سلام خسته نباشید دکتر ممنون از وقتی که میذارید
دکتر من واقعا چند وقتی هستش که هیچ کاری نمیتونم انجام بدم همش یه موقه هایی تو دلم هستش یا بهم میگن ولی واقعا نمیتونم دیگه از صب تا خود شب رو تخت افتادم در حال فیلم دیدن و...حتی حوصله ی حرف زدن هم ندارم ،
این اواخر کلی اتفاقات برام پیش اومد یکیش هم این بود که یکی از دوستانم سقط جنین داشتن و حدود ۶ ماهشون بود که من دیدم قشنگ بچه رو وقتی که دفع شد اولش واقعا شوکه شدم ولی خب من عاشق رشته ی پزشکی بودم و هستم سریع خودمو کنترل کردم ولی اونم از طرفی همش جلوی چشممه، من در حال حاضر ۲۳ سالمه حسابداری میخونم ولی واقعا هیچ علاقه ای ندارم ینی واقعا ترجیح میدم بی مدرک بمونم تو خونه ولی خب به خاطر خانواده میخونم، خواهرم پزشکی میخونه و مدام کتاباشو که میبینم میزنم زیر گریه خانواده میگن مدرکتو بگیر بعد دوباره کنکور بده ولی از نشدن میترسم میترسم برم ادامه بدم و حتی کنکور قبول بشم ولی نتونه ادامه بدم کم بیارم، ولی واقعا این مورد دیوونم میکنه نمیتونمم بهش فکر نکنم، واقعا از زندگیم هیچ لذتی نمیبرم مثلا حتی الان خودم لباس بخرم اصلا خوشحالم نمیکنه یا بهم هدیه بدن ولی همونو میبینم کسی خریده مدام میگم خوش به حالش واقعا اعتماد به نفس خودمو از دست دادم من واقعا یه زمانی بود که انقدر به خودم میرسیدم تایم کم میاوردم الان حتی حوصله ی حمام رفتن هم ندارم، واقعا نمیدونم چرا من اینجوری شدم کلافم از این وضعیتم، الان حدود ۸ سال میشه با آقایی دوستم و در ارتباطیم خانواده ایشون کلا منو میشناسم ولی من نمیخوام حضوری ببینمشون و از سمت خودم خواهرم میدونه مادرم ک کلا مخالفت میکرد و پدرمم ک در جریان نیستن، الان دیگه سربازی رفته و تازه تموم شده و وقتی ک داست میرفت کارش و همه چیزش اوک بود ولی وقتی برگشت با لج بازی های پدرش نتونست ادامه بده چون پیش پدرش کار میکرد الان اونم دنبال کار هستش من دوسش دارم چون از بچگی هم باهم بودیم ولی این اواخر بهانه میارم نمیدونم وقتی نیست دلم میگیره گریه میکنم دام میاد باهام حتی بک ساعت هم صحبت نکنه ولی ته دلم میگم اگه پشیمون بشم اگه نتونه خوشبختم کنه و...ما الان مسافرت هم باهم رفتیم بر عکی اوایل رابطه ک منو اذییت میکرد با رفتارش الان واقعا یه آدم دیگه شده اخلاقامون به هم میخوره چون تو مسافرتم باهاش بیشتر آشنا شدم من اوایل رابطه که دوس نداشتم اصلا رابطه ای داشته باشیم تا سال ۴ دوستی که کم بود ولی الان حدود ۱ سال میشه که رابطه داریم به صورت کامل از یه طرف هم از این وضعیتم میترسم میترسم واقعا اگه بره من نتونم دیگه ازدواج کنم یا اگه مادرم متوجه بشه یا.... از یه طرفم پیش خودم مطمنم که این کارو ک کردم واقعا از روی دوس داشتن بوده، الان صحبتی که کردیم قرار شده تا دو سال آینده که جمع و جور کرد خودشو از ایران بریم اینجا مراسم عروسی بگیریم ولی باز هم من نمیدونم، توی همه چیز بلا تکلیفم، یه روز واقعا یه چیزی رو دوس دارم وای فردا اون روز پشیمون میشم، بعدش دوباره پشیمون میشم، الان با این همه وضعیت ساید باورتون نشه ولی الان من مریض مریم باشم دکتر نمیرم بارها شده که گفتم میرم ولی نرفتم وقتی که میرم حس خیلی بدی دارم، یا الان میشه گفت چند ساله ک من بهشت زهرا نرفتم حتی نزدیک ترین شخص خانواده هم ک فوت کرد میترسم، از همه چی میترسم تو تاریکی تو اتاق تنها نمیخوابم و... بر عکس این همه حال بدی که دارم اصلا گریه نمیکنم چی بشه گریه کنم و همش میخندم و همین باعث میشه که همه به من بگن بیخیال، میشه کمکم کنید که چیکار کنم
ممنونم

سلام آقای دکتر وقتتون بخیر. مدتی هست با آقایی تقریبا نامزد هستم. ایشان اوایل آشنایی داروی دپاکین و مدتی کلرازپام مصرف میکرد و چند داروی دیگر.مدت دو ماه هست دچار افسردگی خیلی شدید شده و داروی گاباکس و پروپرانول و یک داروی دیگر مصرف میکند. شبها در خواب پرش پای دائم و شدید دارد و خواب اروم و کاملی ندارد.ورزشکار هست و شغل نظامی دارد و اعلام میکن سالها پیش در اثر سانحه تصادف بویایی خود را از دست داده و در دوران جنگ هم دچار موج گرفتگی شده. اوایل آشنایی طی یک دوره افسردگی در زمان بروز مشکلی که بینمون ایجاد شده بود یکبار اقدام به خوردن مقدار زیادی قرص خواب آور همزمان کرد و شنیدم که قبلا هم سابقه اقدام به مصرف مقدار زیاد قرص داشته. در عصبانیت ها و تنشهای شدید اجتماعی با مردان دیگر سابقه دعوا و ضرب و شتم ازش دیدم . خیلی زودرنج و در مواقع افسردگی پرخاشگر و عصبی میشود. این بار با شروع افسردگیش اعلام کرد که گاهی کنترل ادرار خود را از دست میدهد و تمایل و توانایی جنسیش هم از بین رفته بود. نسبت به من تفکرات منفی پیدا کرده و فاصله میگیره درحالیکه توان قطع رابطه و جدایی هم نداره و حس میکنم خیلی علاقه مند هست ولی توان محبت و ابراز علاقه اش رو از دست داده و منزوی شده.خیلی در اینترنت بررسی کردم و دارو ها رو چک کردم. تمام مشخصات مربوط به بیماری صرع یا اختلال شخصیت دوقطبی بود. اگر ممکنه با توجه به داروهای مصرفیش من رو راهنمایی بفرمایید که مشکل ایشون آیا دوقطبی بودن هست یا مشکل دیگری دارد.

با سلام خدمت شما ، آقای دکتر بنده خانمی ٣١ ساله هستم که سال گذشته به علت تپش قلب به اورژانس مراجعه کردم البته احساسی از تپش قلب نداشتم ساعت هوشمندم پیغام داد که ضربانم بالاست ، بعد از مراجعه به دکتر و انجام اکو قلب، تست ورزش، اسکن قلب دکتر تشخیص دادن که مشکل خاصی ندارم و فقط افتادگی دریچه میترال دارم که طبقه نظر ٣ دکتر بیماری محسوب نمیشه و ٨٠٪؜ خانم ها درگیر این افتادگی دریچه هستن . بعد از این پیگیری ها چک کردن ضربان قلب برای من تبدیل به یک وسواس شد و روزانه تقریبا ٣٠ یا ٤٠ بار ضربانم رو چک میکردم و واقعا آزار دهنده بود به روانپزشک مراجعه کردم و قرص آسنترا تجویز کردن ( البته فقط برای یک ماه )و من کم کم تونستم این چک کردن ضربان را کنار بگذارم البته هر زمان که حس میکردم تپش دارم چک میکردم که البته این چک کردن به یک یا دو بار در هفته کاهش پیدا کرد حدود ٤ الی ٥ ماهی حالم بهتر بود ولی اخیرا دو بار دچار حمله پانیک شدم ( البته پیش از این هم ٢ بار به این حمله دچار شده بودم ولی شناختی نسبت بهش نداشتم) یک باره از خواب بیدار می شم احساس میکنم نکنه ضربانم بالا رفته که از خواب بیدار شدم فورا ضربانم رو چک میکنم و همین ترس وحراص باعث میشه ضربانم بالا بره و دچار حمله پانیک بشوم که واقعا برام مرگ آور و آزار دهنده هست ، و ٢ حمله آخرم بعد از بیدار شدن از خواب و چک کردن ضربان بهم دست داد و حالا ١٠ روزی هست که همین موضوع و ترس از اینکه نکنه دوباره پانیک کنم خوابم رو مختل کرده و نمی تونم شب ها بخوابم ، ممنون میشم در این مورد راهنماییم بفرمایید . پیشاپیش سپاسگذارم

سلام من خیلی استرس دارم واقعادیگه ازحدگذشته توروخداکمک کنیدچکارکنم برم روانپزشک ؟یاراه دیگری وجودداردممنونم اگرکمکم کنید