سقط جنین

سقط جنین از دست رفتن خودبه خودی محصول بارداری قبل از هفته بیستم است. حدود 10 تا 20 درصد از بارداری های شناخته شده به سقط جنین می انجامند. اما تعداد واقعی آن احتمالاً بیشتر است زیرا بسیاری از موارد سقط جنین در اوایل بارداری اتفاق می افتند که حتی زن متوجه بارداری خود نمی شود.اصطلاح نسبتاً جهت داری است که احتمالاً نشان می دهد چیز اشتباهی در بارداری وجود داشته است. این مسئله به ندرت صادق است. بیشتر موارد سقط جنین به دلیل رشد غیرطبیعی جنین اتفاق می افتد. تجربه نسبتاً متداولی است اما این امر تحمل آن را آسان تر نمی کند. با درک اینکه چه عاملی ممکن است باعث سقط جنین شود، چه چیزی خطر سقط جنین را افزایش می دهد، و چه مراقبت های پزشکی ممکن است لازم باشد، گامی در جهت التیام احساسات مادر بردارید.

علائم

بیشتر موارد سقط جنین قبل از هفته دوازدهم بارداری رخ می دهد.

علائم و نشانه های سقط جنین عبارتند از:

 لکه بینی یا خونریزی واژن

درد یا گرفتگی شکم یا کمر

عبور مایع یا بافت از واژن

اگر بافت جنین از واژن شما بگذرد، آن را در ظرف تمیزی قرار دهید و برای تحلیل به مطب پزشک بیاورید.

به خاطر داشته باشید که بیشتر زنانی که در سه ماهه اول دچار لکه بینی یا خونریزی واژن می شوند بارداری موفقی خواهند داشت.

علل سقط جنین

ژن ها یا کروموزوم های غیرطبیعی

بیشتر موارد سقط جنین به دلیل رشد غیرطبیعی جنین رخ می دهد. حدود 50 درصد از موارد سقط جنین با کروموزوم اضافی یا ناموجود مرتبط است. مشکلات کروموزومی اغلب ناشی از خطاهای اتفاقی در هنگام تقسیم و رشد جنین است و نه مشکلات ارثی از والدین.

ناهنجاری های کروموزومی ممکن است به موارد زیر بینجامد:

 بارداری پوچ. بارداری پوچ هنگامی رخ می دهد که جنین شکل نگیرد.

 از بین رفتن جنین داخل رحمی. در این وضعیت، جنین شکل می گیرد اما رشد آن متوقف می شود و قبل از بروز علائم از دست رفتن محصول بارداری می میرد.

بارداری مولار و بارداری مولار جزئی. در بارداری مولار، هر دو مجموعه کروموزوم از پدر می آید. بارداری مولار با رشد غیرطبیعی جفت مرتبط است؛ معمولاً جنین رشد ندارد.

وقتی کروموزوم های مادر باقی می ماند، بارداری مولار جزئی اتفاق می افتد، اما پدر دو مجموعه کروموزوم می دهد. بارداری مولار جزئی معمولاً با ناهنجاری های جفت و جنین غیرطبیعی مرتبط است.

بارداری مولار و مولار جزئی بارداری های قابل دوامی نیستند. بارداری های مولار و مولار جزئی ممکن است با تغییرات سرطانی جفت مرتبط باشد.

شرایط بهداشتی مادران

در چند مورد، وضعیت بهداشتی مادر ممکن است سبب سقط جنین شود. مثا ل های آن عبارتند از:

 دیابت کنترل نشده

عفونت ها

مشکلات هورمونی

مشکلات رحم یا گردن رحم

 بیماری تیروئید

چه چیزی باعث سقط جنین نمی شود

فعالیت های روزمره مانند موارد زیر باعث سقط جنین نمی شود:

 ورزش، از جمله فعالیت های شدید مانند دویدن و دوچرخه سواری.

مقاربت جنسی.

 کار کردن، به شرط آنکه در معرض مواد شیمیایی مضر یا اشعه قرار نگیرید. اگر نگران خطرات ناشی از محیط کار هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

عوامل خطرساز

عوامل متعددی خطر ابتلا به سقط جنین را افزایش می دهد، از جمله:

 سن. زنان بزرگ تر از 35 سال در مقایسه با زنان جوان تر خطر سقط جنین بیشتری دارند. در 35 سالگی، خطر حدود 20 درصد است. در 40 سالگی، این خطر حدود 40 درصد است. و در 45 سالگی، حدود 80 درصد است.

سقط جنین قبلی. زنانی که دو یا چند مورد سقط جنین متوالی داشته اند در معرض خطر سقط جنین بیشتری قرار دارند.

بیماری های مزمن. زنانی که دچار بیماری مزمن، مانند دیابت کنترل نشده، هستند، در معرض خطر سقط جنین بیشتری قرار دارند.

مشکلات رحم یا گردن رحم. ناهنجاری های خاص رحم یا بافت های ضعیف گردن رحم (گردن رحم ناقص) ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد.

 سیگار کشیدن، الکل و مواد مخدر. زنانی که در دوران بارداری سیگار می کشند بیشتر از غیر سیگاری ها خطر سقط جنین دارند. مصرف شدید الکل و مواد مخدر نیز خطر سقط جنین را افزایش می دهد.

وزن. کمبود وزن یا اضافه وزن با افزایش خطر سقط جنین ارتباط دارد.

 آزمایش های تهاجمی قبل از تولد. برخی از آزمایش های ژنتیکی تهاجمی قبل از تولد، مانند نمونه گیری از پرز کوریونی و آمنیوسنتز، مختصری خطر سقط جنین را افزایش می دهند.

عوارض سقط جنین

برخی از زنانی که دچار سقط جنین می شوند به عفونت رحمی مبتلا می شوند، که سقط جنین سپتیک نام دارد. علائم و نشانه های این عفونت عبارتند از:

 تب

 لرز

 حساسیت به لمس در قسمت تحتانی شکم

 ترشحات بدبوی واژن

پیشگیری

اغلب، هیچ راهی برای پیشگیری از سقط جنین وجود ندارد. صرفاً از خود و کودک شما به خوبی مراقبت کنید:

مراقبت های منظم قبل از زایمان را دریافت کنید.

 از عوامل خطر شناخته شده سقط جنین مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب کنید.

 روزانه یک مولتی ویتامین مصرف کنید.

 مصرف کافئین خود را محدود کنید. یکی از مطالعات جدید نشان داده که مصرف بیش از دو نوشیدنی کافئین دار در روز با خطر بیشتر سقط جنین مرتبط است.

اگر دچار بیماری مزمن هستید، با تیم مراقبت های بهداشتی خود برای کنترل آن کار کنید..

نحوه تشخیص

پزشک ممکن است آزمایش های زیرا را انجام دهد:

معاینه لگن. پزشک ممکن است ببیند آیا گردن رحم شروع به اتساع کرده است یا خیر.

 سونوگرافی. در طول سونوگرافی، پزشک ضربان قلب جنین را بررسی می کند و می بیند که آیا جنین رشد عادی دارد یا خیر. اگر نتوان تشخیص داد، ممکن است حدود یک هفته دیگر به سونوگرافی دیگری نیاز داشته باشید.

 آزمایش خون. پزشک ممکن است سطح هورمون بارداری، گنادوتروپین جفتی انسان (HCG)، را در خون شما بررسی، و آن را با اندازه گیری های قبلی مقایسه کند. اگر الگوی تغییرات در سطح HCG شما غیرطبیعی باشد، ممکن است حاکی از یک مشکل باشد. پزشک ممکن است بررسی کند که آیا کم خونی دارید  که ممکن است در صورت بروز خونریزی قابل توجه اتفاق بیفتد و همچنین ممکن است گروه خونی شما را بررسی کند.

 آزمایش های بافت. اگر بافت از واژن شما گذشته باشد، می توان برای تأیید اینکه سقط جنین اتفاق افتاده است آن را به آزمایشگاه فرستاد و اینکه آیا علائم شما به علت دیگری مربوط است یا خیر.

  آزمایش های کروموزومی. اگر دو یا چند مورد سقط جنین قبلی داشته اید، پزشک ممکن است هم برای شما و هم برای همسر شما آزمایش خون درخواست دهد تا ببیند آیا کروموزوم های شما مشکل دارند یا خیر.

تشخیص های احتمالی عبارتند از:

تهدید به سقط جنین. اگر خونریزی دارید اما گردن رحم شروع به اتساع نکرده است، سقط جنین با تهدید روبروست. این بارداری ها اغلب بدون هیچ مشکل بیشتری ادامه می یابند.

 سقط جنین اجتناب ناپذیر. اگر خونریزی و درد دارید و گردن رحم شما متسع است، سقط جنین اجتناب ناپذیر محسوب می شود.

سقط جنین ناقص. اگر ماده جنینی یا جفتی از واژن گذشته باشد اما مقداری از آن در رحم باقی مانده باشد، سقط جنین ناقص محسوب می شود.

  سقط جنین ازدست رفته. در سقط جنین ازدست رفته، بافت جفت و جنین در رحم باقی می ماند، اما جنین مرده یا هرگز شکل نگرفته است.

 سقط جنین کامل. اگر کل بافت بارداری از واژن رد شده باشد، سقط جنین کامل محسوب می شود. این حالت برای سقط جنین قبل از 12 هفتگی شایع است.

 سقط جنین سپتیک. اگر دچار عفونتی در رحم هستید، این حالت سقط جنین سپتیک نام دارد، که ممکن است عفونت شدیدی باشد و به مراقبت فوری نیاز داشته باشد.

درمان سقط جنین

تهدید به سقط جنین

برای تهدید به سقط جنین، پزشک ممکن است تا زمان فروکش کردن خونریزی یا درد استراحت را پیشنهاد کند. نقش استراحت در بستر برای پیشگیری از سقط جنین ثابت نشده است، اما گاهی به عنوان اقدام ایمنی تجویز می شود. ممکن است از شما خواسته شود که از ورزش و رابطه جنسی نیز خودداری کنید. اگرچه نقش این اقدامات در کاهش خطر سقط جنین ثابت نشده، ممکن است راحتی شما را افزایش دهند.

در برخی موارد، بهتر است مسافرت را نیز به تعویق بیندازید به خصوص در مناطقی که دریافت سریع مراقبت های پزشکی دشوار است. از پزشک خود بپرسید که آیا عاقلانه است سفرهای مقرر آینده خود را به تأخیر بیندازید.

سقط جنین

اکنون تشخیص مرگ یا تشکیل نشدن جنین از طریق سونوگرافی بسیار ساده تر شده است. هر یک از این یافته ها بدان معنی است که قطعاً سقط جنین رخ خواهد داد. در این وضعیت، ممکن است راه های مختلفی داشته باشید:

 صبر محتاطانه. اگر علائمی از عفونت ندارید، می توانید تصمیم بگیرید که سقط جنین به طور طبیعی پیشرفت کند. معمولاً این امر طی چند هفته پس از مرگ جنین رخ می دهد. متاسفانه، ممکن است تا سه یا چهار هفته طول بکشد. این مدت ممکن است به لحاظ احساسی دشوار باشد. اگر خروج به خودی خود اتفاق نیفتد، درمان پزشکی یا جراحی لازم خواهد بود.

  درمان پزشکی. اگر پس از تشخیص از دست رفتن محصول بارداری، ترجیح می دهید فرایند کار تسریع یابد، داروهایی می توانند باعث خروجی بافت بارداری و جفت از بدن شوند. این داروها را می توان خورد یا در مهبل قرار داد. پزشک ممکن است برای افزایش اثربخشی دارو و به حداقل رساندن عوارضی مانند تهوع و اسهال مصرف واژینال دارو را توصیه کند. برای حدود 70 تا 90 درصد از زنان، این درمان ظرف 24 ساعت اثر می کند.

 درمان جراحی. روش دیگر نوعی عمل جراحی جزئی به نام دیلاسیون و کورتاژ (D&C) ساکشن است. طی این عمل، پزشک گردن رحم را گشاد می کند و بافت را از داخل رحم برمی دارد. عوارض آن نادر است، اما ممکن است شامل آسیب به بافت همبند گردن رحم یا دیواره رحم باشد. در صورت همراهی سقط جنین با خونریزی شدید یا علائم عفونت، درمان جراحی لازم است.

بهبود جسمی

در بیشتر موارد، بهبودی جسمی ناشی از سقط جنین فقط چند ساعت تا چند روز طول می کشد. در این میان، اگر خونریزی شدید، تب یا درد شکم دارید، با پزشک تماس بگیرید.

ممکن است دو هفته پس از سقط جنین تخمک گذاری کنید. انتظار داشته باشید که پریود شما طی چهار تا شش هفته برگردد. می توانید بلافاصله پس از سقط جنین شروع به استفاده از هر نوع روش پیشگیری از بارداری کنید. با این حال، از برقراری رابطه جنسی یا قرار دادن چیزی در واژن خود مانند تامپون به مدت دو هفته پس از سقط جنین خودداری کنید.

بارداری های آینده

باردار شدن در دوران چرخه قاعدگی بلافاصله پس از سقط جنین امکان پذیر است. اما اگر شما و همسر شما تصمیم دارید دوباره بچه دار شوید، مطمئن شوید که از نظر جسمی و اساسی آماده هستید. از پزشک خود بپرسید که چه موقع می توانید باردار شوید.

به خاطر داشته باشید که سقط جنین معمولاً یک بار اتفاق می افتد. بیشتر زنانی که سقط جنین می کنند بعد از سقط جنین بارداری سالمی خواهند داشت. کمتر از 5 درصد از زنان دو مورد سقط جنین متوالی دارند و تنها 1 درصد سه یا چند مورد سقط جنین متوالی دارند.

اگر چندین مورد سقط جنین، عموما دو یا سه مورد متوالی، داشته اید، برای شناسایی علل اصلی آن آزمایش انجام دهید مانند ناهنجاری های رحمی، مشکلات انعقادی یا ناهنجاری های کروموزومی. اگر نمی توان علت سقط جنین را مشخص کرد، امید خود را از دست ندهید. حدود 60 تا 80 درصد از زنان مبتلا به موارد مکرر بدون توضیح سقط جنین بارداری سالمی خواهند داشت.

مقابله و پشتیبانی

بهبودی عاطفی ممکن است بیشتر از بهبودی جسمی طول بکشد. سقط جنین ممکن است غم جانسوزی باشد که افراد دیگر در اطراف شما کاملاً آن را درک نکنند. احساسات شما ممکن است شامل عصبانیت و احساس گناه تا ناامیدی باشد. به خود فرصت دهید تا غم سقط جنین برطرف شود و از عزیزان خود کمک بگیرید.

احتمالا هرگز آرزوها و رویاهای خود درباره این بارداری را فراموش نخواهید کرد، اما با گذشت زمان پذیرش این مسئله ممکن است درد شما را کاهش دهد. در صورت احساس غم شدید یا افسردگی با پزشک خود صحبت کنید.

آماده شدن برای ویزیت

اگر دچار علائم یا نشانه های سقط جنین هستید، سریعاً با پزشک تماس بگیرید. بر اساس شرایط، ممکن است به مراقبت های پزشکی فوری نیاز داشته باشید.

در اینجا، برخی از اطلاعات لازم جهت آماده شدن برای ویزیت آمده است، و اینکه از پزشک چه انتظاری داشته باشید.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از ویزیت، می توانید:

درباره محدودیت های قبل از ویزیت سؤال کنید. در بیشتر موارد، فوراً ویزیت خواهید شد. اگر اینگونه نیست، بپرسید که آیا باید قبل از ویزیت فعالیت های خود را محدود کنید.

 دوستی یا عزیزی را پیدا کنید تا در ویزیت همراه شما باشد. ترس و اضطراب ممکن است تمرکز روی گفتگو با پزشک را دشوار کند. کسی را همراه خود ببرید که بتواند در به یاد آوردن تمام اطلاعات کمک  کند.

   سؤالات خود از پزشک را یادداشت کنید. به این ترتیب، هیچ سؤال مهمی را فراموش نخواهید کرد، و می توانید بیشتر وقت خود را با پزشک صرف کنید.

در زیر چند سؤال اساسی از پزشک درباره سقط جنین آمده است

  روش های درمان چیست؟

 به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟

 آیا می توانم به فعالیت های معمول خود ادامه دهم؟

 با چه نشانه ها یا علائمی باید فورا با شما تماس بگیرم یا به بیمارستان بروم؟

 آیا می دانید علت سقط من چه بوده است؟

 شانس من برای بارداری موفق در آینده چقدر است؟

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده اید، در هنگام ویزیت از مطرح کردن سؤالات مهم دیگر دریغ نکنید به خصوص اگر به توضیح نیاز دارید یا چیزی را نمی فهمید.

از پزشک چه انتظاری داشته باشید

پزشک احتمالاً از شما چند سؤال می کند.

 آخرین دوره قاعدگی شما کی بوده است؟

آیا از روش های پیشگیری از بارداری در زمان احتمالی لقاح استفاده می کرده اید؟

    اولین بار چه زمانی متوجه علائم یا نشانه های خود شدید؟

 آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه؟

 در مقایسه با شدیدترین روزهای جریان قاعدگی ، آیا خونریزی شما بیشتر، کمتر یا تقریباً یکسان بوده است؟

  آیا قبلاً سقط جنین داشته اید؟

آیا در دوران بارداری قبلی عوارضی داشته اید؟

 مبتلا به بیماری های دیگری هستید؟

  گروه خونی خود را می دانید؟