطرساز آلرژی به نیکل
عوامل خاصی می توانند خطر گسترش آلرژی را در شما افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
کار با فلزات : اگر شغل شما به گونهای است که دائماً در معرض تماس با آن قرار دارید ممکن است خطر افزایش آلرژی در شما بیشتر از فردی باشد که با این فلز سروکار ندارد.علاوه بر این به احتمال زیاد در افرادی که به طور منظم در مواجهه با نیکل قرار دارند و در اثر شدت کار عرق می کنند، حساسیت را افزایش مییابد. متصدّیان بار، افراد شاغل در صنایع غذایی خاص و نظافتچیان خانگی از جمله این افراد هستند.
افراد دیگری که ممکن است در خطر باشند عبارتند از: فلزکاران، خیّاطها و آرایشگران.
زنان : این احتمال وجود دارد که زنان در مقایسه با مردان بیشتر دچار این مشکل شوند. شاید این موضوع به این دلیل باشد که زنان تمایل بیشتری به انجام پیرسینگ دارند. اخیراً طی مطالعه ای مشخص شد که خطر ابتلا در زنان چاق بیشتر از سایر زنان است.
داشتن سابقه خانوادگی : اگر سایر افراد خانواده شما نسبت به این مشکل ، حسّاس باشند ممکن است شما نیز زمینه ابتلا به این نوع آلرژی را به ارث برده باشید.
افرادی که نسبت به سایر فلزات حسّاس هستند ممکن است نسبت به نیکل نیز حساسیت داشته باشند.
پیرسینگ گوش یا بدن
پیشگیری از آلرژی به نیکل
بهترین استراتژی برای پیشگیری از افزایش آلرژی پرهیز از مواجه طولانیمدت با مواد حاوی آن است. اگر قبلاً نسبت به نیکل حساسیت داشته اید بهترین راه برای جلوگیری از یک واکنش آلرژیک خودداری از تماس با این فلز است.ولی پرهیز از مواجهه با آن همیشه آسان نیست. زیرا در بسیاری از فرآوردهها وجود دارد. برای بررسی وجود آن در مواد فلزی بستههای آزمایش خانگی وجود دارند. شاید نکات زیر به شما کمک کنند تا از قرارگرفتن در معرض نیکل بپرهیزید.
استفاده از جواهرات هایپوآلرژنیک
از جواهرات حاوی نیکل استفاده نکنید. جواهراتی خریداری کنید که باعث واکنشها نمیشوند. به دنبال جواهراتی باشید که این فلزات در آنها بکار رفته باشد. فلزاتی همچون: فولاد ضد زنگ فاقد نیکل، ابزار جراحی از جنس فولاد ضدزنگ، تیتانیوم، طلای زرد 18 عیار یا طلای زرد فاقد نیکل و نقره استرلینگ.ممکن است ابزار جراحی فولادی دارای مقداری نیکل باشند ولی بطور کلّی برای اغلب افراد به عنوان یک فلز هایپوآلرژنیک در نظر گرفته میشوند. مطمئن شوید که پشتبند گوشواره شما نیز از مواد هایپوآلرژنیک ساخته شده است.
در انتخاب سالن برای پیرسینگ دقت کنید
قبل از پیرسینگ از محل انجام آن دیدن کنید تا اطمینان یابید که پیرسینگ در یک محیط پاکیزه و تخصصی انجام میشود.همچنین برای اطمینان از اینکه در سالن مورد نظر از ابزار جراحی و سوزنهای استریلِ فاقد نیکل، از جنس فولاد ضد زنگ در بسته های مهروموم شده استفاده میکنند، تمام این موارد را بررسی کنید. اگر در سالن مورد نظر از تفنگ پرسینگ استفاده میشود باید مطمئن شوید که آن قسمت از تفنگ که در تماس با بدن است برای فرد یا افراد دیگر استفاده نشده باشد. تحقیق کنید و اطمینان بیابید که در سالن پیرسینگ فقط جواهرات هایپوآلرژنیک به فروش میرسد.
استفاده از مواد جایگزین
به دنبال جایگزینهای سالمتری برای مواد حاوی نیکل باشید.
استفاده از بند ساعت چرمی یا پلاستیکی
زیپها یا دکمههایی از جنس پلاستیک یا فلزات اندود شده
قاب عینک پلاستیکی یا از جنس تیتانیوم
ایجاد یک مانع
اگر در محل کار خود به اجبار در معرض نیکل قرار دارید، ایجاد یک مانع بین شما و آن میتواند به کاهش حساسیت کمک کند.سعی کنید دکمهها، قزنقفلی و زیپها را با نوار چسب داکت یا یک مانع شفّاف مانند (Nickel Guard) بپوشانید. شاید استفاده از لاک ناخن بیرنگ روی جواهرات حاوی نیکل مؤثر باشد ولی شاید مجبور باشید این کار را بارها تکرار کنید.
تشخیص حساسیت به نیکل
معمولاً پزشک میتواند براساس ظاهر پوست شما و آخرین زمان مواجهه با مواد حاوی نیکل ، آلرژی را تشخیص دهد. ولی اگر دلیل راشهای پوستی شما مشخص نباشد ممکن است پزشک برای شما آزمایش آلرژی تجویز کند. همچنین ممکن است برای این آزمایش شما را به یک متخصص آلرژی یا متخصص پوست (درماتولوژیست) معرفی کند.
آزمایش آلرژی
در طول انجام آزمایش آلرژی پزشک مقداری مواد ریز آلرژی زا روی پوست قرار می دهد و سپس پوست با تکه های کوچک مشمّع پوشانده میشود. این مشمّعها تا دو روز روی پوست باقی میمانند تا زمانی که پزشک آنها را از روی پوست بردارد. اگر نسبت به نیکل حساسیت داشته باشید بعد از برداشتن مشمّع یا روزهای بعد از آن قسمتی از پوست که نیکل روی آن قرار دارد ملتهب میشود.
درمان های خانگی حسایست به نیکل
ممکن است برای درمان این آلرژی برخی از موارد زیر را انجام داده باشید. اگر این درمانها مؤثر نباشند یا راشهای پوستی بدتر شوند؛ با پزشک خود تماس بگیرید. برخی از درمانهای خانگی شامل موارد زیر است:
استفاده از لوسیونهای آرامبخش :مانند لوسیون کلسیم که میتواند خارش پوست را تسکین دهد.
مرطوب کردن منظم پوست: پوست انسان دارای موانع طبیعی است که هنگام واکنش با نیکل و سایر مواد آلرژیزا از بین می رود.مصرف کرمهای نرم کننده یا لوسیون ها مانند ژل پترولیوم یا روغن های معدنی می تواند نیاز شما به کورتیکواستروئیدهای موضعی را کاهش دهد.
استعمال کمپرسهای مرطوب که میتواند به خشک شدن تاول ها و تسکین خارش پوست کمک کند. یک تکه پارچه کتانی را با آب شیر یا محلول بیوره خیس کنید و روی موضع قرار دهید. محلول بیوره دارویی است که میتوانید آن را بدون تجویز پزشک تهیه کنید. این محلول حاوی آلومینیوم استات است.
از مصرف پماد هایی مانند کرمهای آنتیبیوتیک بدون تجویز پزشک خودداری کنید. این پمادها ممکن است حاوی ترکیبات نئومایسین باشند و میتوانند باعث بدترشدن واکنش آلرژیک شوند.
آشنایی با نحوه درمان آلرژی به نیکل
هیچ درمان قطعی برای حساسیت به نیکل وجود ندارد. وقتی بدن نسبت به آن ، آلرژی داشته باشد هنگام تماس پوست با آن دانههایی پدیدار میشود.ممکن است پزشک برای کاهش سوزش پوست و بهبود راشهای ناشی از واکنش به نیکل این داروها را تجویز کند:
کرمهای کورتیکواستروئید : مانند کلوبتازول (کلوبکس، کورماکس و غیره) و بتامتازون دیپروپیونات (دیپرولن). استفاده طولانیمدت از این داروها میتواند منجر به نازک شدن پوست شود.
کرمهای غیراستروئیدی : مانند پیمکرولیموس (الیدل) و تاکرولیموس (پروتوپیک). شایعترین عارضه جانبی این کرم سوزش موقتی موضع مورد نظر است.
کورتیکواستروئید خوراکی : مانند پریدنیزون.مصرف این دارو در صورت حسّاسیت شدید یا ایجاد راشهای پوستی وسیع است.این داروها میتوانند موجب عوارض جانبی زیادی شوند که عبارتند از: افزایش وزن، نوسانات خُلقی و افزایش فشار خون.
آنتیهیستامین خوراکی: برای تسکین خارش پوست استفاده می شوند. مصرف داروهای آنتیهیستامین مانند فگزوفنادین (آلرگا). با اینحال، ممکن است این داروها برای کاهش خارش پوست خیلی مؤثر نباشند.
فتوتراپی (نوردرمانی)
این روش درمانی شامل قرارگیری در معرض نور فرابنفش مصنوعی است. مقدار این نور تحت کنترل است و این نوع درمان مختص افرادی است که با مصرف استروئیدهای خوراکی یا موضعی بهبود نیافتهاند. ممکن است ماهها طول بکشد تا تاثیر فتوتراپی روی درمان آلرژی به نیکل آشکار شود.
زمان مراجعه به پزشک
اگر روی پوست شما راشهای پوستی ایجاد شده است و دلیل آنها را نمی دانید، با پزشک خود مشورت کنید. اگر قبلاً آلرژی به نیکل در شما تشخیص داده شده است و مطمئن هستید که نسبت به تماس با نیکل حسّاس هستید و بدن شما نسبت به آن عکس العمل نشان میدهد،از داروهای بدون نسخه پزشک و درمانهای خانگی که قبلاً پزشک تجویز کرده است، استفاده کنید. ولی اگر این درمان ها به بهبود شما کمک نکرد با پزشک خود تماس بگیرید. اگر فکر می کنید ممکن است نقطه مورد نظر عفونی شده باشد فوراً به پزشک مراجعه کنید. علائم و نشانههایی که ممکن است نشاندهنده عفونت باشند عبارت اند از:
افزایش قرمزی پوست
حرارت و گرمی پوست
وجود چرک در منطقه آلوده
درد
آمادگی برای ملاقات با پزشک
آمادگی برای ملاقات با پزشک به شما کمک میکند تا از قرار ملاقات خود بیشترین بهره را ببرید.
آنچه که میتوانید انجام دهید:
شرحی از علائمی که برای اولین بار روی پوست شما ظاهر شدند را بنویسید و مشخص کنید آیا این علائم به صورت منظم اتفاق میافتند یا خیر.
فهرستی از داروهایی که مصرف کردهاید، شامل ویتامینها و مکملهای رژیمی، تهیه کنید.
همچنین فهرستی از سوالات خود را آماده کنید.
سوالاتی که باید از پزشک بپرسید
علت بروز این راش های پوستی چیست؟
چه چیز دیگری ممکن است باعث پدیدار شدن این راشها شود؟
آیا آزمایشی وجود دارد که ازطریق آن وجود حساسیت در من تأیید شود؟
درمانهای موجود کدامند و شما کدامیک را تجویز میکنید؟
این درمانها چه عوارض جانبی روی بدن من دارند؟
آیا برای درمان این مشکل میتوانم از داروهای بدون نسخه پزشک استفاده کنم؟
سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد
علائم شما از چه زمانی شروع شده اند؟
آیا با گذشت زمان علائم شما تغییر کردهاند؟
چه نوع درمانهای خانگی استفاده کردهاید؟
این درمانها چه تاثیراتی روی شما داشتهاند؟
