تعریف

به انباشتگی کلسیم در بافت های سینه، کلسیمی شدن سینه می گویند. این اختلال به شکل دانه ها و نقطه های سفید رنگ در یک ماموگرام ظاهر شده و معمولا آنقدر کوچک هستند که نمی توانید آنها را احساس کنید.

مشاهده کلسیمی شدن سینه در ماموگرام ها بسیار متداول است و علی الخصوص پس از یائسگی شایع تر می باشد. اگر چه کلسیمی شدن سینه معمولا غیر سرطانی (خوش خیم) است، الگوهای خاص کلسیمی شدن مثل دسته ای از بافت های باریک و سفت با اشکال غیر منظم ممکن است حاکی از سرطان سینه باشد.

در ماموگرام، کلسیمی شدن سینه می تواند به شکل کلسیمی شدن میکرو(کوچک) یا ماکرو (بزرگ) باشد.

• کلسیمی شدن ماکرو: به شکل نقطه ها یا خط های سفید رنگ بزرگی پدیدار می شود. در اکثر قریب به اتفاق موارد، غیر سرطانی بوده و نیازی به آزمایشات بعدی یا بیشتر ندارد.
• کلسیمی شدن میکرو: به شکل دانه های سفید شبیه دانه های نمک ظاهر می شوند. معمولا غیر سرطانی اند ولی بعضی از الگوهای آن ها می تواند نشانه سرطان باشد.

اگر کلسیمی شدن مشکوک به نظر آید، آزمایشات دیگری نظیر ماموگرام های بیشتر با بزرگنمایی یا بیوپسی سینه مورد نیاز است.

علل

در حالیکه بعضی از کلسیمی شدن ها مثل کارسینوم داکتال درجا (DCIS) ممکن است نشان دهنده سرطان سینه باشد، اما اغلب کلسیمی شدن ها غیر سرطانی (خوش خیم) هستند. علل خوش خیم کلسیمی شدن سینه عبارتند از:

• جراحت یا عمل قبلی سینه (نکروز چربی)
• کلسیمی شدن پوست یا مجرای خونی
• کیست های سینه
• فیبرو آدنوم (Fibroadenoma)
• ترشح سلولی یا تراوش (دبری)
• گشادی مجراهای پستان
• التهاب پستان
• پرتو درمانی قبلی برای سرطان

زمان مراجعه به پزشک

در صورتی که کلسیمی شدن به خوبی قابل مشاهده نبوده یا دلیلش واضح نباشد، رادیولوژیست آزمایشات بیشتری را توصیه خواهد نمود.

پزشک شما ماموگرام های بیشتری را به شما توصیه می کند که احتمالا شامل بزرگنمایی بیشتر کلسیمی شدن خواهد بود یا ممکن است در صورت توصیه رادیولوژیست شامل بیوپسی نیز گردد. رادیولوژیست شاید تصاویر ماموگرامی قبلی را برای مقایسه بخواهد و تعیین کند که آیا کلسیمی شدن ها به تازگی ایجاد شده یا اینکه تعداد و الگویشان تغییر کرده است.

رادیولوژیست ممکن است از شما بخواهد تا برای یک ماموگرامی دیگر شش ماه بعد مراجعه کنید تا ببیند که آیا کلسیمی شدن سینه ظاهرش تغییر کرده یا اینکه ثابت و بدون تغییر مانده است.