کورک به برجستگی دردناک و پر از چرکی گفته می شود که در اثر عفونی شدن و التهاب یک یا چند فولیکول مو به وسیله باکتری ها، در زیر پوست به وجود می آید. اگر چند کورک که در کنار هم قرار دارند به یکدیگر متصل شوند و یک منطقه عفونی در زیر پوست ایجاد کنند، کفگیرک به وجود می آید.
کورک ها (فرانکل ها) معمولاً در قالب برجستگی های قرمز و حساس ظاهر می شوند. این برجستگی ها به سرعت پر از چرک شده و بزرگتر و دردناکتر می شوند و سرانجام می ترکند و چرک آنها به بیرون می ریزد. قسمت هایی از بدن که به طور معمول تحت تاثیر قرار می گیرند عبارتند از: صورت، پشت گردن، زیربغل، ران ها و باسن.
معمولاً می توان این بیماری را در خانه درمان کرد. اما نباید آن را تحریک کنید یا فشار دهید چون ممکن است این کار باعث گسترش عفونت شود.
کورک ها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند ولی بیشتر بر روی صورت، پشت گردن، زیربغل، ران ها و باسن (نواحی دارای مویی که تعریق یا سایش بیشتری دارند) به وجود می آیند. علائم و نشانه های این بیماری معمولاً شامل موارد زیر است:
کفگیرک ها
کفگیرک توده ای از کورک هاست که یک ناحیه مرتبط عفونی تشکیل می دهد. کفگیرک اغلب در پشت گردن، شانه و ران تشکیل می شود. کفگیرک در مقایسه با کورک عفونتی شدید تر و عمیق تر ایجاد می کند و احتمال اینکه جای زخم ایجاد کند بیشتر است. افرادی که کفگیرک دارند معمولاً احساس ناخوشی دارند و ممکن است دچار تب و لرز شوند.
عامل بسیاری از کورک ها، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می باشد. این باکتری معمولاً روی پوست و داخل بینی وجود دارد. وقتی که چرک زیر پوست جمع می شود، یک برجستگی ایجاد می گردد. گاهی کورک ها در مناطقی از پوست که جراحت کوچکی دارد یا بوسیله حشرات گزیده شده (که به باکتری اجازه ورود می دهد)، گسترش می یابد.
گرچه همه افراد از جمله افراد سالم مستعد ابتلا به این مشکل یا کفگیرک ها هستند، اما عوامل زیر خطر ابتلا را افزایش می دهند:
به ندرت، باکتری های ناشی از کورک یا کفگیرک می توانند وارد جریان خون شده و به دیگر نواحی بدن منتقل شوند. این عفونت منتشر شده سپسیس یا عفونت خونی نام دارد که می تواند منجر به عفونت های عمیق در نواحی مختلف بدن مانند قلب (اندوکاردیت) و استخوان (استئومایلیت) شود.
همیشه پیشگیری از بروز کورک و کفگیرک امکان پذیر نیست، به خصوص اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید. اما اقدامات زیر ممکن است در جلوگیری از عفونت های استاف به شما کمک کند:
به احتمال زیاد پزشک با یک نگاه ساده، کورک یا کفگیرک را تشخیص می دهد. پزشک ممکن است یک نمونه از چرک فرد را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. این کار در مواردی که عفونت عود کننده است یا به درمان موجود پاسخ نمی دهد، کمک کننده خواهد بود.
بسیاری از انواع باکتری های ایجادکننده کورک به انواع خاصی از آنتی بیوتیک ها مقاوم شده اند. بنابراین آزمون های تشخیصی برای تعیین آنتی بیوتیک مناسب با وضعیت موجود می تواند کارآمد باشد.
فرد معمولاً می تواند کورک های کوچک را در خانه با استفاده از کمپرس های گرم برای تسکین درد و خروج طبیعی چرک، درمان کند.
برای کورک ها و کفگیرک های بزرگ تر، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برای جوش های کوچک، این اقدامات ممکن است باعث بهبود سریعتر عفونت شود و از شیوع آن جلوگیری کند:
کمپرس های گرم. یک پارچه یا کمپرس گرم را چندین بار در روز و هر بار حدود 10 دقیقه روی ناحیه مبتلا قرار دهید. این کار به ترکیدن کورک و تخلیه سریعتر چرک کمک می کند.
هرگز کورک را فشار ندهید و یا آن را نترکانید. این کار می تواند عفونت را گسترش دهد.
از آلودگی جلوگیری کنید. پس از درمان این بیماری دست هایتان را به خوبی بشویید. همچنین، لباس ها، حوله ها یا کمپرس هایی که با محل آلوده تماس داشته اند را بشویید؛ به خصوص اگر عفونت های عود کننده دارید.
معمولا خودتان می توانید از یک کورک کوچک مراقبت کنید. اما اگر همزمان چندین کورک داشتید یا اگر دچار وضعیت های زیر شد، به پزشک مراجعه کنید:
روی صورتتان ایجاد شود یا بر دیدتان تاثیر بگذارد
به سرعت وخیم تر شود یا بسیار دردناک باشد
باعث ایجاد تب شود
با وجود خود مراقبتی بزرگتر شود
پس از دو هفته بهبود نیابد
عود کند
احتمالاً در ابتدا با پزشک خانواده یا ارائه دهنده مراقبت های اولیه ملاقات خواهید کرد، که او ممکن است شما را به یک متخصص بیماری های پوستی (متخصص پوست) یا بیماری های عفونی ارجاع دهد.
کارهایی که می توانید انجام دهید
تمام علائم و نشانه های خود و زمان وقوع آنها را ذکر کنید. اینکه چه مدت برجستگی ها باقی مانده اند یا اگر مجددا عود کرده اند را ثبت کنید. لیستی از تمام داروها از جمله ویتامین ها، گیاهان دارویی و داروهای بدون نسخه ای که مصرف می کنید را تهیه کنید. همچنین بهتر است بطری های اصلی را همراه خود داشته باشید و لیستی از دوزها و دستورالعمل ها تهیه کنید.
برخی از سوالات اساسی که باید در مورد کورک و کفگیرک ها از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
احتمالاً پزشک شما از شما سوالاتی بپرسد از قبیل: