اگزمای آتوپیک (درمان درماتیک آتوپیک)

قارچ پوست سر

اگزمای آتوپیک (درمان درماتیک آتوپیک)

اگزمای آتوپیک باعث خارش، خشکی، ترک خوردگی و درد نواحی پوست می شود. معمولاً دوره‌هایی وجود دارد که علائم بهبود می‌یابند و به دنبال آن دوره‌هایی که بدتر می‌شوند (شعله‌ور شدن) هستند. شعله ور شدن ممکن است ۲ یا ۳ بار در ماه رخ دهد. اگزمای آتوپیک می تواند در سراسر بدن رخ دهد، اما بیشتر در دست ها (به ویژه انگشتان)، قسمت داخلی آرنج یا پشت زانو و صورت و پوست سر در کودکان شایع است.

علائم اگزمای آتوپیک

اگزمای آتوپیک باعث خارش، خشکی، ترک خوردگی و درد پوست می شود. برخی از افراد فقط تکه های کوچکی از پوست خشک دارند، اما برخی دیگر ممکن است پوست ملتهب گسترده ای را در سراسر بدن تجربه کنند. پوست ملتهب می‌تواند در پوست‌های روشن‌تر قرمز و در پوست‌های تیره‌تر قهوه‌ای تیره، بنفش یا خاکستری شود. در پوست های تیره تر نیز مشاهده این موضوع می تواند دشوارتر باشد.

اگرچه اگزمای آتوپیک می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اما اغلب دست ها، داخل آرنج، پشت زانو و صورت و پوست سر را در کودکان درگیر می کند. افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک معمولاً دوره هایی دارند که علائم کمتر قابل توجه است و همچنین دوره هایی که علائم شدیدتر می شوند (شعله ور شدن).

اگزمای آتوپیک به چه علت ایجاد خواهد شد؟

اگزمای آتوپیک احتمالاً در اثر ترکیبی از عوامل ایجاد می شود. افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک اغلب پوست بسیار خشکی دارند زیرا پوست آنها قادر به حفظ رطوبت زیادی نیست. این خشکی ممکن است باعث شود پوست به محرک های خاصی واکنش نشان دهد و باعث خارش و درد شود. ممکن است به دلیل ژن هایی که از والدین خود به ارث برده اید، با احتمال ابتلا به اگزمای آتوپیک به دنیا بیایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که ۱ یا هر دو والدینشان مبتلا به اگزمای آتوپیک هستند یا خواهر و برادرهای دیگری به اگزما مبتلا هستند، احتمال بیشتری دارد که خودشان به آن مبتلا شوند. اگزمای آتوپیک عفونی نیست، بنابراین نمی تواند از طریق تماس نزدیک منتقل شود.

 چه مواردی وجود دارد که ممکن است علائم اگزما را تحریک کند؟

این موارد می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. محرک های رایج عبارتند از:

مواد محرک: مانند صابون ها و مواد شوینده، از جمله شامپو، مایع شوینده و حمام حبابی
عوامل محیطی یا آلرژن ها: مانند هوای سرد و خشک، رطوبت، و چیزهای خاص تر مانند کنه های گرد و غبار خانه، خز حیوانات خانگی، گرده ها و کپک ها
آلرژی های غذایی: مانند حساسیت به شیر گاو، تخم مرغ، بادام زمینی، سویا یا گندم
مواد خاصی که در کنار پوست پوشیده می شوند: مانند پشم و پارچه های مصنوعی
تغییرات هورمونی: زنان ممکن است در روزهای قبل از قاعدگی یا در دوران بارداری علائم خود را بدتر کنند
عفونت های پوستی
برخی از افراد همچنین گزارش می‌دهند که علائمشان زمانی بدتر می‌شود که هوا خشک یا گرد و غبار است، یا زمانی که استرس دارند، عرق می‌کنند، یا خیلی گرم یا خیلی سرد هستند.

درمان اگزمای آتوپیک

درمان اگزمای آتوپیک می تواند به کاهش علائم کمک کند. هیچ درمانی وجود ندارد، اما بسیاری از کودکان متوجه می شوند که علائم آنها به طور طبیعی با افزایش سن بهبود می یابد. درمان های اصلی اگزمای آتوپیک عبارتند از:

• نرم کننده ها (مرطوب کننده ها)  هر روز برای جلوگیری از خشک شدن پوست استفاده می شود
• کورتیکواستروئیدهای موضعی کرم ها و پمادهایی که برای کاهش تورم و قرمزی در هنگام شعله ور شدن استفاده می شوند.

درمان های دیگر عبارتند از:

• پیمکرولیموس یا تاکرولیموس موضعی برای اگزما در نقاط حساسی که به درمان ساده‌تر پاسخ نمی‌دهند.
• آنتی هیستامین برای خارش شدید
• بانداژ یا لباس مخصوص بدن که به بدن اجازه می دهد تا زیر آن بهبود یابد
• درمان های قوی تر ارائه شده توسط متخصص پوست (متخصص پوست)

درمان هایی که خودمان برای کاهش علائم و جلوگیری از مشکلات بیشتر میتوانیم انجاک دهیم

سعی کنید آسیب ناشی از خراش را کاهش دهید، اگزما اغلب خارش دار است و خاراندن نواحی آسیب دیده پوست می تواند بسیار وسوسه انگیز باشد. اما خاراندن معمولاً به پوست آسیب می رساند که خود می تواند باعث بروز اگزمای بیشتری شود. پوست در نتیجه خراش های مزمن در نهایت به نواحی چرمی تبدیل می شود. خراش عمیق همچنین باعث خونریزی می شود و خطر عفونت یا زخم شدن پوست شما را افزایش می دهد. سعی کنید تا حد امکان خراش را کاهش دهید. به جای آن می توانید به آرامی پوست خود را با انگشتان خود مالش دهید.

اگر کودک شما اگزمای آتوپیک دارد، دستکش های ضد خراش ممکن است مانع از خاراندن پوست او شوند. ناخن های خود را کوتاه و تمیز نگه دارید تا آسیب به پوست در اثر خاراندن ناخواسته به حداقل برسد. پوست خود را با لباس های سبک بپوشانید تا آسیب ناشی از خاراندن معمولی کاهش یابد. از محرک ها اجتناب کنید، هنگامی که محرک های خود را شناختید، می توانید سعی کنید از آنها اجتناب کنید.

مثلا:

• اگر پارچه‌های خاصی پوست شما را تحریک می‌کنند، از پوشیدن آن‌ها خودداری کنید و به لباس‌های نرم و ریزبافت یا مواد طبیعی مانند پنبه بچسبید.
• اگر گرما اگزما شما را تشدید می کند، اتاق های خانه را خنک نگه دارید، به خصوص اتاق خواب
• از استفاده از صابون ها یا مواد شوینده ای که ممکن است روی پوست شما تأثیر بگذارد خودداری کنید  به جای آن از جایگزین های صابون استفاده کنید
• اگرچه برخی از افراد مبتلا به اگزما به کنه های گرد و غبار خانگی آلرژی دارند، اما تلاش برای از بین بردن آنها از خانه توصیه نمی شود زیرا ممکن است دشوار باشد و شواهد روشنی مبنی بر کمک کننده وجود ندارد.

تغییرات رژیم غذایی  که علائم اگزما را تحریک میکنند

• برخی غذاها مانند تخم مرغ و شیر گاو می توانند علائم اگزما را تحریک کنند. اما نباید بدون صحبت با پزشک عمومی تغییرات قابل توجهی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید.
• ممکن است حذف این غذاها از رژیم غذایی شما مفید نباشد، به خصوص در کودکان خردسال که به کلسیم، کالری و پروتئین این غذاها نیاز دارند.
• اگر پزشک عمومی مشکوک به آلرژی غذایی باشد، ممکن است به یک متخصص تغذیه (متخصص رژیم غذایی و تغذیه) ارجاع داده شوید.
• آنها می توانند به یافتن راهی برای جلوگیری از غذایی که به آن حساسیت دارید کمک کنند و در عین حال اطمینان حاصل کنند که هنوز هم تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می کنید.
• از طرف دیگر، ممکن است به یک متخصص بیمارستان مانند ایمونولوژیست، متخصص پوست یا متخصص اطفال ارجاع داده شوید.
• اگر به کودک مبتلا به اگزمای آتوپیک شیر می‌دهید، قبل از ایجاد هر گونه تغییر در رژیم غذایی معمول خود، توصیه‌های پزشکی را دریافت کنید.

نرم کننده ها برای درمان

نرم‌کننده‌ها درمان‌های مرطوب‌کننده‌ای هستند که مستقیماً روی پوست اعمال می‌شوند تا از دست دادن آب را کاهش دهند و آن را با یک لایه محافظ پوشش دهند. آنها اغلب برای کمک به مدیریت شرایط پوستی خشک یا پوسته پوسته مانند اگزمای آتوپیک استفاده می شوند. علاوه بر اینکه باعث می‌شوند پوست کمتر احساس خشکی کند، ممکن است نقش ضدالتهابی خفیفی نیز داشته باشد و می‌تواند به کاهش تعداد شعله‌ورهای شما کمک کند. اگر اگزما خفیف دارید، برای مشاوره در مورد نرم کننده ها با یک داروساز صحبت کنید. اگر اگزما متوسط ​​یا شدید دارید، با پزشک عمومی صحبت کنید.

همچنین ممکن است به شما توصیه شود از ترکیبی از نرم کننده ها استفاده کنید، مانند:

• پمادی برای پوست های خیلی خشک
• یک کرم یا لوسیون برای پوست کمتر خشک
• یک نرم کننده برای استفاده به جای صابون
• نرم کننده ای برای استفاده روی صورت و دست ها و نرم کننده ای متفاوت برای استفاده در بدن
  تفاوت لوسیون ها، کرم ها و پمادها در مقدار روغن آنهاست. پمادها حاوی بیشترین روغن هستند، بنابراین می توانند کاملاً چرب باشند، اما در حفظ رطوبت پوست موثرترین هستند. لوسیون ها حاوی کمترین مقدار روغن هستند، بنابراین چرب نیستند، اما می توانند کمتر موثر باشند. کرم ها جایی در این بین هستند.

اگر مدتی است که از نرم کننده خاصی استفاده کرده اید، ممکن است در نهایت اثر آن کمتر شود یا پوست شما را تحریک کند. بهترین نرم کننده، نرم کننده ای است که هر روز از آن استفاده کنید، احساس خوشحالی می کنید.

برای استفاده از نرم کننده:

مقدار زیادی استفاده کنید، آن را مالش ندهید در همان جهتی که مو رشد می کند، آن را در پوست صاف کنید. بعد از حمام یا دوش گرفتن، به آرامی پوست را خشک کنید و در حالی که پوست هنوز مرطوب است از نرم کننده استفاده کنید تا رطوبت در آن حفظ شود.
اگر می توانید حداقل دو بار در روز از نرم کننده استفاده کنید یا اگر پوست خیلی خشکی دارید بیشتر اوقات. در هنگام شعله ور شدن پوست، مقادیر زیادی نرم کننده را به دفعات استفاده کنید، اما به یاد داشته باشید که پوست ملتهب را با کورتیکواستروئید موضعی درمان کنید، زیرا نرم کننده های استفاده شده به تنهایی برای کنترل آن کافی نیستند.

کورتیکواستروئیدهای موضعی

اگر پوست شما زخم و ملتهب است، پزشک عمومی ممکن است یک کورتیکواستروئید موضعی (که مستقیماً روی پوست شما اعمال می شود) تجویز کند که می تواند التهاب را در عرض چند روز کاهش دهد. بسته به شدت اگزمای آتوپیک و نواحی پوست آسیب دیده، کورتیکواستروئیدهای موضعی را می توان در مقادیر مختلف تجویز کرد.

آن ها می تونند … باشند:

1. بسیار خفیف (مانند هیدروکورتیزون)
2. متوسط ​​(مانند بتامتازون والرات و کلوبتازون بوتیرات)
3. قوی (مانند دوز بالاتر بتامتازون والرات و بتامتازون دی پروپریونات)
4. بسیار قوی (مانند کلوبتازول پروپریونات و دی فلوکورتولون والترات)
   اگر نیاز به استفاده مکرر از کورتیکواستروئیدها دارید، به طور مرتب به یک پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند بررسی کند که درمان به طور موثر کار می کند و شما از مقدار مناسب استفاده می کنید.

نحوه استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی
از اعمال درمان در مناطق آسیب دیده برای کنترل اگزما نترسید. به جز در مواردی که پزشک دستور دیگری داده باشد، دستورالعمل های مندرج در بروشور اطلاعات بیمار که همراه با داروی شما ارائه می شود را دنبال کنید، اکثر مردم فقط باید یک بار در روز از آن استفاده کنند زیرا هیچ مدرکی وجود ندارد که استفاده بیشتر از آن فایده ای داشته باشد.

هنگام استفاده از کورتیکواستروئید موضعی:

ابتدا نرم کننده خود را بمالید و در حالت ایده آل حدود ۳۰ دقیقه صبر کنید تا نرم کننده به پوست شما خیس شود، یا کورتیکواستروئید را در زمان متفاوتی از روز (مانند شب) استفاده کنید.
مقدار توصیه شده از کورتیکواستروئید موضعی را در ناحیه آسیب دیده بمالید
استفاده از آن را تا ۴۸ ساعت پس از رفع شعله ور ادامه دهید تا التهاب زیر سطح پوست درمان شود.
گاهی اوقات، پزشک شما ممکن است استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی را به دفعات کمتر، اما در مدت زمان طولانی‌تر پیشنهاد دهد. این برای کمک به جلوگیری از شعله ور شدن طراحی شده است. این گاهی اوقات درمان آخر هفته نامیده می شود، جایی که فردی که قبلاً کنترل اگزمای خود را به دست آورده است از کورتیکواستروئید موضعی هر آخر هفته در محل های مشکل استفاده می کند تا از فعال شدن مجدد آنها جلوگیری کند.

اثرات جانبی
کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است هنگام استفاده از آنها احساس گزگز خفیفی برای کمتر از یک دقیقه ایجاد کنند.

در موارد نادر، آنها همچنین ممکن است باعث موارد زیر شوند:

1. نازک شدن پوست: به خصوص اگر استروئیدهای قوی در مکان های نامناسب مانند صورت برای مدت طولانی (مثلاً چند هفته) استفاده شوند.
2. تغییر در رنگ پوست: معمولاً روشن شدن پوست پس از چندین ماه استفاده از استروئیدهای بسیار قوی، اما بیشتر روشن شدن بعد از اگزما “ردپای” التهاب قدیمی است و ارتباطی با درمان ندارد.
3. آکنه (لکه‌ها):  به‌ویژه زمانی که روی صورت در نوجوانان استفاده می‌شود
   افزایش رشد مو

آنتی هیستامین ها برای تسکین خارش مرتبط با اگزمای آتوپیک

آنتی هیستامین ها نوعی دارویی هستند که اثر ماده ای به نام هیستامین را در خون مسدود می کنند. آنها می توانند به تسکین خارش مرتبط با اگزمای آتوپیک کمک کنند. آنها می توانند آرام بخش باشند که باعث خواب آلودگی می شوند یا غیر آرام بخش. اگر خارش شدید دارید، ممکن است پزشک عمومی استفاده از آنتی هیستامین های غیر آرام بخش را پیشنهاد کند. اگر خارش در حین تشدید علائم خواب شما را تحت تاثیر قرار دهد، پزشک ممکن است مصرف یک آنتی هیستامین آرام بخش را پیشنهاد کند. آنتی هیستامین های آرام بخش می تواند باعث خواب آلودگی در روز بعد شود، بنابراین ممکن است مفید باشد که به مدرسه کودک خود اطلاع دهید که ممکن است به اندازه عادی هوشیار نباشد.

بانداژ و بسته بندی مرطوب برای اگزمای آتوپیک

در برخی موارد، پزشک عمومی ممکن است باندهای دارویی، لباس یا پوشش‌های مرطوب را برای پوشیدن روی مناطقی از پوست که تحت تأثیر اگزما قرار گرفته است، تجویز کند. اینها را می‌توان روی نرم‌کننده‌ها یا همراه با کورتیکواستروئیدهای موضعی برای جلوگیری از خراشیدگی، اجازه دادن به پوست زیرین و جلوگیری از خشک شدن پوست استفاده کرد.

قرص کورتیکواستروئید

امروزه به ندرت از قرص های کورتیکواستروئید برای درمان اگزمای آتوپیک استفاده می شود، اما گاهی اوقات ممکن است برای دوره های کوتاه ۵ تا ۷ روزه تجویز شوند تا به کنترل شعله ورهای شدید کمک کنند. به دلیل خطر عوارض جانبی بالقوه جدی، معمولاً از دوره های طولانی تر درمان اجتناب می شود. اگر پزشک عمومی فکر کند که ممکن است وضعیت شما آنقدر شدید باشد که از درمان مکرر یا طولانی مدت با قرص های کورتیکواستروئید بهره مند شود، احتمالاً شما را به یک متخصص ارجاع می دهد.

چه زمانی به  پزشک متخصص مراجعه شود؟

در برخی موارد، پزشک عمومی ممکن است شما را به یک متخصص در درمان بیماری های پوستی (متخصص پوست) ارجاع دهد. ممکن است ارجاع شوید اگر:

1. پزشک عمومی مطمئن نیست که چه نوع اگزما دارید
2. درمان طبیعی کنترل اگزما شما نیست
3. اگزمای شما بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد
4. معلوم نیست چه چیزی باعث آن شده است
   یک متخصص پوست ممکن است بتواند موارد زیر را بررسی کند:

تست آلرژی

• بررسی کامل درمان موجود خود برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی از چیزهای مناسب در زمان مناسب استفاده می کنید
• مهارکننده های موضعی کلسینئورین: کرم ها و پمادهایی که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند، مانند پیمکرولیموس و تاکرولیموس
• کورتیکواستروئیدهای موضعی بسیار قوی
• بانداژ یا بسته بندی مرطوب
• فتوتراپی: اشعه ماوراء بنفش (UV) که التهاب را کاهش می دهد
• قرص های سرکوب کننده سیستم ایمنی: برای سرکوب سیستم ایمنی بدن مانند آزاتیوپرین، سیکلوسپورین و متوترکسات
• آلیترتینوئین: دارویی برای درمان اگزمای شدید مبتلا به دست در بزرگسالان
  دوپیلوماب: دارویی برای بزرگسالان مبتلا به اگزمای متوسط ​​تا شدید که ممکن است زمانی که سایر درمان‌ها جواب نداده‌اند امتحان شود.
• باریسیتینیب: اگر دوپیلوماب کار نمی کند یا عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند، ممکن است یک داروی جایگزین برای دوپیلوماب به نام بارسیتینیب توصیه شود.

درمان های مکمل

برخی از افراد ممکن است درمان های مکمل مانند داروهای گیاهی را برای درمان اگزما مفید بدانند، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد این درمان ها موثر هستند. اگر به فکر استفاده از یک درمان مکمل هستید، ابتدا با پزشک عمومی صحبت کنید تا مطمئن شوید که درمان برای شما بی خطر است. مطمئن شوید که به استفاده از سایر درمان‌های تجویز شده توسط پزشک عمومی ادامه می‌دهید.

اگزمای آتوپیک (درماتیت آتوپیک) شایع ترین شکل اگزما است، وضعیتی که باعث خارش، خشکی و ترک خوردن پوست می شود. اگزمای آتوپیک در کودکان شایع تر است و اغلب قبل از اولین تولد آنها ایجاد می شود. اما ممکن است برای اولین بار در بزرگسالان نیز ایجاد شود. معمولاً یک وضعیت طولانی مدت (مزمن) است، اگرچه می تواند در برخی از کودکان با افزایش سن به طور قابل توجهی بهبود یابد یا حتی کاملاً برطرف شود.

چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید

در صورت داشتن علائم اگزمای آتوپیک به پزشک عمومی مراجعه کنید. آنها معمولاً می توانند اگزمای آتوپیک را با نگاه کردن به پوست شما و پرسیدن سؤالاتی از قبیل:

1. آیا بثورات خارش دار هستند و در کجا ظاهر می شوند
2. زمانی که علائم برای اولین بار شروع شد
3. آیا در طول زمان می آید و می رود
4. آیا سابقه اگزمای آتوپیک در خانواده شما وجود دارد
5. چه شرایط دیگری مانند آلرژی یا آسم داشته باشید
6. آیا چیزی در رژیم غذایی یا سبک زندگی شما ممکن است به علائم شما کمک کند
   به طور معمول، برای تشخیص اگزمای آتوپیک، باید در ۱۲ ماه گذشته یک بیماری خارش پوستی و ۳ یا بیشتر از موارد زیر داشته باشید:
7. پوست قرمز قابل مشاهده تحریک شده در چین و چروک های پوست شما، مانند داخل آرنج یا پشت زانو (یا روی گونه ها، خارج از آرنج یا جلوی زانوها در کودکان ۱۸ ماهه یا کمتر) در زمان معاینه توسط یک متخص،سابقه تحریک پوست در همان نواحی ذکر شده در بالا
8. خشکی پوست در ۱۲ ماه گذشته

علل اگزمای آتوپیک چیست

• علت دقیق اگزمای آتوپیک ناشناخته است، اما واضح است که به یک چیز مربوط نمی شود.
• اگزمای آتوپیک اغلب در افرادی که آلرژی دارند رخ می دهد . “آتوپیک” به معنای حساسیت به آلرژن ها است.
• این بیماری می تواند در خانواده ها ایجاد شود و اغلب در کنار سایر بیماری ها مانند آسم و تب یونجه ایجاد می شود.
• علائم اگزمای آتوپیک اغلب محرک های خاصی مانند صابون، مواد شوینده، استرس و آب و هوا دارند.
• گاهی اوقات آلرژی غذایی می تواند نقش داشته باشد، به خصوص در کودکان خردسال مبتلا به اگزمای شدید.

درمان اگزمای آتوپیک
درمان اگزمای آتوپیک می تواند به کاهش علائم کمک کند و بسیاری از موارد با گذشت زمان بهبود می یابند. اما در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد و اگزمای شدید اغلب تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره دارد که ممکن است از نظر جسمی و روحی مقابله با آن دشوار باشد. همچنین خطر ابتلا به عفونت های پوستی افزایش می یابد. بسیاری از درمان های مختلف را می توان برای کنترل علائم و مدیریت اگزما استفاده کرد، از جمله:

• تکنیک های مراقبت از خود، مانند کاهش خراش و اجتناب از محرک ها
• نرم کننده ها (درمان های مرطوب کننده)، به طور روزانه برای پوست های خشک استفاده می شود
• کورتیکواستروئیدهای موضعی، برای کاهش تورم، قرمزی و خارش در هنگام شعله ور شدن استفاده می شود.

انواع دیگر اگزما

اگزما نام گروهی از بیماری های پوستی است که باعث خشکی و تحریک پوست می شود.

انواع دیگر اگزما عبارتند از:

اگزمای دیسکوئید: نوعی اگزما که به صورت تکه های دایره ای یا بیضی روی پوست ایجاد می شود.
درماتیت تماسی: نوعی اگزما که در تماس بدن با یک ماده خاص رخ می دهد
اگزمای واریسی: نوعی اگزما که اغلب قسمت های تحتانی ساق پا را درگیر می کند و ناشی از مشکلات جریان خون از طریق سیاهرگ های پا است.
اگزمای سبورئیک: نوعی اگزما که در آن لکه های قرمز و پوسته پوسته در طرفین بینی، ابروها، گوش ها و پوست سر ایجاد می شود.
اگزمای دیسیدروتیک (پمفولیکس): نوعی اگزما که باعث ایجاد تاول های ریز در کف دست می شود.

عفونت های پوستی باکتریایی

از آنجایی که اگزمای آتوپیک می تواند باعث ترک خوردن و شکستگی پوست شما شود، خطر آلوده شدن پوست به باکتری وجود دارد. اگر اگزمای خود را خراش دهید یا از درمان های خود به درستی استفاده نکنید، این خطر بیشتر است. علائم عفونت باکتریایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشح مایع از پوست
• یک پوسته زرد روی سطح پوست
• لکه های کوچک زرد مایل به سفید که در اگزما ظاهر می شوند
• پوست متورم و دردناک می شود
• احساس گرما و لرز و به طور کلی احساس ناخوشی
  علائم طبیعی شما نیز ممکن است به سرعت بدتر شوند و اگزمای شما ممکن است به درمان های معمول شما پاسخ ندهد.

اگر فکر می کنید پوست شما یا فرزندتان ممکن است عفونی شده باشد، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. آنها معمولاً برای درمان عفونت آنتی بیوتیک تجویز می کنند و همچنین اطمینان حاصل می کنند که التهاب پوستی که منجر به عفونت شده است به خوبی کنترل شود. اگر این موارد کمکی نکرد یا علائم شما بدتر شد، با پزشک عمومی صحبت کنید.

عفونت های ویروسی پوست

همچنین ممکن است اگزما با ویروس هرپس سیمپلکس که به طور معمول باعث تبخال می شود، آلوده شود . این می تواند به یک بیماری جدی به نام اگزما هرپتیکوم تبدیل شود.علائم اگزما هرپتیکوم عبارتند از:

• نواحی اگزمای دردناک که به سرعت بدتر می شوند
• گروه‌هایی از تاول‌های پر از مایع که باز می‌شوند و زخم‌های کوچک و کم عمقی روی پوست ایجاد می‌کنند
• احساس گرما و لرز و به طور کلی احساس ناخوشی در برخی موارد

اثرات روانی اگزمای آتوپیک

اگزمای آتوپیک علاوه بر اینکه از نظر جسمی روی شما تأثیر می گذارد، ممکن است از نظر روانی نیز بر شما تأثیر بگذارد. کودکان پیش دبستانی مبتلا به اگزمای آتوپیک ممکن است نسبت به کودکانی که این عارضه را ندارند بیشتر در معرض مشکلات رفتاری مانند بیش فعالی باشند. آنها همچنین بیشتر به والدین خود وابسته هستند. کودک شما ممکن است ساکت و گوشه گیر شود. وضعیت را برای معلم فرزندتان توضیح دهید و او را تشویق کنید تا به شما بگوید که چه احساسی دارد.

مشکلات خواب

مشکلات مربوط به خواب در میان افراد مبتلا به اگزما رایج است. کمبود خواب ممکن است بر خلق و خو و رفتار تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است تمرکز در مدرسه یا محل کار را دشوارتر کند.

اعتماد به نفس

اگزمای آتوپیک می تواند بر اعتماد به نفس بزرگسالان و کودکان تأثیر بگذارد. کودکان ممکن است به خصوص برای مقابله با وضعیت خود مشکل داشته باشند، که ممکن است منجر به تصور ضعیف آنها از خود شود. اگر کودک شما به شدت کمبود اعتماد به نفس داشته باشد، ممکن است بر توانایی او در توسعه مهارت های اجتماعی تأثیر بگذارد. حمایت و تشویق به تقویت اعتماد به نفس فرزند شما کمک می کند و به او نگرش مثبت تری نسبت به ظاهر خود می دهد.