من پسری مجرد ۳۱ ساله هستم ..در دوران کودکی با مادرم که اختلالات روانی از جمله وسواس و توهم داشته زندگی کرده و با پدرم هم به دلیل ازدواج های متعدد رابطه عاطفی مناسبی نداشتم.در سیزده سالگی از مادرم طلاق گرفت ...از لحاظ تحصیلی خیلی باهوش بودم و بسیار مسیولیت پذیر مهربان و صادق ...یکی از مشکلاتم باور نداشتن خودم بود این که هیچ وقت خودمو دوس نداشتم و مشکل بعدی نداشتن هدف واقعی بودش ...تو مقطعی از جوانی به دلیل وسواس فکری دنبال درمان رفتم ...فوکستین و کلی داروهای دیگه که در نهایت با سرترالین صد به مدت نه ماه از شر وسواس راحت شدم اما افسردگی مزمن دارم و تا حدود ترس و اضطراب و نا امیدی و حس پوچی و به دلیل احساسی بودن بیشتر اسیب دیدم ...با توجه به عدم استقلال مالی همچنان از افسردگی و بی حالی و عدم تمایل به زندگی روزمره رنج میبرم ...حدود چند ماه قبل به روانپزشک مراجعه و داروی ولبان ۷۵ صبح ها و سرترالین پنجاه شب ها مصرف میکنم در کنارش از سومصرف مواد رنج میبرم که به دلیل حال بدم که همش حس میکنم بیحالم و حوصله ندارم متاسفانه با وجود اراده به ترک گاهی مصرف میکنم ...یکی از مشکلاتم اینه که با مصرف این دارو ها کل روز رو در حال خمیازه کشیدنم ... هرچند که دردهای فیزیکی و احساس گناه در من بسیار کمتر شده اما همچنان عدم تمایل و انگیزه به هرکاری بازم در خودم حس میکنم ...گاهی حس میکنم پرخاشگر شدم ...و این ازارم میده ...با توجه به موارد فوق پیشنهادتون برای مصرف دارویی جدید چیه ...ممنون میشم راهنماییم کنید ...باتشکر از لطفتون

من ٢٥ سال دارم و بیماری add دارم قرص ریتالین با چه مقدار و در چه زمانی مصرف کنم بهتر است ؟
من شغلم نیاز به تمرکز بسیار بالایی دارد ایا میتوانم فقط در هنگام کار مصرف کنم ؟

من دختری ٢٤ساله هستم به دلایل مشکلات عاطفى وارد ارتباط دوست اجتماعی با پسر شدم و تموم کردم و براى پر کردن تنهاییم همیشه حس میکنم نیاز به جنس مخالف دارم و میدونم اشتباه چطور میتونم این مشکل رو حل کنم ؟؟؟؟