پوست ، مو و ناخن
4
نوشته شده توسط زوپ

زمان مطالعه 10 دقیقه
سیاه شدگی آکانتوس

سیاه شدگی آکانتوس : به یک بیماری پوستی که در آن قسمت‌هایی از چروک‎ها و پوست بدن به رنگ سیاه و مخملی در می‌آید سیاه شدگی‎های آکانتوس می‌گوید. بخش آسیب‌دیده پوست ضخیم شده و بوی بدی می‌دهد. بیشتر مواقع زیر بغل, کشاله ران و گردن دچار این بیماری می‌شوند. این تغییرات پوستی معمولاً در افراد چاق یا دارای بیماری دیابت رخ می‌دهد. کودکانی که به این بیماری دچارند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 در آنها بالاست. ممکن است در مواردی بسیار نادر سیاه‌شدگی‎های آکانتوس نشانه‌ای از یک تومور سرطانی در یک بافت داخلی مثل معده و یا کبد باشد. این بیماری در آمریکایی‌های اصیل, سیاه‌پوستان و اسپانیایی نژادها رایج‎تر است. درمان خاصی برای آن وجود ندارد. درمان شرایط زمینه‎ای ممکن است قسمت‌هایی از پوست را به رنگ و شکل اولیه بازگرداند.

علائم سیاه شدگی آکانتوس

تنها نشانه‌های سیاه شدگی‎های آکانتوس, تغییرات پوستی هستند شاید شما تیرگی, ضخیم شدن و مخملی شدن پوست در چروک‌ها و لایه های پوستی به ویژه در زیر بغل, کشاله ران و یا گردن را  احساس کنید. تغییرات پوستی کم کم پدیدار شده و گاهی اوقات چند ماه تا چند سال طول می‌کشد. بخش آسیب‌دیده پوست ممکن است بوی بد و خارش داشته باشد.

علت ایجاد سیاه شدگی آکانتوس

مقاومت انسولینی. بیشتر افرادی که سیاه شدگی‏های آکانتوس دارند بدنشان در برابر انسولین نیز مقاوم شده است. مقاومت انسولینی در نهایت منجر به دیابت نوع 2 می‌شود.

چاقی. بیشتر افراد مبتلا به سیاه شدگی‏های آکانتوس چاق هستند یا اضافه‌وزن دارند که خود احتمال مقاومت انسولینی را بالا می‌برد.

اختلالات هورمونی. سیاه شدگی‏های آکانتوس بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که اختلالاتی نظیر کیست تخمدان, تیروئید کم فعال یا مشکلات غدد آدرنالی دارند.

بعضی داروها.داروهایی نظیر داروهای ضد حاملگی دهانی, کورتیکو استروئید(پردنیسون) از علل سیاهی‌های آکانتوس هستند.( همچنین مصرف زیاد نیاسین )

سرطان. گاهی اوقات سیاهی‌ها آکانتوس هنگامی رخ می‌دهد که یک تومور سرطانی در یک بافت داخلی معده,روده بزرگ یا کبد رشد می‌کند.

عوامل خطر

عوامل خطر سیاه شدگی های آکانتوس عبارتند از:

  • چاقی. هرچقدر وزن بیشتری داشته باشید احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
  • نژاد. این بیماری در سرخپوستان آمریکایی, سیاه‌پوستان و اسپانیایی نژادها رایج‏تر است.
  • مسائل ژنتیکی. بعضی از انواع این بیماری ظاهراً ارثی هستند.

شرایط دشوار

افرادی که به سیاهی‌های آکانتوس دچار می‌شوند احتمالاً به دیابت نوع دو نیز مبتلا خواهند شد.  این افراد باید کاملاً کنترل شوند تا به سرطان‌هایی که به این اختلال مرتبط هستند دچار نگردند.

آزمایش و تشخیص

سیاه شدگی‏های آکانتوس معمولاً در طول یک آزمایش پوستی معلوم می‌شوند. به ندرت پیش می‌آید که یک نمونه کوچک پوستی برای آزمایش در آزمایشگاه برداشته شود (بیوپسی شود). اگر علت این بیماری مشخص نشود پزشک پیشنهاد آزمایشاتی نظیر آزمایش خون, اشعه ایکس یا دیگر آزمایشاتی را برای کشف علل اصلی خواهد داد.

درمان سیاه شدگی آکانتوس

در بسیاری از موارد درمان مشکل اصلی، موجب برطرف شدن تغییر رنگ می‌شود

مانند:

  • کاهش وزن. اگر سیاهی آکانتوس به دلیل چاقی باشد, وزن کم کردن می‌تواند موثر واقع شود.
  • مصرف دارو. با درمان مشکلات اصلی تخمدان, غدد آدرنالی یا تیروییدی ممکن است علائم برطرف شوند.
  • جراحی. اگر علت سیاه شدگی‏های آکانتوس یک غده سرطانی باشد, برداشتن غده با جراحی موجب بر طرف ‌شدن تغییر رنگ پوست می‌شود. اگر نگران ظاهر پوست خود هستید و یا اگر آسیب‌ها ناراحت‌کننده بوده یا بوی بدی دارند پزشک شما این موارد را توصیه می‌کند:
  • کرم‌های تجویزی برای بهبود محل آسیب دیده.
  • صابون های آنتی باکتری یا یک آنتی‌بیوتیک معمولی برای کاهش درد.
  • داروهای دهانی جوش صورت.
  • لیزردرمانی برای کاهش ضخامت پوست.

زمان مراجعه به پزشک

اگر متوجه تغییرات پوستی به ویژ مواردی که به صورت ناگهانی رخ می‎دهد با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است مبتلا به بیماری جدی باشید که نیاز به درمان دارد.

آمادگی جهت دیدن پزشک

شما ابتدا به پزشک خانواده خود مراجعه می‌نمایید. وی احتمالاً شما را به یک  متخصص اختلالات پوستی (متخصص پوست) یا مشکلات هورمونی( متخصص غدد) ارجاع می‌دهد. بهتر است که کاملاً برای وقت ملاقات خود آماده باشید چرا که زمان کوتاه و سؤالات بسیار است .

سوالاتی که باید از پزشک بپرسید

  • آیا کسی در خانواده شما به این بیماری مبتلا شده است؟
  • آیا دیابت در خانواده شما وجود دارد؟
  • آیا تاکنون اختلالات تخمدانی و غدد آدرنالینی یا تیروئید داشته‌اید؟
  • چه داروها و مکمل‌هایی را به طور منظم مصرف می‌کنید؟
  • آیا تا به حال پردنیسون زیادی برای بیش از یک هفته مصرف کرده‌اید؟

سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد

  • علائم شما از چه زمانی آغاز شد؟
  • آیا علائم شما وخیم‌تر شده اند؟
  • کدام قسمت‌های بدن شما آسیب دیده است؟
  • آیا تاکنون سرطان داشته‌اید؟