ولوودینیا

ولوودینیا درد مزمن یا احساس ناراحتی در اطراف دهانه واژن (فرج) است که علت آن مشخص نیست و حداقل سه ماه طول می کشد. درد، سوزش یا التهاب می تواند به حدی ناراحت کننده باشد که نشستن برای مدت طولانی یا داشتن رابطه ی جنسی را غیرقابل تصور می کند. این وضعیت می تواند برای ماه ها تا سال ها ادامه داشته باشد.اگر مبتلا به ولوودینیا هستید، اجازه ندهید که نبودن علائم قابل رویت یا احساس شرمساری از صحبت در مورد علائم، شما را از درخواست کمک منع کند. روش های درمانی برای کاهش مشکل شما وجود دارد. و پزشک شما ممکن است بتواند علت درد را تشخیص دهد، بنابراین انجام معاینه مهم است.

آشنایی با علائم ولوودینیا

علائم اصلی ، درد در اندام تناسلی، به شرح زیر است:

سوزش

درد

احساس گزیدگی

زخم یا قرمز شدن

مقاربت دردناک

درد مداوم (ضربه ای)

خارش

درد شما امکان دارد مداوم یا دوره ای باشد. ممکن است تنها در صورتی که این منطقه حساس لمس (تحریک) شود، اتفاق بیفتد. ممکن است درد را در تمام ناحیه ی واژن (به طورعمومی) یا در ناحیه خاصی مانند دهانه واژن احساس کنید.

ممکن است بافت اندام جنسی کمی ملتهب یا متورم شود ولی بیشتر اوقات، اندام جنسی شما طبیعی به نظر می رسد.

شرایطی مشابه در وستیبولودینیا، که تنها هنگامی که فشار در ناحیه ی اطراف ورودی واژن باشد باعث درد می شود.

علت ایجاد ولوودینیا

پزشکان نمی دانند که چه عواملی باعث ایجاد این بیماری می شود، اما عوامل محتمل مؤثر در آن شامل موارد زیر است:

جراحت یا تحریک اعصاب اندام جنسی

عفونت های قبلی واژن

آلرژی ها یا پوست حساس

تغییرات هورمونی

اسپاسم عضلانی یا ضعف در دیافراگم لگنی که از رحم، مثانه و روده محافظت می کند.

عوارض ولوودینیا

از آنجایی که این بیماری دردناک و آزار دهنده است و شما را از تمایل به داشتن رابطه جنسی باز می دارد باعث ایجاد مشکلات عاطفی می شود. به عنوان مثال، ترس از برقراری رابطه جنسی می تواند باعث ایجاد اسپاسم در عضلات ناحیه واژن (واژینیسموس) شود. سایر عوارض ممکن شامل موارد زیر است:

اضطراب

افسردگی

اختلالات خواب

اختلالات جنسی

تغییر شکل اندام

اختلال در روابط

کاهش کیفیت زندگی

تشخیص ولوودینیا

قبل از تشخیص ، پزشک برای یافتن موقعیت، علت و حدود علائم از شما سؤالاتی در مورد تاریخچه پزشکی، جنسی و جراحی می پرسد.

پزشک شما ممکن است این موارد را بررسی کند:

معاینه لگن: پزشک برای یافتن نشانه های عفونت یا دلایل علائم شما معاینه چشمی از ناحیه خارجی دستگاه تناسلی و واژن انجام می دهد. حتی اگر شواهد عینی از عفونت وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است از سلول های واژن برای آزمایش عفونت مانند عفونت مخمر یا واژینوز باکتریایی نمونه برداری کند.

آزمایش با چوب پنبه: پزشک از یک چوب پنبه مرطوب استفاده می کند تا به آرامی نواحی خاص و موضعی درد در اندام جنسی را بررسی کند.

آشنایی با درمان ولوودینیا

درمان ولوودینیا به تشخیص علائم بستگی دارد. هر بیمار به درمان ویژه خود نیاز دارد. در بسیاری موارد، ترکیبی از درمان ها بهترین نتیجه را می دهد. یافتن روش های درمانی مناسب زمان می برد، و بعد از شروع درمان زمان نیاز است تا علائم بهبودی ظاهر شود.

روش های درمان شامل موارد زیر است:

داروها: استروئیدها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا ضد تشنج ها می توانند به کاهش درد مزمن کمک کنند. آنتی هیستامین ها ممکن است باعث کاهش خارش شوند.

درمان بیوفیدبک: این روش درمانی می تواند از طریق آموزش چگونگی شل کردن عضلات لگن و کنترل نحوه ی پاسخ بدن به علائم به کاهش درد کمک کند.

بی حسی موضعی: داروهایی مانند پماد لیدوکائین می توانند به تسکین موقت علائم کمک کنند. پزشک شما ممکن است استفاده از لیدوکائین را به منظور کاهش درد 30 دقیقه قبل از مقاربت جنسی تجویز کند. استفاده از پماد لیدوکائین می تواند باعث ایجاد بی حسی موقت در شریک جنسی بعد از رابطه شود.

قطع سیگنال های عصبی: زنانی که درد طولانی مدت دارند که به سایر درمان ها پاسخ نمی دهد، ممکن است در مورد آن ها تزریق های قطع اعصاب ناحیه ای مفید باشد.

درمان دیافراگم لگنی: بسیاری از زنان مبتلا به این بیماری دارای تنش و فشار در عضلات دیافراگم لگنی هستند که از رحم، مثانه و روده محافظت می کند. تمرینات شل کردن این عضلات می تواند به تسکین درد ولوودینیا کمک کند.

عمل جراحی: در موارد ولوودینیا موضعی یا وستیبولودینیا، جراحی برداشتن پوست و بافت آسیب دیده (وستیبولکتومی) درد را در برخی از زنان تسکین می دهد.

درمان های خانگی ولوودینیا

نکات زیر ممکن است در کنترل علائم به شما کمک کند:

کمپرس های سرد یا بسته های ژل را امتحان کنید: آن ها را مستقیماً روی اندام تناسلی خارجی قرار دهید تا درد و خارش را تسکین دهند.

استفاده از سیتز بث: دو تا سه بار در روز به مدت پنج تا ده دقیقه در آب ولرم (نه داغ) یا سرد حاوی نمک اپسوم یا جو دوسر کلوئیدی بنشینید.

از جوراب شلواری تنگ و لباس زیر نایلونی استفاده نکنید: لباس های تنگ، جریان هوا را به ناحیه تناسلی محدود می کنند که اغلب با افزایش دما و رطوبت باعث التهاب می شود. برای افزایش تهویه هوا و خشکی، لباس زیر سفید و نخی بپوشید. سعی کنید شب ها بدون لباس زیر بخوابید.

از وان ها و دوش های آب داغ خودداری کنید: ماندن در آب داغ می تواند باعث ناراحتی و خارش شود.

از پدها یا تامپون های دارای دئودورانت استفاده نکنید: دئودورانت می تواند تحریک کننده باشد. اگر پدها باعث تحریک شدند از پدهای 100 درصد پنبه ای استفاده کنید.

از فعالیت هایی که بر اندام جنسی شما فشار می آورند، خودداری کنید: مانند دوچرخه سواری یا اسب سواری.

به آرامی شستشو دهید: شستشوی بیش از حد ناحیه آسیب دیده باعث تحریک می شود. از آب تمیز استفاده کنید و به آرامی با دست ناحیه را بشویید و خشک کنید. پس از استحمام، از نرم کننده بدون مواد نگهدارنده، مانند ژله نفتی ساده (وازلین)، برای ایجاد یک سد محافظ استفاده کنید.

از روان کننده ها استفاده کنید: اگر در رابطه جنسی هستید، قبل از نزدیکی از ژل لوبریکانت استفاده کنید. از محصولاتی که حاوی الکل، طعم دهنده یا دارای عوامل گرم یا خنک کننده هستند، استفاده نکنید.

سکس درمانی یا زوج درمانی ممکن است به شما و شریک شما کمک کند تا از عهده صدمات ناشی از این بیماری به روابط خود برآیید.

 چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگرچه زنان اغلب مشکل ولوودینیا را با پزشکان خود در میان نمی گذارند، اما این بیماری بسیار شایع است.

اگر در اندام تناسلی درد دارید، در مورد آن با پزشک خود مشورت کنید یا به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. رد کردن احتمالات مشکلات قابل درمان در اندام جنسی برای مثال عفونت های مخمر یا باکتریایی، تبخال تناسلی، بیماری های پوستی مستعد سرطان، سندرم دستگاه تناسلی-ادراری یائسگی و بیماری هایی مانند دیابت توسط پزشک شما اهمیت دارد.

همچنین استفاده نکردن از درمان های مکرر بدون نسخه برای عفونت های مخمر، بدون مراجعه به پزشک اهمیت دارد. هنگامی که پزشک علائم شما را ارزیابی کرد، می تواند روش های درمانی یا راه حل هایی برای کنترل درد به شما پیشنهاد دهد.

احتمالاً در ابتدا پزشک خانواده شما را ویزیت می کند. در بعضی موارد شما به پزشک متخصص در دستگاه تناسلی زنان (متخصص زنان و زایمان) ارجاع داده می شوید.

لیستی تهیه کنید از:

علائم و زمان شروع آن ها، از جمله تمام مواردی که ممکن است بی ارتباط به دلیل حضور شما در این ملاقات به نظر برسد.

سابقه پزشکی، از جمله شرایط دیگری که به دلیل آن ها تحت درمان هستید.

تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید به همراه دوز آن ها.

سؤالاتی که باید از پزشک بپرسید

سؤالاتی که باید در مورد ولوودینیا از پزشک خود بپرسید:

چه چیزی باعث ایجاد علائم در من شده است؟

چه آزمایش هایی را تجویز می کنید؟

کدام روش های درمانی در بهبود علائم من بیشتر محتمل هستند؟

آیا این شرایط دائمی یا موقتی است؟

چه مدت زمانی طول می کشد تا این ناراحتی بهبود یابد؟

شرایط پزشکی دیگری هم دارم. چگونه می توانم همه را با هم مدیریت کنم؟

آیا بروشور یا مطالب چاپی دیگری دارید که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در پرسیدن سوال های دیگر تردید نکنید.

سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد

درد شما چقدر شدید است و چه مدت طول می کشد؟

چگونه درد خود را توصیف می کنید- شدید یا مبهم، مداوم یا متناوب؟

آیا معمولاً درد شما در اثر یک اتفاق خاص مانند نزدیکی یا ورزش شروع می شود؟

آیا در حین ادرار کردن یا اجابت مزاج احساس درد می کنید؟

آیا دوره ی قاعدگی تأثیری بر درد شما می گذارد؟

آیا هیچ چیزی درد شما بهتر یا بدتر می کند؟

آیا جراحی لگن داشته اید؟

آیا تا به حال باردار بوده اید یا در حال حاضر ممکن است باردار باشید؟

آیا به دلیل عفونت های دستگاه ادراری یا واژن تحت درمان بوده اید؟