آلرژی مایت گرد و غبار

آلرژی مایت گرد و غبار واکنشی آلرژیک به حشرات ریزی است که معمولا در گرد و غبار خانه زندگی می کنند. حساسیت مایت گرد و غبار شامل مواردی مانند عطسه و آبریزش بینی است که برای تب یونجه نیز شایع است. بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی گردوغبار علائمی مانند آسم، خس خس سینه و تنفس دشوار را تجربه می کنند. گرد و غبار خویشاوندان نزدیک عنکبوت ها و کنه ها هستند که بدون میکروسکوپ دیده می شوند.اینها سلول های پوستی ریخته شده ی افراد را می خورند و در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند.در اغلب خانه ها، مواردی مانند تخت خواب، فرش و اثاثیه تشک دار، محیطی ایده آل را برای مایت فراهم می کنند. با انجام اقداماتی برای کاهش تعداد مایت ها در خانه شاید بتوانید کنترل آلرژی را به دست بیاورید. گاهی اوقات استفاده از داروها و سایر درمان ها برای تسکین علائم و مدیریت نفس تنگی ضروری است.

آشنایی با علائم آلرژی مایت گرد و غبار

علائم حساسیت مایت ناشی از التهاب مجرای بینی، شامل موارد زیر است :

· عطسه
· آبریزش بینی
· خارش، قرمزی یا اشک آلودی چشم ها
· گرفتگی بینی
· خارش بینی، سقف دهان یا گلو
· سرفه
· درد و فشار صورت
· پوست متورم و آبی رنگ زیر چشمان
· در کودکان مالیدن مداوم بینی

اگر این آلرژی در آسم نقش داشته باشد، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

· تنفس دشوار
· تنگی یا درد سینه
· صدای سوت یا خس خس قابل شنیدن در هنگام بازدم
· خواب دشوار ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس
· افزایش مقطعی سرفه یا خس خس که به وسیله یک ویروس تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا بدتر می شود

آلرژی می تواند طیفی از ملایم تا شدید را شامل شود. حالت ملایم آلرژی گاهی می تواند سبب آبریزش بینی، اشک آلود شدن چشم ها و عطسه شود.در موارد شدید، این عارضه ممکن است رو به پیشرفت باشد که به گرفتگی، سرفه، عطسه مداوم یا حمله شدید آسم می انجامد.

علت ایجاد حساسیت مایت گرد و غبار

آلرژی ها زمانی رخ می دهند که سیستم ایمنی شما به یک ماده خارجی مانند گرده، موی حیوانات خانگی یا مایت های گرد وغبار واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی ،پروتئین هایی به نام پادتن تولید می کند که از شما در برابر مهاجمان ناخواسته ای محافظت می کند که می توانند شما را مریض کنند یا باعث عفونت شوند. هنگامی که حساسیت دارید این پادتن ها آلرژن خاص شما را به عنوان چیزی مضر تشخیص می دهد، حتی اگر مضر نباشد. هنگامی که با آلرژن ارتباط برقرار می کنید سیستم ایمنی واکنشی التهابی در مجاری بینی یا شش ها ایجاد می کند. قرارگیری مرتب یا طولانی مدت در معرض آلرژن می تواند سبب التهاب مزمن مرتبط با آسم شود.

این آلرژی از مواد آلی مانند سلول های پوستی ریخته شده انسان ها تغذیه می کنند و به جای آب آشامیدنی، آب را از رطوبت جو جذب می کنند.

همچنین حاوی لاشه پوسیده مایت های گرد و غبار است و این پروتئین موجود در «بقایای» مایت است که عامل آلرژی مایت گرد و غبار می شود.

آشنایی با عوامل خطرساز آلرژی مایت گرد و غبار

· داشتن سابقه خانوادگی حسایست : اگر اعضای خانواده آلرژی داشته باشند، احتمال بیشتری برای ایجاد حساسیت به مایت های در شما وجود دارد.
· قرارگیری در معرض مایت گرد و غبار: قرارگیری در معرض سطوح بالای مایت های گرد و غبار، به ویژه در ابتدای زندگی، ریسک ایجاد را افزایش می دهد.
در طول دوران کودکی یا ابتدای نوجوانی احتمال بیشتری برای ایجاد مایت وجود دارد.

عوارض

· عفونت های سینوسی: التهاب در حال پیشرفت بافت ها در مجاری بینی ناشی از آلرژی  می تواند حفره هایی که به مجاری بینی مرتبط هستند را مسدود کند. این انسدادها می توانند احتمال ایجاد عفونت های سینوسی را افزایش دهند.

· آسم: افراد مبتلا به آسم و حساسیت مایت ، اغلب برای مدیریت نشانه های آسم با دشواری روبرو هستند. آنها ممکن است در خطر حملات آسم باشند که نیازمند درمان پزشکی فوری است.

تشخیص آلرژی مایت گرد و غبار

پزشک شما ممکن است براساس علائم و پاسخ های شما به سوالات در مورد فضای خانه ، شما را مظنون به آلرژی مایت گردوغبار تشخیص دهد.

اگر به چیزی در هوا آلرژی داشته باشید، پوشش مجاری بینی متورم می شود و ممکن است رنگ پریده یا آبی رنگ به نظر برسد.

اگر هنگام رفتن به رختخواب یا در حین تمیز کردن، هنگامی که آلرژن های مایت گردوغبار به صورت موقت وارد هوا می شوند، علائم بدتر شود، ممکن است پزشک شما را مظنون به حساسیت مایت تشخیص دهد. اگر حیوان خانگی داشته باشید ممکن است تعیین علت آلرژی دشوارتر شود، به خصوص اگر حیوان خانگی در اتاق خواب شما بخوابد.

• آزمایش پوست آلرژی: پزشک ممکن است انجام آزمایش پوست آلرژی را برای تعیین اینکه به چه چیزی حساسیتی دارید، پیشنهاد دهد.

• آزمایش خون آلرژی : بعضی از افراد نمی توانند آزمایش پوستی را انجام دهند، زیرا آنها دارای بیماری پوستی هستند و یا دارویی مصرف می کنند که می تواند نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان جایگزین، پزشک شما ممکن است آزمایش خونی را تجویز کند که بین پادتن های خاص ایجادکننده آلرژی و انواع آلرژن های رایج، از جمله مایت گردوغبار، حایلی ایجاد می کند. این آزمایش همچنین می تواند نشان دهد که چه مقدار به یک آلرژن حساسیت دارید

درمان آلرژی مایت گرد و غبار

اولین درمان برای کنترل آلرژی مایت گردوغبار این است که تا حد ممکن از مایت گردوغبار دوری کنید. هنگامی که مواجهه با آن را به حداقل می رسانید، می توانید انتظار واکنش های آلرژیک با شدت کمتر را داشته باشید. با این حال، حذف کامل از محیط زندگی غیرممکن است. برای کنترل علائم نیز ممکن است به دارو نیاز داشته باشید.

• آنتی هیستامین ها تولید یک ماده شیمیایی سیستم ایمنی را که در واکنش آلرژیک فعال است، کاهش می د هد. این داروها خارش، عطسه و آبریزش بینی را تسکین می دهند. قرص های آنتی هیستامین بدون نیاز به نسخه، مانند فکسوفنادین (آلگرا آلرژی)، لوراتادین (آلاورت، کلاریتین)، سیتریزین (زیرتک) و سایرین، همچنین شربت های آنتی هیستامین برای کودکان موجود است. آنتی هیستامین های تجویزی که به عنوان اسپری بینی استفاده می شود عبارتند از: آزلاستین (استلین، استپرو) و اولوپاتادین (پاتاناز).

• کورتیکواستروئیدها به عنوان اسپری بینی می تواند باعث کاهش التهاب و کنترل علائم تب یونجه شوند. این داروها عبارتند از فلوتیکازون پروپیونات (تسکین آلرژی فلوناز)، ممتازون فورئات (نازونکس)، تریامسینولون (ناساکورت آلرژی 24HR)، سیکلسونید (اومناریس) و دیگران. کورتیکواستروئیدهای بینی دوز کمی از دارو را تولید می کنند و در مقایسه با کورتیکواستروئیدهای خوراکی، خطر عوارض جانبی بسیار پایین تری دارد.

• ضداحتقان ها می توانند به کاهش بافت های متورم در مجاری بینی کمک کنند و تنفس از طریق بینی را آسان تر کنند. برخی از قرص های آلرژی بدون نیاز به نسخه، یک آنتی هیستامین را با ضداحتقان ترکیب می کند. ضداحتقان های خوراکی می توانند فشار خون را افزایش دهند و اگر فشار خون شدید، گلوکوم یا بیماری قلبی عروقی دارید، نباید آنها را مصرف کنید. در مردان با پروستات بزرگ شده، این دارو می تواند وضعیت را بدتر کند. در این مورد که آیا می توانید با خیال آسوده ضد احتقان مصرف کنید یا خیر، با پزشک صحبت کنید.

درمان های دیگر برای حساسیت مایت

• تعدیل کننده های لوکوترین عملکرد مواد شیمیایی خاص سیستم ایمنی را مسدود می کنند. پزشک شما ممکن است لوکترین تعدیل کننده مونته لوکاست (سینگولیر) که به شکل قرص است، تجویز کند. عوارض جانبی احتمالی مونته لوکاست شامل عفونت تنفسی فوقانی، سردرد و تب است. عوارض جانبی کمتر شایع شامل تغییرات رفتار یا خلق وخو، مانند اضطراب یا افسردگی است.

• ایمن درمانی: شما می توانید سیستم ایمنی بدن خود را آموزش دهید تا به آلرژن حساس نباشد. این کار از طریق یک سری تزریق های آلرژی به نام ایمن درمانی انجام می شود. یک یا دو بار تزریق در هفته، شما را در معرض دوزهای بسیار کم آلرژن قرار می دهد، در این مورد، پروتئین های مایت گردوغبار که باعث واکنش آلرژیک می شوند، معمولا طی یک دوره سه تا شش ماهه، افزایش می یابد.ایمن درمانی معمولا زمانی استفاده می شود که سایر روش های ساده رضایت بخش نیست.

• آبیاری بینی: می توانید یک نتی پات یا یک بطری فشرده با طراحی مخصوص را برای روان کردن مخاط ضخیم شده استفاده کنید و از طریق سینوس ها با آب نمک شستشو دهید. اگر خودتان محلول سالین را تهیه می کنید، از آبی استفاده کنید که فاقد آلودگی باشد (آب مقطر، استریل، قبلا جوشانده و خنک شده باشد، یا با فیلتری که اندازه روزنه آن 1 میکرون یا کمتر باشد، صاف کنید) اطمینان حاصل کنید که بعد از هر بار مصرف ،دستگاه آبیاری را با آب تمیز بشویید و بگذارید تا در هوای آزاد خشک شود.

آشنایی با درمان های خانگی حساسیت مایت گرد و غبار

اجتناب از قرار گرفتن در معرض مایت گردوغبار بهترین استراتژی برای کنترل حساسیت مایت گردوغبار است. اگرچه نمی توانید به طور کامل مایت های گردوغبار خانه را حذف کنید، اما می توانید تعداد آنها را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. این کار را به روش های زیر می توان انجام داد :

· از رواندازهای ضد آلرژی برای تخت خواب استفاده کنید؛ تشک و بالش را در رواندازهای ضد گرد و غبار یا مهارکننده آلرژن نگه دارید. این رواندازها از پارچه ی بی روزنه درست شده است و از کلونیزه شدن مایت ها یا فرارشان از تشک و بالش جلوگیری می کنند.

· تشک و ملافه و غیره را به صورت هفتگی بشویید؛ تمام ملافه ها، پتوها، کوسن ها و رواندازهای تخت را در آب داغ بشویید، دمای لازم برای کشتن مایت های گردوغبار و زدودن آلرژن ها حداقل 130 درجه فارنهایت (54.4 درجه سانتی گراد) است. اگر نمی توانید تخت را با آب داغ بشویید، برای کشتن مایت ها ،وسایل آن را به مدت حداقل 15 دقیقه در دمای بالای 130 درجه فارنهایت (54.4 سانتی گراد) در خشک کن قرار دهید. سپس تخت را بشویید و خشک کنید تا آلرژن ها نابود شوند. فریز کردن وسایل غیرقابل شستشو برای 24 ساعت، راهی دیگر برای کشتن مایت های گردوغبار است، اما این روش آلرژن ها را از بین نمی برد.

· سطح رطوبت را پایین نگه دارید؛ رطوبت نسبی خانه را پایین تر از 50 درصد نگه دارید.یک رطوبت گیر یا تهویه هوا می تواند به پایین نگه داشتن رطوبت کمک کند و رطوبت سنج می تواند سطوح رطوبت را اندازه گیری کند.

درمان قطعی آلرژی مایت در خانه

· تخت خ واب را آگاهانه انتخاب کنید؛ از رواندازهایی که به سادگی آن را گیر می اندازند و شستن مداوم آن ها دشوار است، اجتناب کنید.

· اسباب بازی هایی بخرید که قابل شستشو باشند. آنها را اغلب در آب داغ بشویید و کاملا خشک کنید. همچنین اسباب بازی ها را دور از تخت نگه دارید.

· گردوغبار را از بین ببرید؛ برای تمیز کردن به جای مواد خشک از زمین شوی یا یک پارچه نمناک یا روغنی استفاده کنید. این کار از پخش شدن گردوغبار در هوا جلوگیری می کند.

· جاروبرقی بکشید؛ جاروبرقی کشیدن فرش و وسایل تشک دار سطح را از بین می برد، اما جاروبرقی کشیدن برای از بین بردن بیشتر مایت های گرد و غبار و آلرژن ها گردوغبار موثر نیست. برای کمک به کاهش انتشار گردوغبار از یک جاروبرقی با کیسه میکروفیلتر دولایه یا فیلتر تصفیه ذرات هوا با کارایی بالا (HEPA) استفاده کنید. اگر آلرژی شما شدید است هنگامی که کسی مشغول جارو کشیدن است از آن ناحیه دور بمانید.

· فرش و سایر زیستگاه های مایت گردوغبار را بردارید. فرش زیستگاهی راحت برای مایت ایجاد می کند. این موضوع مخصوصا در صورتی صادق است که فرش بر روی بتون ساختمان قرار بگیرید، چرا که به راحتی نم را جذب و محیطی مرطوب برای مایت ها ایجاد می کند. در صورت امکان فرش اتاق خواب را با کفپوش از جنس کاشی، چوب، لینولئوم یا وینیل جایگزین کنید. جایگزین کردن سایر اثاثیه اتاق خواب که گرد وغبار را انباشته می کنند مانند اثاثیه تشک دار، پرده های غیرقابل شستشو و پرده های افقی.

· یک مدیا فیلتر با کارایی بالا در واحد گرمازا و تهویه هوا نصب کنید. به دنبال فیلتری با حداقل مقدار کارایی گزارش دهی (MERV 11 یا 12 ) باشید و فن را روشن نگه دارید تا فیلتر هوایی برای کل خانه ایجاد کند. حتما هر سه ماه یک بار فیلتر را تعویض کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برخی علائم و نشانه های آلرژی مایت گردوغبار مانند آبریزش بینی یا عطسه، مشابه علائم رایج سرماخوردگی است. گاهی اوقات تشخیص اینکه سرما خورده اید یا آلرژی دارید دشوار است. اگر نشانه ها برای بیش از یک هفته ادامه پیدا کند، ممکن است آلرژی داشته باشید. اگر علائم و نشانه های شما شدید هستند، مانند گرفتگی شدید بینی، خس خس سینه یا خواب دشوار، به پزشک مراجعه کنید. اگر خس خس سینه یا تنگی نفس در شما به سرعت وخیم می شود یا اگر با حداقل میزان فعالیت دچار تنگی نفس می شوید درخواست مراقبت های فوری کنید.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

اگر شما دچار چیزی شبیه به آبریزش بینی، عطسه، خس خس سینه، تنگی نفس یا سایر نشانه هایی هستید که ممکن است با نوعی آلرژی مرتبط باشد، به پزشک مراجعه کنید. ازآنجا که ملاقات می تواند کوتاه باشد و اغلب موارد زیادی برای رسیدگی وجود دارد، بهتر است که پیش از رفتن خود را آماده کنید.

کارهایی که می توانید انجام دهید

· علائم را یادداشت کنید.
· سابقه حساسیت و یا آسم خانوادگی را در صورت وجود یادداشت کنید.
· فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی خود تهیه کنید.
· در مورد توقف مصرف داروهایی که ممکن است بر روی نتایج آزمایش آلرژی پوستی تاثیر بگذارد، از پزشک سوال بپرسید. برای مثال، آنتی هیستامین ها می توانند نشانه های آلرژی را سرکوب کند.

فهرستی از سوالاتی آماده کنید که کمک می کند بیشترین بازده را از ملاقات با پزشک به دست آورید.

مشاوره آنلاین با متخصص آلرژی در زوپ

برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن از پزشک به شرح زیر است:

· دلایل علائم و نشانه های من چیست؟
· آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
· آیا به آزمایش های آلرژی نیاز دارم؟
· بهترین درمان چیست؟
· من بیماری های دیگری هم دارم. چگونه می توانم به بهترین شکل ممکن آن ها را در کنار یکدیگر مدیریت کنم؟
· آیا جایگزین دیگری برای داروهایی که برای من تجویز می کنید وجود دارد؟
· چه تغییراتی را می توانم در خانه ایجاد کنم تا مواجهه ام با مایت گردوغبار را کاهش دهد؟
· از میان تغییراتی که توضیح دادید، احتمال اثربخش بودن کدام بیشتر است؟
· اگر نخستین دور درمان دارویی و تغییرات محیطی که در موردشان بحث کردیم، کمک کننده نبود، قدم بعدی چه خواهد بود؟

سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد

پزشک شما احتمالا تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن در پاسخ دادن به آنها، زمان را برای شما ذخیره می کند تا سراغ مسائلی بروید که مایلید زمان بیشتری را به آنها اختصاص دهید. برخی از این سوالات عبارتند از :
· اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
· آیا این نشانه ها در زمان های خاصی از روز بدتر می شوند؟
· حیوان خانگی دارید و آیا آنها به اتاق خواب می روند؟
· چه نوعی از تکنیک های خودمراقبتی را استفاده کرده اید و آیا آنها کمک کننده بوده اند؟
· چه چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
· در خانه یا محل کار رطوبت یا آلودگی آب وجود دارد؟
· آیا در خانه تهویه هوا دارید؟

· آیا تنگی نفس دارید؟